ใจฉัน(ร้าวราน)

มันอาจจะดูไร้สาระนะครับ เเบบคนพึ่งคุยกันมาประมาณ10กว่าวัน (เขาบอกว่าเขาไม่มีเเฟน ไม่มีคนคุย) คือผมก็เป็นคนทักๆ ผมไม่ได้ทักเเบบตื้อนะครับ ผมก็เว้นๆระยะห่างหน่อยเเรกๆ ปกติผมจะเป็นคนถามส่วนใหญ่ เขาจะไม่ค

ความในใจของฉัน (บันทึกที่ไม่เคยส่งถึงใคร) เธอเคยเป็นเพียงนักเรียนคนหนึ่งในห้องเรียนของฉัน แต่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร… เธอกลายเป็นคนที่ทำให้ใจฉันสั่นไหว รอยยิ้มของเธอ เสียงทักทายสั้น ๆ หรือแม้แต่

ทุกครั้งที่เราเห็นเขายิ้ม เห็นเขาหัวเราะ มันเหมือนโลกที่เราอยู่ค่อยๆเดินช้าลง ทุกอย่างรอบข้างมันจะเงียบไปหมด และดูสดใสขึ้นมาทันที เราก็เลยลองกล้าเข้าไปทำความรู้จัก เขาไปคุย อายุเราห่างกัน10กว่าปี เราค

ตอนที่ 1: ผู้ป่วยใหม่ เสียงเครื่องวัดชีพจรดังแผ่วเบาในห้องพักฟื้นสีขาวหม่น กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อเจือจางแตะจมูกเมื่อภูผาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ ร่างกายรู้สึกหนักอึ้งและตึงไปหมด โดยเฉพาะช่วงซี่โครงด้าน

🕯️ นาคพิภพ Ep.1: “คืนตื่นแห่งนาคาดำ” (บทรวมพลัง: บทอัศจรรย์ในโรงพยาบาล × คืนคำสาป ณ บึงลับ) โรงพยาบาลสงขลา – 07:00 น. ฟ้าสีขาวคลี่แผ่เหนือทะเลใต้ ละอองหมอกกรุ่นคลุมแนวต้นมะพ

ตอนที่ 4: เสียงเคาะในเงามืด คืนวันนั้น มืดสนิทเกินกว่าปกติ ท้องฟ้าไร้แสงดาว เมฆหนาทึบปิดบังแม้กระทั่งแสงจันทร์ เสียงลมพัดผ่านใบไม้ดังกราวราวกระซิบ อิงฟ้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงในห้องที่เงียบงัน มีเพียงแส

เรามีเพื่อนคนหนึ่ง เคยเรียนอนุบาลด้วยกัน แล้วมาเจอกันอีกครั้งตอนมัธยมต้น ตอนนั้นก็ได้คุยกันบ้าง แต่เราอยู่คนละห้อง พอขึ้นมัธยมปลาย เราได้มาอยู่ห้องเดียวกัน เลยสนิทกันมากขึ้น เป็นเพื่อนสนิทกันตามปกติ