เราควรจะทำยังไง ... ตอนนี้เราขอครอบครัวออกไปทำงานข้างนอกค่ะเป็นงานที่เราอยากจะลองทำงานที่ได้เรียนมาจากการเรียน แต่ที่บ้านไม่อนุญาตให้ไปพร้อมกับบอกเราถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา จะไปให้เสียเวลาทำไม? งานอยู่บ้านก็มีให้ทำ อยากออกไปเที่ยวเล่นเฉยๆสิไม่ว่า ไม่รู้หรอว่าแม่กับพ่อแก่ลงทุกวัน ทำไม่อยู่ช่วยที่บ้าน เวลาที่เราขอมักจะเจอคำพูดแบบนี้แทบตลอด แต่งานเราที่อยากลองทำมันก็ไม่ได้มีโอกาสบ่อยที่จะได้ไป พอเรามีโอกาสได้ สัมภาษณ์งานที่บ้านก็จะพูดเหมือนข้างต้น พร้อมบอกเราไม่เชื่อฟัง สมัยครอบครัวเด็กๆไม่เคยเถียงผู้ใหญ่ จนเรารู้สึกผิดไปต่อไม่เป็น ครอบครัวก็มักจะว่าเราเสมอเวลาเราหางานแล้วไม่บอก ความเป็นจริงเราโคตรอยากบอกอยากปรึกษามากนะเรื่องหางาน แต่พอคิดว่าจะได้คำตอบยังไง เราก็ไม่กล้าที่จะพูดจะคุยเพราะต่อให้เรามีเหตุยังไงครอบครัวก็ตอบแบบเดิม จนเราหนักใจที่อยากลองทำในสิ่งที่อยากทำ เราควรทำยังไงเลือกแบบไหนทำอะไรได้ คถยอะไรได้ มันอึดอัดในใจไปหมดจะว่าเราเป็นลูกอกตัญญูมันก็ได้แหละถ้าความคิดเราแบบนี้ แต่เราแค่อยากลองทำในสิ่งที่เลือกดูบ้าง แค่นั้นเอง ... มันอาจไม่ได้สวยความที่คิด มันต้องเจอนี้นู้นนั่นไม่ได้กลับบ้านไม่ได้เจอที่บ้าน ไปเจอคนร้อยพ่อพันแม่ เราเข้าใจนะที่ครอบครัวเป็นห่วง เราก็อยากลองดูสักครั้ง หากเราเลือกผิดผลาดเราจะได้มีบทเรียนเจอคนนั้นคนนี้ มีเรื่องราวให้เราได้เห็นในการใช้ชีวิต แต่ที่บ้านอยากให้ทำธุรกิจของที่บ้านไม่ได้อยากให้ไปไหน ไกลหูไกลตา เราดลยเครียดมากๆว่าจะเอายังไงดีกับสิ่งที่เจอตอนนี้
ทำไหมที่บ้านไม่ยอมปล่อย....?