ฝันร้าย ณ โรงเเรม

ครั้งนี้ผมยืมไอดีพันทิปน้องมาเพื่อจะมาเล่าเรื่อง(ไร้สาระ)ที่มันเกิดขึ้น ใน โรงเเรมที่ผมได้ไปค้างกับเพื่อน 2 คืน กับเพื่อนอีก 7 คนรวมผมก็เป็น 8 เเยกกันนอน ห้องละ 2-3 คน ห้องที่ผมอยู่คือห้อง 305 เเละเพื่อนที่เหลือก็มี 306 322 คืนเเรก ผมกับเพื่อนทั้งหมดไปกงเหล้ากันใบผับที่ไม่ไกลจากโรงเเรมนั้น ผมเป็นคนเดียว ที่กินเบียไปเเค่เเก้วเดียวใหญ่ๆเลยไม่เมา ส่วนที่เหลือเเม้งเมาเเอ๋ จากนั้นผมก็ต้องพยายามพยุง พวกนี้ขึ้นรถเพื่อพากลับไป เเต่มีคนนึง มันหลับเป็นตายผมเลยต้องไปอุ้มมันขึ้นรถ(คือรถที่เอามามี2คันนะครับเเต่ว่าเเม้งเมาผมเลยไม่ให้เเม้งขับ)พอถึง โรงเเรม ก็มีพนักงานบริการมาช่วยพยุง ขอบอกเลยว่า เขาบริการดีมาก ผมยอมรับเลย พอพยุงเข้าไปใน โรงเเรมเสร็จผมโยนเพื่อนชั่วๆทั้งหลายของผมกองกับพื้นไว้นั่นหละเพื่อเอารถไปจอด เเต่พอผมกลับมาพนักงานก็เอาพวกนั้นไปไว้บนโซฟาซะเเล้ว ผมเลยขอบคุณ เเละขอโทษพนักงานของที่นั่นใหญ่เลย เเค่นั้นไม่พอพนักงานยังช่วยพยุง ขึ้นห้องพักด้วย ส่วนคนที่เมาเเอ๋หลับเป็นตายนั้นเขาก็วางมันไว้บนรถเข็นโรงเเรมเเล้วเข็นขึ้นห้องไปผมขอบคุณจริงๆจากใจเลยจริงๆ วันเเรกผ่านไปอย่างราบรื่น ไม่มีอะไรเกินขึ้น เเต่ผมรู้สึกเเปลกๆ คือพอผมกลับมาโรงเเรมผมรู้สึกเเปลกๆเหมือนมีคนมองผมอยู่ผมคิดไปเองเเน่นอน จากนั้นผมก็หลับไป เช้ามาผมตื่นตอน 8 โมงครึ่งเพื่อทำอะไรให้เสร็จๆไปเที่ยวคนเดียวเเล้วก็ไปเอารถพวกเเม้งกลับมาด้วย(เหงาโครตบ่องตง) โดยผมพยายามปลุกเพื่อนเเต่มันก็ไม่ตื่นผมเลยทิ้งมันไว้ พวกมันเลยหลับไปยัน 6 โมงโดยประมาณ พอพวกมันตื่นมามันเรียกร้องหาเหล้า เเต่มันก็ยังเมาค้างอยู่ปวดหัวอยู่มันเลยโทรใช้ผมไปซื้อเหล้า ผมก็เลยไปซื้อ เเล้วเเม้งก็ดื่มเหล้ากันในห้องนั่นหละเเล้วมันห้องผมด้วยเสียบรรยากาศ "กูมาเที่ยวไม่ได้มาดื่มเหล้า" ผมคิดในใจเฮ้อเอาเหอะ เดียวยังไงก็ต้องไปที่อื่นต่อในวันพรุ่งนี้ เเต่พอผมเอาเหล้ามาให้มันดื่ม มันก็ขอบใจตามปกติ จากนั้นมันก็เริ่มเมามอยกันอย่างสนุกสนาน โดยมีคนนึงเล่าว่า มัน "ฝันเเปลกๆ" เเล้วอีกคนก็ "กูก็ฝันเหมือนกัน" เเต่ผมก็ไม่ได้ฟัง ผมดื่มเหล้าซัก 2 เเก้ว เเล้วก็พอ(ผมไม่ค่อยชอบเหล้าผมเลยดื่มเป็นพิธี) เเล้วจากนั้นผมก็ลงนอนที่เตียงห้องผม