- ดูจบสิ่งที่เห็นได้ชัดคือ ดูง่ายและย่อยง่ายขึ้น เพราะ มีการลงใน Part ของ Action เพิ่มขึ้นจากภาคที่แล้วที่เทไปที่การเท้าความในจุดเริ่มต้นของมหากาพย์ Series ชุดนี้ซะส่วนใหญ่แต่ไม่ได้ใส่เยอะมากมายเหมือนกับหนังของลุงเบย์ เพราะยังต้องอิงตามนิยายที่มีโครงเรื่องสลับซับซ้อนกับสไตล์การกำกับของลุงเนิฟที่เรารู้กิตติศัพท์อย่างดีในเรื่องของการใช้บรรยากาศในการเล่าเป็นหลัก ซึ่งตัวนิยายก็จะเป็นไปลักษณะอย่างนี้ด้วยมันเลยพอเหมาะพอเจาะส่งเสริมให้ลุงเนิฟใส่อัตลักษณ์ตัวตนได้เต็มที่โดยไม่กังวลว่าจะเสียรูปต่อโครงเรื่องตามนิยายแต่อย่างใด ในขณะเดียวกันก็มีการเกริ่นถึงตัวละครเดิมที่รอดจากภาคที่แล้วที่สมทบกับการแนะนำตัวละครใหม่ที่เพิ่งปรากฎในภาคนี้เข้ามาเพื่อให้การดำเนินเรื่องมัน Run ต่อไป ซึ่งนักแสดงที่ลุงเนิฟคัดมาแต่ละคนยอดฝีมือทั้งนั้นซึ่งเป็นข้อดีที่ทำให้เรื่องมีความน่าสนใจมากขึ้น
- เปิดเรื่องมามีการเท้าความย้อนหลังภาคที่แล้วแบบคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ? เพื่อเรียกความจำให้สำหรับคนที่ลืมไปแล้วหรือจำได้บางอย่างเช่นผมอย่างรวดเร็วแล้วหนังก็เดินหน้าต่อทันทีด้วยการแนะนำตัวทางกลุ่มใหม่ ( ชื่ออะไรจำไม่ได้ ) ว่าเป็นใคร ? มีจุดประสงค์อะไร ? ให้เราคิดตามก่อนที่หนังจะตัดเข้าสู่การปะทะระหว่างกลุ่ม Fremen ที่มี Paul Atreides เป็นสมาชิกในกลุ่ม กับ บรรดากองทัพของ Harkornen ที่ส่งลูกเบ๊โจมตีแต่ถูกพวก Paul เก็บเรียบอย่างรวดเร็วเป็นการเรียกน้ำย่อยแรกว่า กูเอาใจพวกแล้วนะหลังจากที่ภาคที่แล้วกูปล่อยให้พวกหลับสบายเกือบทั้งเรื่อง แถมช่วงหลัง ๆ พวก Harkonen เป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างหนักจนกลายเป็นกระสอบทรายเคลื่อนที่ไปซะอย่างงั้น ซึ่งช่วงแรก ๆ จนถึงกลาง ๆ หนังจะเทไปที่น้ำหนักของ Paul ที่อยู่กับกลุ่มFremen ด้วยการอารัมบทต่อว่าหลังจากที่เขากับ Lady Jessica เข้าร่วมกลุ่มนี้แล้วจะเจอกับการรับน้องอะไรต่อไป เช่น การฝึกต่อสู้ในวิถีกองโจร , การขี่หนอนยักษ์ในทะเลทราย หรือ ประเพณีการสืบทอดจากบรรดาแม่มดที่เป็นกุญแจสำคัญของการไขปมที่ซุกใต้พรมที่เกี่ยวข้องกับแม่ลูกคู่นี้หรือกลุ่มอื่น ๆ ก่อนที่จะตัดสลับไปเล่าฝั่งพวก Harkonen บ้างว่า หลังจากโดนตะลุมบอนชุดใหญ่ทำให้ Rabban หัวร้อนและคลั่งหนักกว่าเดิมเมื่อลุง Baron ต้องการให้ Feyd เข้ามารับตำแหน่งผู้บังคับบัญชาคนใหม่ต่อจากตนแล้วก็มีพวกกลุ่มใหม่เข้ามาแทรกจนกลายเป็นสงคราม 3 เส้าที่เต็มไปด้วยการต่อสู้ทางความคิดหรือการวางแผนงัดเล่ห์เหลี่ยมโดยใช้ความเชื่อเป็นทางลัดสู่หนทางแห่งชัยชนะเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีในสภาเพื่อแย่งชิงอำนาจเบ็ดเสร็จให้เราคิดตามต่อได้เพลิน ๆ โดยไม่มีช่วงไหนน่าเบื่อหรือวูบหลับแม้แต่นิดเดียว
