สวัดดีค่ะหนูอายุ15ปี หนูพึ่งจะ15เมื่อเดือนที่แล้วเองค่ะ วันนี้หนูไม่มีอะไรมากแค่อยากมาระบายค่ะหนูอายุแค่15แต่ทุกวันนี้หนูต้องหาเงินเองทำงานเองแต่ที่บ้านไม่ได้ยากจนเลยค่ะครอบครัวหนูราชการทุกคนยกเว้นพ่อกับแม่ค่ะ:-:แต่ทุกวันนี้ก็ไม่ได้อยู่กับพ่อและแม่หรอกค่ะพ่อกันแม่เลิกกันหนูอยู่กับป้าปู่และย่าและคนอื่นๆค่ะแม่ไปมีครอบครัวใหม่แต่เสาร์อาทิตย์หนูจะไปอยู่กับเขาบางอาทิตย์ส่วนพ่ออยู่บ้านอีกหลังค่ะไม่ค่อยได้คุยกันหนูจะอยู่กับปู่และย่าเป็นส่วนใหญ่ค่ะป้าจะอยู่บ้านอีกหลังป้าเหมือนแม่คนที่2ค่ะพาไปเที่ยวไปกินไปทุกๆที่ปู่หนูทำงานราชการค่ะเป็นผอ.โรงเรียนตอนนี้เลยมีเงินบำนาญค่ะที่บ้านทำห้องเช่าและทำสวนทำนาค่ะเรียกว่าข้อนข้างมีเงินเลยก็ว่าได้ค่ะ เแต่ข้าเรื่องเลยแล้วกันคือทุกคนอาจจะสงสัยกันใช่มั้ยคะว่าทำไมหนูถึงหาเงินใช้เองเหตุผลาง่ายๆเลยค่ะคือ''พ่อ''ใช่ค่ะพ่อ พ่อหนูอายุ40แล้วค่ะแต่ไม่ทำงานไม่หาเงินขอเงินปู่กับย่าไปวันๆของที่บ้านพวกน้ำมันพืช น้ำตาล น้ำเปล่าแม้กระทั้งน้ำแข็งพ่อเอาไปบ้านตัวเองหมดค่ะทำให้ที่บ้านต้องซื้อของบ่อยมากๆ และพ่อหนูทำตัวเหมือนเด็กมากๆค่ะเวลาขอเงินย่าแล้วย่าไม่มีให้จะงอนและประชดเป็นเด็กบางทีก็โพสต์ลงในโซเชียลด้วยค่ะย่ากับปู่หนูก็แก่แล้วหาเงินมาให้พ่อใช้ก็แทบจะไม่ไหวแล้วค่ะย่าต้องออกไปขายของเพื่อเอาเงินมาไว้ใช้แต่แทบไม่ได้ใช้หลอกค่ะพ่อเอาไปหมดและไม่ต้องคิดว่าเงินจะตกถึงหนูหลอกค่ะนานๆทีจะได้เงินพ่อก็นานๆทีจะให้หนูเหมือนกันค่ะแต่ให้ได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็มาขอเงินหนูไปแล้วค่ะใช่ค่ะเงินหนูพ่อก็เอาหนูรู้สึกเหนื่อยมากๆกับชีวิตตัวเองเหนื่อยมากๆที่มีพ่อที่เกเรไม่ทำงานและผลาญเงินปู่กับย่าหนูท้อและหนูเครียดหนูไม่รู้ว่าอนาคตถ้าปู่กับย่าไม่อยู่หนูจะเอายังไงต่อกับชีวิตหนูไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะดีขึ้นหนูต้องหาเงินเองทุกอย่างค่าไปโรงเรียนทุกวันก็เป็นเงินหนูที่ได้จากการทำงานแต่ยังดีอยู่ที่ย่ายังแบ่งเงินมาจ่ายค่าเทอมให้หนูได้แต่บางเทอมป้าต้องเป็นคนจ่ายค่ารถรับส่งบางเดือนหนูก็ต้องจ่ายเองหนูเหนื่อยมากๆค่ะกับชีวิตตอนนี้
อายุแค่15ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้