จากนั้นก็มีคนถามผมว่า ทำไมไม่ไปนอนห้องอื่นวะ เดียวก็หลับไม่ลงหรอก ผมเลยตอบไป "ชั่งเเม้ง" จากนั้นมันก็มานอนบนเตียงข้างๆผม เเล้วเเม้งก็หลับไปเลยมันคือไอ้ที่สลบเหมือนเป็นตายเมื่อวานนะเอง ผมคิดในใจ "คอไม่เเข็งดื่มซะเยอะเลยนะเอ๊ย" จากนั้นผมก็หลับตามมันไปเเบบว่าผมเหนื่อยอ่ะไปเที่ยวคนเดียวทำไรคนเดียวทั้งวันเลย จากนั้นผมก็ฝัน(กว่าจะเข้าเรื่องเเม้งเอ้ย)

ในฝัน (ผมขอเสริมนิดหน่อยนะเพราะใครมันจะไปจำเรื่องในฝันได้หมดอ่ะ)
ผมตื่นขึ้นมาคนเดียวในห้องมืดๆผมเลยคิดว่าพวกเพื่อนๆที่น่ารักทั้งหลายคงกลับไปนอนห้องของพวกมันเเล้ว..."เเต่ทำไมกูอยู่ในห้องคนเดียวอ่ะ ต้องมี2คนดิวะ หรือเเม้งเมาพากันไปนอนห้องอื่นวะ เอ้อ เอาเหอะไม่เกี่ยวกับกู"ไม่เกี่ยวได้ไงวะเพื่อนกูนะโว้ย) จากนั้นผมก็เสียวสันหลังวาบ เย็นเยือกๆ ผมหันไปไม่มีอะไร เเต่พอหันกลับมาไม่มีอะไร เเล้วผมก็เลยหันหลังไปดูอีกรอบ ผมเห็นสิ่งที่น่ากลัวมากมันคือ "ผีลุง!!" ใครบอกว่าผีที่น่ากลัวต้องเป็น ผี ผญ ผมยาวปิดหน้าวะ ไอ้ผีลุงนี่บอกเลยน่ากลัวกว่าเป็นไหนๆ ผมรีบคิดหาวิธีหนีเเบบตีหน้าซื่อ ผมทำหน้าเฉยๆทั้งๆที่ขาผมสั่นอยู่ เเล้วเดินไปเปิดประตูห้องข้างๆ...ประตูทางออก เเต่เเม้งก็เชื่อมกลับมาห้องเดิมถึงจะเข้าห้องน้ำ ออกนอกระเบียงเเม้งก็กลับมาห้องเดิน ผมเดินอยู่นานเเต่ไอ้ผีลุงเเม้งไม่ตามผมหวะ ผมเลยมองไปที่ผีลุง ผีลุงยิ้มให้ผมผมก็เลยยิ้มกลับ ผมรีบเดินไปหยิบผ้าห่มมาเเล้วคลุมโปงอยู่ที่มุมห้อง เเล้วจากนั้นก็ท่องบทสวดมนต์ ขึ้นมาเเล้วผมก็ได้ยินเสียง
ผีลุง:ท่องไปเหอะ กูเคยท่องเเล้ว ยังไงกูก็ตายอยู่ดี
พอผมได้ยินคำพูดนี้สิ่งที่เเล่นในหัวผมคือ กูต้องทำเป็นใจดีสู้เสือผมเลยถามไปว่า
ผม:เเล้วลุงท่องบทไหนอ่ะ
ผีลุง:ก็ท่องบทที่ท่องอ่ะหละ
ผม:ลองท่องให้ผมฝังหน่อยดิลุง
ผีลุง:.....กวนตีนกูหรอ
ผม:ป่าวลุง ป่าวๆ ผมเเค่อยากรู้ว่าลุงท่องยังไง
ผีลุง:ก็เหมือนหละหนุ่มน้อย
ผม:ผมว่าผมรู้หละทำไมลุงตาย (ก็กูท่องนะโมหยั่งเดียวอ่ะวนไปๆมาๆอ่ะ)
ผีลุง:กูจะรู้ไหมกูเป็นอิสลาม!!
ผม:......อ่า ครับ (เเล้วบอกว่าเหมือนกูอ่ะนะ?)
คำถามที่เเล่นมาในหัวคำถามต่อมาคือ "ลุงตายยังไงอ่ะ" เเต่ผมยกเลิกไปก่อนเพราะคำถามนี้มันน่ากลัวเกินไปกลัวลุงจะเเสดงตัวอย่าง ผมเลยถามไปว่า...