- ถึง Part Action จะเพิ่มขึ้นแต่ไม่ได้หมายความว่าความเนิบจะหายไป แน่นอนว่าต้องมีอยู่เพราะต้องยึดตามในนิยายและเจตนารมย์ของลุงเนิฟเป็นหลัก อีกทั้งยังมีอีกหลายอย่างที่ลุงไม่ได้เล่าในภาคที่แล้วก็ยัดใส่ลงไปเพื่อให้เราตีความต่อโดยมี Paul เป็นศูนย์กลางที่รายล้อมด้วยความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนและต้องแบกภาระอันยุ่งเหยิงไว้บนบ่า เช่น ความสัมพันธ์กับ Chani ที่เริ่มพัฒนาเป็นรูปธรรมมากขึ้น หรือแม่ของเขา Jessica ที่เริ่มมีลับลมคมในมากขึ้นเมื่อเธอกลายเป็นแม่ใหญ่ให้แก่บรรดาสาวกคลั่งเจ้าและดันตั้งครรภ์ขึ้นมาท่ามกลางสงครามจลาจล แล้วไหนจะเรื่องน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ไปผูกโยงถึงความเชื่อที่มาในร่างผู้ถูกเลือกอะไรนั่น รวมถึงแผนการตั้ง Feyd ขึ้นเป็นผู้นำแทน Rabban ที่ทำงามหน้าให้กับตระกูลและการมาของกลุ่มจักรพรรดิกับเผ่าแม่มดที่เข้ามาแข่งกันเป็นตัวแปรเล่นธาตุในเกมส์ชิงอำนาจกันสนุกสนาน ดูไปบางอย่างก็เข้าใจและบางอย่างก็งงผสมกันแต่ดูได้เรื่อย ๆ เพราะคิดตามตลอดแถมได้บรรยากาศที่เป็นทะเลทรายจริง ๆ ช่วยดึงดูดใจจนอยากจะเอามือจับทรายบวกกับดนตรีประกอบที่บรรเลงโดย Hans Zimmer ที่ทรงพลังจนสะเทือนยันไส้ติ่งทุกครั้งที่เพลงขึ้นก็ช่วยดึงสติให้เราตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
- นักแสดงแต่ละคนแสดงดีและเหมาะสมตามบทที่ได้รับอย่างตัว Timmy ที่มีการพัฒนาจากภาคที่แล้วอย่างเห็นได้ชัดจนมีความเป็น อนาคิน สกายวอล์คเกอร์ เข้าไปเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับท่านแม่ Rebecca ที่หลังจากกลายเป็นแม่ใหญ่เริ่มมีรังสีของความอำมหิตแผ่ซ่านในตัวจนเราไม่รู้ว่าเธอคิดดีหรือคิดร้าย , Zendaya มีบทมากขึ้นและสำคัญทุกฉากจนละสายตาไม่ได้ , คุณ Pugh ในบทเจ้าหญิง Urulan ลุง Christopher ในบทจักรพรรดิ และเจ๊ Lea ตัวละครใหม่ที่เข้ามาแทรกสงครามให้เข้มข้นขึ้น , ลุง Javier หลังจาก Keep Look เคร่งขรึมในภาคที่แล้วพอมาภาคนี้มันเล่นความเชื่ออย่างหนักไอ้ลุงเลยกลายเป็นไอ้ต้าวคลั่งเจ้าไปซะงั้น แต่ที่เสียดายเลยคือ Austin ที่รับบท Feyd มาแบบไม่สมราคาคุยเท่าไหร่ เปิดตัวมาซะน่ากลัวแล้วบอกเพื่อนว่ากูคือสุดยอดไอ้โรคจิตก็แค่ตอนหยิบมีดโชว์แล้วปาดคอนางสนม หรือ Scene ไฝว้กับบรรดาเชลยให้รู้ว่ากูเจ๋งแค่นั้น แต่พอได้เสนอหน้าเพิ่มจากนั้นกลับค่อย ๆ โดนลดค่าลงไปทีละนิดจนมาถึง Scene ที่ไฝว้กับ Paul พอได้แสดงศักยภาพขึ้นมาหน่อยแต่ก็นะ. เช่นเดียวกับบอสใหญ่อย่าง Baron ก็เอาแต่นอนอืดไปวัน ๆ รวมถึงบรรดากองทัพ Harkonen ที่ค่อย ๆ อ่อนกำลังลงไปอย่างรวดเร็ว อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือเฮีย Batista นี้คือไอ้ Drax ที่เปลี่ยนฝั่งมาเป็นพวกร้ายแต่ทำได้แค่หัวร้อน เอะอะจะบวกลูกเดียวเหมือนเดิมเพียงแต่ไม่มีการเล่นมุกตลกหน้าตายแถมมาเจอกับ Gurney รับบทโดยลุง Josh Brolin หรือ Thanos ใน MCU เหมือนเป็นการ Rematch อีกครั้งแต่ไหงจบแบบนี้วะ ? จะรีบไปไหนกัน ? อุตส่าห์เจอหน้ากันแล้วก็จัดให้สมศักดิ์ศรีไปเลย เอาใจ FC MCU หน่อยล่อให้ถึง 3 ชั่วโมงเลยก็ได้ไม่ว่ากัน
- สรุป เป็นหนัง Action + Sci-Fi อิงการเมืองที่ชอบในความทุ่มเทกับเทคนิคงานภาพที่อลังการสมการรอคอย และ Enjoy กับมวลแก่นสารที่หนักแน่นทางสัญญะและทรงพลังทางปัญญาตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ได้รู้สึกว่าเวลา 2 ชั่วโมง 46 นาที เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานขนาดนั้น เพียงแต่ชอบผลงานเก่าของลุงเนิฟอย่างเรื่อง Prisoners (2013) กับ Blade Runner 2049 (2017) มากกว่า เพราะมีความเป็นมนุษย์ที่จับต้องได้ในสังคมเบียว ๆ มากกว่าความเป็นลิเกอวกาศที่ยังห่างไกลจากความเป็นจริงอยู่ขณะนี้ แต่ในแง่ของความเชื่อยอมรับว่านำเสนอได้ชวนขนลุกและหดหู่ไปกับความสิ้นหวังของคนที่ไร้ที่พึ่งเลยต้องหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจแล้วยิ่งฉากหลังเป็นทะเลทรายก็ยิ่งส่งเสริมให้สิ่งเหล่านี้แข็งแกร่งขึ้นไปอีก ส่วน Details โดยรวมดูไปเพื่อค้นหาชิ้นส่วนอีกชิ้นที่หล่นหายไปเพิ่มเติมแล้วนำมาประกบคู่กับชิ้นส่วนที่เจอก่อนหน้านี้รวมกันเป็นชิ้นเดียวกัน ปมของหนังบางส่วนก็เคลียร์จบไปแต่อีกบางส่วนยังคงถูกหมกเม็ดต่อไปพร้อมกับการสร้างเรื่องใหม่ที่เกิดขึ้นจากตัวละครเก่าและตัวละครใหม่จนกลายเป็นการเปิดปมปลายเปิดไปสู่ภาคต่ออย่างเป็นทางการ ส่วนใน Details ยอมรับว่ามีความลับซ้อนรัฐ รักพันลึกจนเราคิดตามไม่ทันก็เลยปล่อยผ่านไป ถ้าอ่านนิยายมาก่อนจะเห็นภาพตามได้มากกว่าคนที่ไม่เคยอ่านอย่างผมทีแต่ถึงไม่เคยอ่านก็สนุกได้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรนัก ?
