เป็นไปได้ไหมว่าคนที่พิจารณาอนัตตาจนความรู้สึกผิดหายด้วยน่ะท่าน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนนายขมังธนู หรือลูกมือของนายขมังธนู เพียรยิงรูปหุ่นที่ทำด้วย หญ้าหรือกองก้อนดิน ต่อมาเขาเป็นผู้ยิงได้ไกล ยิงไม่พลาด และทำลายร่างใหญ่ๆ ได้แม้ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุก็

การปฏิบัติธรรมกับการปล่อยวาง มันขัดแย้งกันหรือไม่ เพราะการแฏิบัติธรรมก็คือการ ปฏิบัติ เอา สติ สมาธิ ปัญญา แต่การปล่อยวางคือ การไม่ยึดมั่น วางโลกวางธรรม เพราะธรรมมันก็ไม่มีอะไร มัน อนิจจัง ทุกขัง อนั

นอกจากนี้ยังมีกิจในการพิจารณาลักขณูปณิชฌานอีกน่ะท่าน เท่าที่เข้าใจคือทำได้ตลอดเวลา ตัวอย่างเช่น ฝันว่าลงนรกก็พิจารณาว่าทุกข์ไม่เที่ยงไหมท่านว่า แล้วถ้าเกิดลงจริงๆ เรายังสามารถใช้อนัตตสัญญาเพ่งจนถอนเวท

เคยอ่านมาว่าพระอริยะบางท่านสามารถอยู่ในสมาธิแล้วไม่นอนเลยได้ด้วยน่ะท่าน ชีวิตน่าจะก้าวหน้ากว่าน่ะท่าน ถ้าไม่เสียเวลาไปกับการนอนน่ะท่าน

เราว่าจริง แต่ไม่มั่นใจน่ะท่าน คิดว่าเราต้องเข้าถึงสภาวขั้นสูงก่อนจึงจะสามารถทิ้งอัตตาแล้วมีแรงบันดาลใจสูงน่ะท่าน จากที่พึ่งมามาพึ่งพระแทน แล้วการที่เราทำบุญแล้วพระท่านบริโภคหรือฉันนั้น ได้บุญมากกว่า

สังเกตกันไหมละ? ในองค์ทั้ง 8 ของอริยมรรค...ท่านแยกส่วนไว้แล้ว- องค์ที่ 7 คือ สัมมาสติ - องค์ที่ 8 คือ สัมมาสมาธิ