สวัสดีครับผมเป็นเด็กอายุ12กำลังขึ้นม.1เลยครับคือมันเป็นอย่างงี้ครับ
ผมเป็นนักกีฬาแล้วผมก็ไม่ได้อยู่บ้านบ่อยครับต้องไปซ้อมกีฬาในเมือง
ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาก็กลับมาก็ดึกแล้วผมก็ต้องนอนตื่นไปซ้อมครับประมาณ9โมงครับ
ไม่อยู่บ้านแต่วันนี้ผมโดนด่าเรื่องงานไม่ทำช่วยให้พี่กับน้องทำตลอดผมเลยสวนว่าผมซ้อมนะไม่มาเล่น
ผมก็ซ้อมเสร็จครับก็กลับบ้านก็แม่ใช้ทำงานผมก็แบบงงเลยถามไปว่าผมเพิ่งซ้อมเสร็จเองนะจะทำงานเลยหรอ
ผมเหนื่อยแม่ผมเลยตอบกูพี่กับน้องนั่งทำงานหลังแช็งส่งเรียน
ผมก็เข้าใจนะครับว่ามันเหนื่อยมากแต่แบบผมเป็นเด็ก12ผมก็แข็งแรงอยู่ครับแต่ไม่ไหวจริงๆครับ
และผมเป็นคนเกลียดน้องเยครับคือแบบเหมือนคนเป็นง่อยครับมันขึ้นป.5แล้วครับมันเยี่ยวแตกที่นอน
ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างผมเลยไม่ชอบเพราะผมโดนเลี้ยงมาแบบเอาตัวรอดได้ครับ
พ่อเลี้ยงก็ทำเหมือนเด็กทารกแม่ผมก็เชิดชูมันแบบจนเหลืออด
มีน้องเหมือนคนเป็นง่อยเลยครับ
ผมเป็นนักกีฬาแล้วผมก็ไม่ได้อยู่บ้านบ่อยครับต้องไปซ้อมกีฬาในเมือง
ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาก็กลับมาก็ดึกแล้วผมก็ต้องนอนตื่นไปซ้อมครับประมาณ9โมงครับ
ไม่อยู่บ้านแต่วันนี้ผมโดนด่าเรื่องงานไม่ทำช่วยให้พี่กับน้องทำตลอดผมเลยสวนว่าผมซ้อมนะไม่มาเล่น
ผมก็ซ้อมเสร็จครับก็กลับบ้านก็แม่ใช้ทำงานผมก็แบบงงเลยถามไปว่าผมเพิ่งซ้อมเสร็จเองนะจะทำงานเลยหรอ
ผมเหนื่อยแม่ผมเลยตอบกูพี่กับน้องนั่งทำงานหลังแช็งส่งเรียน
ผมก็เข้าใจนะครับว่ามันเหนื่อยมากแต่แบบผมเป็นเด็ก12ผมก็แข็งแรงอยู่ครับแต่ไม่ไหวจริงๆครับ
และผมเป็นคนเกลียดน้องเยครับคือแบบเหมือนคนเป็นง่อยครับมันขึ้นป.5แล้วครับมันเยี่ยวแตกที่นอน
ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างผมเลยไม่ชอบเพราะผมโดนเลี้ยงมาแบบเอาตัวรอดได้ครับ
พ่อเลี้ยงก็ทำเหมือนเด็กทารกแม่ผมก็เชิดชูมันแบบจนเหลืออด