ผม:เเล้วตอนตายลุงรู้สึกยังไงอ่ะ
ผีลุง:อยากรู้ไหมหละว่ามันเจ็บเเค่ไหน
ผม:ไม่ๆผมหมายถึงลุงรู้สึกคิดถึงใครมั่งไรงี้อ่ะป่ะตอนลุงกำลังจะตายอ่ะ เเบบเมีย เเบบลูก ไรเงี้ย
ผีลุง:กูยังซิง ไอ้สัสสส!!
ผม:ครับๆผมขอโทษ งั้นพ่อเเม่พี่น้อง (เกือบเเล้วไหมหละกู)
ผีลุง:เเม่กูตายตอนกูอายุ 19 พ่อกูหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ ตั้งเเต่ตอนกูอายุยัง 9 ปี ส่วนพี่น้องกูไม่มี เเม่กูบอกมีกูคนเดียวก็เหนื่อยตายห่าละ
ผมน้ำเน่า กูจะถามไรดีวะ) เเล้วลุงอายุเท่าไหร่อ่ะ
ผีลุง: ตอนนี้ถ้านับรวมหลังกูตายก็อายุ 76 ได้เเล้วมั้ง
ผม:เเล้วถ้าไม่รวมอ่ะลุง
ผีลุง:46ปี....
ผม:เชี้ย!! เเล้วยังซิง อ่ะนะ?(หลุดปาก)
ลุงเริ่มทำหน้าเเบบเครียดๆ เเบบว่ากวนตีนกูช่ะผมเลยพยายามหาทางเเก้ ผมเลยบอกไปว่า
ผม:มาๆลุงมาคุยกัน  นี่มานั่งนี่วันนี้มีเรื่องไปเล่าให้คนอื่นฟังหละ มาๆคุยกันๆ ผมจำได้ว่ามีเหล้าอยู่ในตู้เย็นมาๆ หยิบมาเลยลุง
ผมเอะใจขึ้นมากูฝันอยู่ไม่ใช่หรอวะมันจะมีได้ไงวะ เเต่กูบอกให้ตัวเองตื่นยังไงก็ไม่ตื่นหวะ....ชั่งเเม้งหาทางเอาตัวรอดก่อน
จากนั้นลุงก็ไปหยิบมาให้เเล้วมานั่งตามที่ผมบอกเเล้วบอกผมตาปริบๆเเล้วถามผมว่า
ผีลุง:อยากฟังอะไร?
กูก็คิดไม่ออกหวะ...เอาเป็น
ผม:เเล้วลุงตายที่ไหนอ่ะ
ผีลุง:...ก็เเถวๆที่ไปเเดกเหล้ากันนั่นหละ
ผม:นี่ลุงขึ้นรถกูมา?
ผีลุง:เปล่าๆ รถเพื่อนเอ็งหนะ รอบที่เอ็งไปเอารถตอนเช้าวันนี้ไง
ผม:อ่อ เเล้วทำไมลุงไม่ขึ้นคันเเรกอ่ะ
ผีลุง:เเม้งเบียดกันเยอะไป
ผีลุง:เออ ใช่...เอ็งบอกว่ากูซิงใช่ไหม....หึๆ (ลุงเเม้งทำหน้าน่ากลัวมาก)
ผม:เปล่าๆๆๆ ผมเเค่อยากรู้เฉยๆ เเล้วลุงทำงานอะไรอ่ะก่อนตายอ่ะ (ทำไมกูเสียวสันหลังวะ)
ผีลุง:.....เจ้าของ"บาร์"....
ผม:อ่อๆ
จากนั้นก็คุยกันไปคุยกันมาไม่มีอะไรจนเหล้าหมด 4 ขวด...
จากนั้นลุงก็มองมาที่ผมเเล้วก็ขอบคุณผมเเล้วบอกว่า ... เเต่ลูกตาลุงเเกมันไปคนละทางอ่ะ....
ผีลุง:เออขอบใจเอ็งมากข้าไม่ได้คุยสนุกเเบบนี้มานานหละ ขอบใจจริงๆเฮ้อ สดชื่นจริงๆหวะเหอะๆ งั้นข้าไปหละบาย
ผม:ครับบายครับผม ขอให้โชคดีนะลุง
ผีลุง:เออๆ อย่าลืมทำบุญมาให้กูนะ
เเล้วลุกก็เดินออกไปทางระเบียง.....กูได้ข่าวว่าห้องมันเชื่อมกันป่าววะเเล้วลุงออกไปทางนั้นเเล้วจะไม่กลับห้องเดิมหรอวะ...ผมเลยเดินไปดู...เเม้งก็เชื่อมกลับมาที่เดิมนี่หว่า...เเล้วกูจะออกไงดีวะเนี่ยเฮ้อ จากนั้นลุงก็ย้อนกลับมาทางละเบียงเเล้วบอกว่า
ผีลุง:กูลืมไปเเม้งเชื่อมกันอยู่....
