สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กคนนึงค่ะที่ทำงานเลี้ยงตัวเองได้ แต่ว่ามันไม่มากพอที่จะเลี้ยงทั้งครอบครัว เราช่วยเท่าที่เราพอไหวค่ะแต่บางครั้งเค้าก็บอกว่าเราไม่ได้ช่วยอะไรเลย ซึ่งเราทำงานปีแรกเราให้เงินเดือนของเราทั้งหมดให้เขาทั้งปีเลยค่ะไม่มีติดตัวเลยสักบาท มีเงินแค่ไปทำงานวันละ 100 บาทค่ะในปีแรก ที่ทำงาน เราก็ไม่ได้ขออะไรที่ฟุ่มเฟือยเลยค่ะไม่ได้ซื้ออะไรให้ตัวเองด้วยค่ะ พอมาปีที่สองเราก็ยังให้อยู่ก็เริ่มมีการทะเลาะกันเพราะว่าเราเป็นวัยรุ่นคนนึงค่ะที่อยากได้ของอะไรให้ตัวเองเป็นรางวัลชีวิตชีวิตค่ะ พอเข้าสู่ปีที่สามเริ่มมีปากเสียงกันเพราะว่าเราไม่ไม่สามารถให้เขาได้เพราะว่าเราไปกู้เงินตามที่เขาขอ(เพื่อมาใช้หนี้ให้เขาค่ะ) เราเป็นคนที่ต้องใช้หนี้ แต่เงินที่ไปกู้มาเราไม่ได้ซักบาทนะคะ เค้าพูดกับเราว่า เราไม่ได้ช่วยเค้าเลยทั้งทั้งที่เราให้เขาก่อนหน้าเราให้เขาหมด? หลังหลังมาให้ 2000 และมาจบที่ 1000 บาทเพราะว่าค่าใช้จ่ายเรามันเพิ่มขึ้นบวกกับความที่เราเป็นวัยรุ่นด้วย เหนื่อยมากเลยค่ะจนไม่อยากให้อะไรเค้าอีกเลย คำว่าบุญคุณเราต้องใช้เป็นเงินเท่าไหร่หรอคะเค้าถึงจะมองว่าเราช่วยแบ่งเบาเค้าได้
ถ้าไม่ส่งเงินให้พ่อกับแม่แล้วจะเป็นลูกที่แย่ไหม?