แม่ชอบล้อเลียนกับความกลัวของเรา

สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากมาปรึกษา เรื่องนี้มันอาจจะตลกสำหรับคนอื่นๆนะคะแต่สำหรับเรามันไม่ตลกเลยค่ะ คือวันนี้เรากำลังนอนอยู่ในห้องแล้วมีแมลงสาบเข้ามาทางประตูห้องเพราะประตูพังทำให้ล็อคและปิดจนสนิทไม่ได้ทำให้มันเข้ามาทางรูที่แง้มอยู่ค่ะ พอเราเห็นเราเลยเดินไปบอกพ่อแม่ที่ห้องนอนเขาแต่พ่อแม่เรากลับด่าและเยาะเย้ยเราว่ากลัวไปหมดสะทุกอย่างเขาด่าว่าห้องเรานั่นแหละที่รกทำให้มีแมลงสาบทั้งๆที่จริงมันเข้ามาทางประตูด้วยซ้ำ เราบอกให้ซ่อมประตูแต่ก็ไม่ยอมซ่อมให้เพราะกลัวว่าเราจะล็อกประตูมันไม่ปลอดภัยเลยเวลาที่อยู่บ้านคนเดียว ตอนที่พ่อเรากำลังหาแมลงสาบอยู่แม่เราหัวเราะเยาะเราล้อเลียนเรา แกล้งว่ามีแมลงสาบเกาะขา แมลงสาบอยู่ใต้เตียงบ้าง เรากลัวมากเลยแต่เขาก็หัวเราะเราไม่หยุด เราเลยเผลอตะคอกไปอย่างแรงว่าเป็นอะไรมากมั้ย เรารู้นะคะว่ามันไม่สมควรพูดแต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว แต่แม่เราก็ยังหัวเราะเยาะเราต่อเหมือนเดิม เราอารมณ์เสียมากๆ สุดท้ายหาแมลงสาบไม่เจอ เขาก็บอกว่าเราขี้กลัวไปเองเดี๋ยวมันก็ออกไปเอง พ่อกับแม่ออกไปแล้วเราปิดประตูแรงมากๆเพราะอารมณ์เสียสุดๆจากคำเยาะเย้ยของแม่ แม่ด่าเราว่าสันดานเสียแต่ที่เราอารมณ์เสียก็เพราะแม่ แม่ทำแบบนี้มาหลายครั้งมากๆแล้วถ้าเราทำแบบนี้กลับบ้างจะคิดยังไง  ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ อยากถามว่าคิดยังไงกับแม่เราคะหรือมันเป็นสิ่งที่ปกติแต่เราไร้สาระไปเอง (ถ้าพิมพ์อะไรผิดขออภัยด้วยค่ะ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่