แก้ปัญหายังไงดี

ตามหัวข้อเลยค่ะ หนูเป็นเด็ก ม.ปลาย คนนึง ทุกวันเลิกเรียนกลับบ้านมาหุงข้าวล้างจานเป็นปกติค่ะ วันหยุดก็จัดการตัวเอง ทำการบ้าน อ่านหนังสือ ซักผ้าตากผ้า(ของตัวเอง) แต่หลายครั้งก็จะตากให้พ่อกับแม่และน้องด้

เราตั้งกะทู้นี้มาเพื่อระบายความในใจ ตอนจะมาเรียนปี1เราตั่งใจจะอยู่ห้องคนเดียวเพราะรู้นิสัยตัวเองว่าอยู่กับคนอื่นไม่ได้แน่ๆเพราะแม่ชอบบอกว่าเราสกปกตลอดเลยทำให้เราคิดว่าตัวเองเป็นคนสกปก พอใกล้ถึงวันย้า

วันนี้ผมจะมาเราเรื่อง ที่เกี่ยวกับชีวิดตัวเอง วัน5/08/68 วันนี้เป็นวันที่เเย่ที่สุด ผมมีโรคประจำตัว อยู่ในตัวเมืองปทุม เเม่ผมเสียไปนานเเล้ว ผมอยู่กับยาย ปู พ่อ เเล้วก็น้อง วันนี้ยายอุ่นข้าวให้ผมกินด้ว

เมื่อก่อนยายเราเป็นคนทานอาหารรสจัดรวมถึงคนในบ้าน​ด้วยค่ะ พออายุมากขึ้นก็ไม่สามารถกินเผ็ดได้ ความหลากหลายในเมนูก็ลดลงเริ่มมีการหงุดหงิดเวลาให้กินข้าว​ ติดของหวานมากขึ้นเจาะน้ำตาลปลายนิ้ว​ได้ค่า​500นิดๆ

เราจะได้ยินคำนี้มาแต่เด็ก จนเป็นความคุ้นชินและกลายเป็นเรื่องปกติในชีวิต จนไม่เคยได้คิดหรือสงสัยอะไร แต่จู่ๆสมองคงจะว่างน่ะค่ะ เลยรู้สึกสงสัยอยากรู้ขึ้นมา ว่าคำพวกนี้มีพื้นที่ไหนเขาใช้เหมือนกันบ้าง อย

ปัจจุบันอาศัยอยู่กับ ตา ยาย ค่ะ ตายายมีลูกหลายคนแต่มีแม่เราคนเดียวที่คอยดูแลความเป็นอยู่อาหารการกิน พาไปโรงพยาบาล แม่เราเป็นแม่บ้านค่ะ ส่วนเรากำลังเรียนมหาลัยค่ะ ปัญหามันมีอยู่แทบทุกเวลา 1.เรื่องการ

สวัสดีคับ วันนี้ผมจะมาถามเกี่ยวกับปัญหาครอบครัว ผมจะเล่าเลยนะคับ "พ่อผมเขาเปิดหม้อหุงข้าวดูก็เห็นว่ามีข้าวอยู่ พ่อผมก้อเลยอุ่นข้าว พอพ่อลงไปล้างจานปัญหาก็เกิดเเล้วคับเเม่มาเปิดหม้อข้าวดู เเม่นึกว

สวัสดีค่ะเราชื่อโซเป็นเด็กอายุ15คนนึงที่มีปัญหาครอบครัวบ่อยจนเราอยากไปพบจิตแพทย์วันนี้เราไม่รุ้จะกลับจากโรงเรียนยังไงเลยต้องเซ็นวินเขาเป็นป้าที่รู้จักเลยสามารถที่จะเซ็นได้ของเก่ายังไม่ได้จ่ายเลยเพราะเ

สวัสดีค่ะ หนูอยากมีเรื่องมาถามพี่ๆ เพื่อนๆ รบกวนถ้าใครผ่านมาเห็นช่วยหยุดอ่านแล้วให้คำปรึกษาหนูหน่อยนะคะ ตอนนี้หนูอายุ20ย่าง21ปี หนูอยากย้ายออกไปอยู่หอ หนูเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ แต่ได้ไปเรียนในเมืองตั้งแต่