สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาหน่อยค่ะตอนนี้หนูไม่รู้ว่าหนูควรรู้สึกยังไงหรือทำอะไรยังไงดีค่ะ
พ่อกับแม่ทำงานค้าขายแต่แม่มีเป็นผญ.บ้านด้วยค่ะ จริงๆพ่อกับแม่ก็ทะเลาะเล็กๆน้อยกันทุกวันอยู่แล้วค่ะแต่ช่วงนี้เหมือนเริ่มหนักขึ้นพ่อชอบจับผิดแม่ดูตลอดว่าตอนนี้อยู่ตรงไหนที่ไหน ทั้งที่ตลอดมาหนูไม่ค่อยรู้สึกว่าแม่จะไปมีใคร เพราะตอนนี้พ่อก็51แม่52 แล้วพอพ่อระแวงแม่ด้วย เครียดเรื่องเงินด้วยทำให้พ่อนอนไม่หลับค่ะ พ่อกับแม่ต้องตื่นตี2ไปขายของกลับมานอนก็11.00โมงพอ15.00ก็ตื่นไปซื้อของจนทุ่มนึงถึงเข้าบ้าน หนูก็เลยห่วงด้วยกลัวด้วยเพราะพ่อเป็นความดันด้วยเคยเป็นstrokeเมื่อ5ปีก่อน และน่าจะเป็นเบาหวานด้วยค่ะแต่พ่อไม่ยอมตรวจ(ปู่ย่าอาเป็น) อีกทั้งพ่อยังกินยาบ้างไม่กินบ้างงี้ 
ส่วนแม่ก็ปวดใจอึดอัดเครียดด้วยป่วยเล็กๆน้อยมาตลอดและก็พูดมาตั้งแต่หนูม.ต้นแล้วค่ะว่าทนอยู่เพื่อลูกถ้าไม่ลูกก็หย่าแล้ว
ตอนเมษาปี65ก็ทะเลาะ ปี66ก็เหมือนจะหย่ากันทั้งคู่แต่แม่ก็เงียบไปเพราะตากับยายก็เสียแล้วพี่น้องก็ไม่สนิทกันเพื่อนก็ไม่มีเพราะตอนเด็กยายไม่ได้ส่งเรียน  ทุกวันนี้แม่ก็มีแต่เพื่อนต่างหมู่บ้านเงินเดือนก็จ่ายค่าเน็ตค่าน้ำค่าไฟ เป็นผญ.บ้านก็บ้านเกิดพ่อ ซึ่งหนูก็ไม่รู้ว่าถ้าหย่ากันแบ่งเงินไรก็ตาม แม่จะตั้งหลักยังไงหนูนึกภาพไม่ออกเลยจริงๆ แต่ในส่วนหน้าที่พ่อแม่ทั้งคู่ก็สนับสนุนดีค่ะพ่อกับแม่บอกว่าอยากเรียนไรก็บอกกี่บาทก็มาขอ แต่หนูก็เกรงใจอยู่ดีเพราะลูกก็4คน แล้วพี่คนโตจะจบปี68ก็ไม่รู้จะมีงานทำมั้ยเพราะก็ดูสนใจแต่ผช ลูกชาย(ฝาแฝดหนู)ก็ชอบไปเที่ยวบ้านเพื่อนสูบบุหรี่แต่พ่อแม่ห้ามรอบแรกสัญญาลูกผชไรแล้วแต่ก็มีครั้งที่สอง ตอนนี้หนูปิดเทอมก็เลยไปช่วยตั้งแต่6โมงเช้ากลับมาก็ทำงานบ้านแล้วไปช่วยตอนเย็นต่อ พอมาถึงบ้านก็ต้องอ่านหนังสือเพราะกำลังขึ้นม6 แต่พออ่านไปมันก็อบคิดเรื่องนี้ในหัวค่ะ ถ้างงขอโทษด้วยค่ะ