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ เมื่อได้อ่านแล้ว สามารถกด Like & Share บทความของผม และ Facebook : EM Pascal เพื่อเป็นกำลังใจในการรีวิวครั้งต่อไป ขอบคุณครับ
[CR] No.91 Dune part 2 : มหาสงครามทะเลทรายที่ข้าปลาบปลื้มและทราบซึ้งในพระมหาอำนาจธิคุณ
- ดูจบสิ่งที่เห็นได้ชัดคือ ดูง่ายและย่อยง่ายขึ้น เพราะ มีการลงใน Part ของ Action เพิ่มขึ้นจากภาคที่แล้วที่เทไปที่การเท้าความในจุดเริ่มต้นของมหากาพย์ Series ชุดนี้ซะส่วนใหญ่แต่ไม่ได้ใส่เยอะมากมายเหมือนกับหนังของลุงเบย์ เพราะยังต้องอิงตามนิยายที่มีโครงเรื่องสลับซับซ้อนกับสไตล์การกำกับของลุงเนิฟที่เรารู้กิตติศัพท์อย่างดีในเรื่องของการใช้บรรยากาศในการเล่าเป็นหลัก ซึ่งตัวนิยายก็จะเป็นไปลักษณะอย่างนี้ด้วยมันเลยพอเหมาะพอเจาะส่งเสริมให้ลุงเนิฟใส่อัตลักษณ์ตัวตนได้เต็มที่โดยไม่กังวลว่าจะเสียรูปต่อโครงเรื่องตามนิยายแต่อย่างใด ในขณะเดียวกันก็มีการเกริ่นถึงตัวละครเดิมที่รอดจากภาคที่แล้วที่สมทบกับการแนะนำตัวละครใหม่ที่เพิ่งปรากฎในภาคนี้เข้ามาเพื่อให้การดำเนินเรื่องมัน Run ต่อไป ซึ่งนักแสดงที่ลุงเนิฟคัดมาแต่ละคนยอดฝีมือทั้งนั้นซึ่งเป็นข้อดีที่ทำให้เรื่องมีความน่าสนใจมากขึ้น
- เปิดเรื่องมามีการเท้าความย้อนหลังภาคที่แล้วแบบคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ? เพื่อเรียกความจำให้สำหรับคนที่ลืมไปแล้วหรือจำได้บางอย่างเช่นผมอย่างรวดเร็วแล้วหนังก็เดินหน้าต่อทันทีด้วยการแนะนำตัวทางกลุ่มใหม่ ( ชื่ออะไรจำไม่ได้ ) ว่าเป็นใคร ? มีจุดประสงค์อะไร ? ให้เราคิดตามก่อนที่หนังจะตัดเข้าสู่การปะทะระหว่างกลุ่ม Fremen ที่มี Paul Atreides เป็นสมาชิกในกลุ่ม กับ บรรดากองทัพของ Harkornen ที่ส่งลูกเบ๊โจมตีแต่ถูกพวก Paul เก็บเรียบอย่างรวดเร็วเป็นการเรียกน้ำย่อยแรกว่า กูเอาใจพวกแล้วนะหลังจากที่ภาคที่แล้วกูปล่อยให้พวกหลับสบายเกือบทั้งเรื่อง แถมช่วงหลัง ๆ พวก Harkonen เป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างหนักจนกลายเป็นกระสอบทรายเคลื่อนที่ไปซะอย่างงั้น ซึ่งช่วงแรก ๆ จนถึงกลาง ๆ หนังจะเทไปที่น้ำหนักของ Paul ที่อยู่กับกลุ่มFremen ด้วยการอารัมบทต่อว่าหลังจากที่เขากับ Lady Jessica เข้าร่วมกลุ่มนี้แล้วจะเจอกับการรับน้องอะไรต่อไป เช่น การฝึกต่อสู้ในวิถีกองโจร , การขี่หนอนยักษ์ในทะเลทราย หรือ ประเพณีการสืบทอดจากบรรดาแม่มดที่เป็นกุญแจสำคัญของการไขปมที่ซุกใต้พรมที่เกี่ยวข้องกับแม่ลูกคู่นี้หรือกลุ่มอื่น ๆ ก่อนที่จะตัดสลับไปเล่าฝั่งพวก Harkonen บ้างว่า หลังจากโดนตะลุมบอนชุดใหญ่ทำให้ Rabban หัวร้อนและคลั่งหนักกว่าเดิมเมื่อลุง Baron ต้องการให้ Feyd