ผม:กูเข้าเเล้วออกมาไวกว่าลุงอีก เเล้วจะออกไงอะลุง
ผีลุง:...กูจำได้หละออกทางลิ้นชักตูเสื้อผ้า ก็ออกได้นะจะได้ตื่น ส่วนกูก็ไปเกิดไม่จำเป็นต้องออกเเล้วหละ
ผม:ลุงเป็นโดราเอม่อนหรอ? อา งั้นเเค่นี้นะลุง บายไปหละ (ตามจริงตอนนี้เเม้งโครตซึ้งเเต่พอเอามาเล่าเเล้วหมดความซึ้งหวะ)
พอผมเข้าไปในลิ้นชักทุกอย่าก็มืดไปหมดเเล้วจากนั้นผมก็สะดุ้งตื่นพร้อม อุทานว่า "เชี้ยเอ้ย" ส่วนไอ้คนที่มานอนข้างๆผมก็ตื่น เเล้วอุทานว่า "ไรวะเนี่ย" ผมมองไปรอบๆเพื่อนยังตั้งวงดื่นเหล้ากันอยู่ หลับไปอีก 2 เหลือ 4
จากนั้นผมก็ถามไอ้ขี้เมาที่นอนข้างๆผมว่า "เป็น ไรวะ"
ไอ้ขี้เมา:กูฝันเเปลกๆอ่ะดิ
ผม:ฝันว่าไงวะ
ไอ้ขี้เมา:อย่ารู้เลย
ผม:เฮ้ยเล่ามาๆ กูก็ฝันเหมือนกัน เล่าเดียวกูเล่าตาม
ไอ้ขี้เมา:.....ก็ได้
ไอ้ขี้เมา:...คือกูฝันว่า กูโดนผีลุงเเก่ๆตุ๋ยตูด....ระบมไปหมดเลย
ผม:หน้าตาเป็นไงวะ...
ไอ้ขี้เมา:เเก่ๆมีหนวดนิดหน่อย ผมยังมีอยู่ยังดำอยู่นิดหน่อย ตาดำไปคนละทาง
ผม:คนเดียวกันนี่หว่า....วิญญาณตูดเสียซิงเเล้วหละเชื่อกู...
ไอ้ขี้เมา:ห้ะ?! เอ็งก็โดนตุ๋ยหรอ?!
ผม:เปล่าๆกูเอาตัวรอดมาได้
ไอ้ขี้เมา:...เเม้งเอ้ย (เเล้วเเม้งก็ร้องไห้)
ผมกูรู้หละทำไมลุงเเม้งไปเกิด...เเม้งสละซิงเเล้วนี่เอง...กับตูดเพื่อนกู...สงสัยทำงานบาร์...บาร์เกย์ป่าววะ เเล้วที่เเม้งทำหน้าหื่นใส่กูอีก โชคดีกูรอดมาได้)ทำไมเเม้งตายมา30ปีเเล้วเเม้งยังไม่ได้ซละชิงอีกวะ เเล้วทำไมต้องมาเป็นปีที่30ด้วยวะ
ไอ้ขี้เมา:กู...ไม่รู้หวะ
เเล้วจากนั้นพวกเราทุกคนก็ไปเที่ยวที่อื่นต่อ เเต่ก่อนไปเที่ยวผมเลยลองไปถามคนเเก่ๆเเถวบาร์ว่ามีลุงที่ทำงานเป็นเจ้าของบาร์ตายอยู่ที่นี่ไหม...เขาก็บอกกลับมาว่าไม่มีผมไปถามทุกๆที่เขาก็บอกว่าไม่มี...เเล้วปริศนานี้กูยังคงไม่ครี่คลาย ต่อไป ส่วนตอนนี้เพื่อนผมมันยังใช้ชีวิตได้ปกติ มีเเฟน เป็น ผญ ปกติไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลง

จบเเล้วครับเหนื่อย ขอโทษที่ใช้คำหยาบเป็นบางช่วงนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกคนที่มานั่งอ่านเรื่องนี้นะครับ เอาตามตรงพอมาเล่าเเล้วเเม้งไม่ค่อยน่ากลัวเลยบอกตรงๆ ตอนฝันอยู่นี่โครตน่ากลัว