สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากถามเพื่อนๆ เราชื่อน้ำนะคะ อายุ 24 ปี ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าเราก็ไม่แน่ใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันบังเอิญหรือว่ายังไง เข้าเรื่องเลย
คือเราพักอยู่แฟลตสวัสดิของที่ทำงาน อยู่แฟลตนี้ได้3ปีละ เเต่ก่อนนั้นเราเคยเจอพี่คนนึงอยู่แฟลตเดียวกันนี้แหละค่ะ ไม่ได้เจอบ่อยเจอทีก็เห็นมากับเเฟน แต่ย้ำไม่ได้เจอบ่อยนะคะ พอพักหลังๆเราเจอเขาตรงที่บันไดทางขึ้น-ลง เขาทักก็ยิ้มให้แล้วเล่นกับลูกสาวเรา (ในใจตอนนั้นก็เฉยๆนะ เพราะธรรมดาเจอกันยิ้มให้ทักทาย) พอเราลงมาที่จอดรถก็เจออีกเขาก็ยิ้มถามเรานู้นนี้นะ แต่เราก็ไม่ได้อะไร
พักหลังๆเริ่มเจอกันบ่อยขึ้นๆ มีเริ่มถามละทำงานแผนกไหน อ่าววันนี้ไปไหนมาหรอ ลูกอยู่กับใครหล่ะ(เวลาเราลงมาคนเดียว) เพราะทุกครั้งที่เจอเราจะชอบลงมาหาของกินกับลูก2คนตลอด พีคกว่านั้นเราไปจอดรถในที่ทำงานหาของกินออกมาเจอกันอีกบอกก่อนเลยนะว่าเรากับพี่คนนี้ทำงานที่เดียวกัน แต่เราคิดในใจอะไรจะขนาดนั้นวะเจอกันโคตรบ่อยเลย และมีอยู่วันนึงเราขับรถกลับมาจากมหาลัยหิวข้าวเลยเเวะไปเซเว่นในกรมทหารที่ทำงานเราแหละในใจตอนนั้นคิดว่าเดี๋ยวเลี้ยวเข้ากรมแล้วไปออกอีกประตูดีกว่าเลี่ยงรถติดด้วย เพราะทางออกอีกประตูอยู่ใกล้ที่พัก พอเราเดินเข้าประตูเซเว่นไปเจอกันอีกในใจคือแบบเจออีกแล้วบังเอิญจังวะ เขายิ้มให้ตามเคย มีการถามไถ่มาทำอะไรที่นี้ เเละเราก็ตอบไป พอหลายวันต่อมาเรากลับจากที่ทำงานนจอดรถปกติกำลังจะเดินขึ้นห้องกับลูกก็เจอกันอีก (ในหัวตอนนั้นคือโคตรบังเอิญเลยเนาะ5555) ไม่พอค่ะ เราไปเอาข้าวสั่งไว้ที่ร้านเดินไปเจอกันอีก เขาก็ยิ้มเเละคงคิดในใจเหมือนเราแหละทำไมเจอกันบ่อยซึ่งเราก็คิดนนะทำไมเจอกันบ่อยจัง เจอที่ตลาดนัดใกล้แฟลตบ้าง เจอร้านข้าว เจอที่ทำงาน เจอกันตอนพาลูกลงไปเดินเล่นเเละเขาวิ่งออกกำลังกาน เจอกันเเทบจะทุกครั้งที่เราลงไปหาซื้ออะไรกินเเละบ่อยมากกกกก55555 เเละทุกครั้งที่เจอเขาก็ยิ้มให้และทักทายตลอด
ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้คะ
คอมเม้นต์บอกกันทีน้าาา
โมเม้นต์น่ารักๆเลยอยากเล่าาสู่กันฟังง
เจอกันบ่อยเพราะบังเอิญหรือถูกลิขิตไว้
คือเราพักอยู่แฟลตสวัสดิของที่ทำงาน อยู่แฟลตนี้ได้3ปีละ เเต่ก่อนนั้นเราเคยเจอพี่คนนึงอยู่แฟลตเดียวกันนี้แหละค่ะ ไม่ได้เจอบ่อยเจอทีก็เห็นมากับเเฟน แต่ย้ำไม่ได้เจอบ่อยนะคะ พอพักหลังๆเราเจอเขาตรงที่บันไดทางขึ้น-ลง เขาทักก็ยิ้มให้แล้วเล่นกับลูกสาวเรา (ในใจตอนนั้นก็เฉยๆนะ เพราะธรรมดาเจอกันยิ้มให้ทักทาย) พอเราลงมาที่จอดรถก็เจออีกเขาก็ยิ้มถามเรานู้นนี้นะ แต่เราก็ไม่ได้อะไร
พักหลังๆเริ่มเจอกันบ่อยขึ้นๆ มีเริ่มถามละทำงานแผนกไหน อ่าววันนี้ไปไหนมาหรอ ลูกอยู่กับใครหล่ะ(เวลาเราลงมาคนเดียว) เพราะทุกครั้งที่เจอเราจะชอบลงมาหาของกินกับลูก2คนตลอด พีคกว่านั้นเราไปจอดรถในที่ทำงานหาของกินออกมาเจอกันอีกบอกก่อนเลยนะว่าเรากับพี่คนนี้ทำงานที่เดียวกัน แต่เราคิดในใจอะไรจะขนาดนั้นวะเจอกันโคตรบ่อยเลย และมีอยู่วันนึงเราขับรถกลับมาจากมหาลัยหิวข้าวเลยเเวะไปเซเว่นในกรมทหารที่ทำงานเราแหละในใจตอนนั้นคิดว่าเดี๋ยวเลี้ยวเข้ากรมแล้วไปออกอีกประตูดีกว่าเลี่ยงรถติดด้วย เพราะทางออกอีกประตูอยู่ใกล้ที่พัก พอเราเดินเข้าประตูเซเว่นไปเจอกันอีกในใจคือแบบเจออีกแล้วบังเอิญจังวะ เขายิ้มให้ตามเคย มีการถามไถ่มาทำอะไรที่นี้ เเละเราก็ตอบไป พอหลายวันต่อมาเรากลับจากที่ทำงานนจอดรถปกติกำลังจะเดินขึ้นห้องกับลูกก็เจอกันอีก (ในหัวตอนนั้นคือโคตรบังเอิญเลยเนาะ5555) ไม่พอค่ะ เราไปเอาข้าวสั่งไว้ที่ร้านเดินไปเจอกันอีก เขาก็ยิ้มเเละคงคิดในใจเหมือนเราแหละทำไมเจอกันบ่อยซึ่งเราก็คิดนนะทำไมเจอกันบ่อยจัง เจอที่ตลาดนัดใกล้แฟลตบ้าง เจอร้านข้าว เจอที่ทำงาน เจอกันตอนพาลูกลงไปเดินเล่นเเละเขาวิ่งออกกำลังกาน เจอกันเเทบจะทุกครั้งที่เราลงไปหาซื้ออะไรกินเเละบ่อยมากกกกก55555 เเละทุกครั้งที่เจอเขาก็ยิ้มให้และทักทายตลอด
ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้คะ
คอมเม้นต์บอกกันทีน้าาา
โมเม้นต์น่ารักๆเลยอยากเล่าาสู่กันฟังง