เข้ามารับตำแหน่งผู้บังคับบัญชาคนใหม่ต่อจากตนแล้วก็มีพวกกลุ่มใหม่เข้ามาแทรกจนกลายเป็นสงคราม 3 เส้าที่เต็มไปด้วยการต่อสู้ทางความคิดหรือการวางแผนงัดเล่ห์เหลี่ยมโดยใช้ความเชื่อเป็นทางลัดสู่หนทางแห่งชัยชนะเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีในสภาเพื่อแย่งชิงอำนาจเบ็ดเสร็จให้เราคิดตามต่อได้เพลิน ๆ โดยไม่มีช่วงไหนน่าเบื่อหรือวูบหลับแม้แต่นิดเดียว
- ถึง Part Action จะเพิ่มขึ้นแต่ไม่ได้หมายความว่าความเนิบจะหายไป แน่นอนว่าต้องมีอยู่เพราะต้องยึดตามในนิยายและเจตนารมย์ของลุงเนิฟเป็นหลัก อีกทั้งยังมีอีกหลายอย่างที่ลุงไม่ได้เล่าในภาคที่แล้วก็ยัดใส่ลงไปเพื่อให้เราตีความต่อโดยมี Paul เป็นศูนย์กลางที่รายล้อมด้วยความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนและต้องแบกภาระอันยุ่งเหยิงไว้บนบ่า เช่น ความสัมพันธ์กับ Chani ที่เริ่มพัฒนาเป็นรูปธรรมมากขึ้น หรือแม่ของเขา Jessica ที่เริ่มมีลับลมคมในมากขึ้นเมื่อเธอกลายเป็นแม่ใหญ่ให้แก่บรรดาสาวกคลั่งเจ้าและดันตั้งครรภ์ขึ้นมาท่ามกลางสงครามจลาจล แล้วไหนจะเรื่องน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ไปผูกโยงถึงความเชื่อที่มาในร่างผู้ถูกเลือกอะไรนั่น รวมถึงแผนการตั้ง Feyd ขึ้นเป็นผู้นำแทน Rabban ที่ทำงามหน้าให้กับตระกูลและการมาของกลุ่มจักรพรรดิกับเผ่าแม่มดที่เข้ามาแข่งกันเป็นตัวแปรเล่นธาตุในเกมส์ชิงอำนาจกันสนุกสนาน ดูไปบางอย่างก็เข้าใจและบางอย่างก็งงผสมกันแต่ดูได้เรื่อย ๆ เพราะคิดตามตลอดแถมได้บรรยากาศที่เป็นทะเลทรายจริง ๆ ช่วยดึงดูดใจจนอยากจะเอามือจับทรายบวกกับดนตรีประกอบที่บรรเลงโดย Hans Zimmer ที่ทรงพลังจนสะเทือนยันไส้ติ่งทุกครั้งที่เพลงขึ้นก็ช่วยดึงสติให้เราตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
- นักแสดงแต่ละคนแสดงดีและเหมาะสมตามบทที่ได้รับอย่างตัว Timmy ที่มีการพัฒนาจากภาคที่แล้วอย่างเห็นได้ชัดจนมีความเป็น อนาคิน สกายวอล์คเกอร์ เข้าไปเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับท่านแม่ Rebecca ที่หลังจากกลายเป็นแม่ใหญ่เริ่มมีรังสีของความอำมหิตแผ่ซ่านในตัวจนเราไม่รู้ว่าเธอคิดดีหรือคิดร้าย , Zendaya มีบทมากขึ้นและสำคัญทุกฉากจนละสายตาไม่ได้ , คุณ Pugh ในบทเจ้าหญิง Urulan ลุง Christopher ในบทจักรพรรดิ และเจ๊ Lea ตัวละครใหม่ที่เข้ามาแทรกสงครามให้เข้มข้นขึ้น , ลุง Javier หลังจาก Keep Look เคร่งขรึมในภาคที่แล้วพอมาภาคนี้มันเล่นความเชื่ออย่างหนักไอ้ลุงเลยกลายเป็นไอ้ต้าวคลั่งเจ้าไปซะงั้น แต่ที่เสียดายเลยคือ Austin ที่รับบท Feyd มาแบบไม่สมราคาคุยเท่าไหร่ เปิดตัวมาซะน่ากลัวแล้วบอกเพื่อนว่ากูคือสุดยอดไอ้โรคจิตก็แค่ตอนหยิบมีดโชว์แล้วปาดคอนางสนม หรือ Scene ไฝว้กับบรรดาเชลยให้รู้ว่ากูเจ๋งแค่นั้น แต่พอได้เสนอหน้าเพิ่มจากนั้นกลับค่อย ๆ โดนลดค่าลงไปทีละนิดจนมาถึง Scene ที่ไฝว้กับ Paul พอได้แสดงศักยภาพขึ้นมาหน่อยแต่ก็นะ. เช่นเดียวกับบอสใหญ่อย่าง Baron ก็เอาแต่นอนอืดไปวัน ๆ รวมถึงบรรดากองทัพ Harkonen ที่ค่อย ๆ อ่อนกำลังลงไปอย่างรวดเร็ว อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือเฮีย Batista นี้คือไอ้ Drax ที่เปลี่ยนฝั่งมาเป็นพวกร้ายแต่ทำได้แค่หัวร้อน เอะอะจะบวกลูกเดียวเหมือนเดิมเพียงแต่ไม่มีการเล่นมุกตลกหน้าตายแถมมาเจอกับ Gurney รับบทโดยลุง Josh Brolin หรือ Thanos ใน MCU เหมือนเป็นการ Rematch อีกครั้งแต่ไหงจบแบบนี้วะ ? จะรีบไปไหนกัน ? อุตส่าห์เจอหน้ากันแล้วก็จัดให้สมศักดิ์ศรีไปเลย เอาใจ FC MCU หน่อยล่อให้ถึง 3 ชั่วโมงเลยก็ได้ไม่ว่ากัน
- สรุป เป็นหนัง Action + Sci-Fi อิงการเมืองที่ชอบในความทุ่มเทกับเทคนิคงานภาพที่อลังการสมการรอคอย และ Enjoy กับมวลแก่นสารที่หนักแน่นทางสัญญะและทรงพลังทางปัญญาตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ได้รู้สึกว่าเวลา 2 ชั่วโมง 46 นาที เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานขนาดนั้น เพียงแต่ชอบผลงานเก่าของลุงเนิฟอย่างเรื่อง Prisoners (2013) กับ Blade Runner 2049 (2017) มากกว่า เพราะมีความเป็นมนุษย์ที่จับต้องได้ในสังคมเบียว ๆ มากกว่าความเป็นลิเกอวกาศที่ยังห่างไกลจากความเป็นจริงอยู่ขณะนี้ แต่ในแง่ของความเชื่อยอมรับว่านำเสนอได้ชวนขนลุกและหดหู่ไปกับความสิ้นหวังของคนที่ไร้ที่พึ่งเลยต้องหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจแล้วยิ่งฉากหลังเป็นทะเลทรายก็ยิ่งส่งเสริมให้สิ่งเหล่านี้แข็งแกร่งขึ้นไปอีก ส่วน Details โดยรวมดูไปเพื่อค้นหาชิ้นส่วนอีกชิ้นที่หล่นหายไปเพิ่มเติมแล้วนำมาประกบคู่กับชิ้นส่วนที่เจอก่อนหน้านี้รวมกันเป็นชิ้นเดียวกัน ปมของหนังบางส่วนก็เคลียร์จบไปแต่อีกบางส่วนยังคงถูกหมกเม็ดต่อไปพร้อมกับการสร้างเรื่องใหม่ที่เกิดขึ้นจากตัวละครเก่าและตัวละครใหม่จนกลายเป็นการเปิดปมปลายเปิดไปสู่ภาคต่ออย่างเป็นทางการ ส่วนใน Details ยอมรับว่ามีความลับซ้อนรัฐ รักพันลึกจนเราคิดตามไม่ทันก็เลยปล่อยผ่านไป ถ้าอ่านนิยายมาก่อนจะเห็นภาพตามได้มากกว่าคนที่ไม่เคยอ่านอย่างผมทีแต่ถึงไม่เคยอ่านก็สนุกได้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรนัก ?
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ เมื่อได้อ่านแล้ว สามารถกด Like & Share บทความของผม และ Facebook : EM Pascal เพื่อเป็นกำลังใจในการรีวิวครั้งต่อไป ขอบคุณครับ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้