นิทานเรื่องแมวกับนก
ณ ใจกลางเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีแมวจรจัดตัวหนึ่งชื่อ "เจ้าเหมียว" มันมีขนสีดำสนิท ดวงตาสีเขียวหยก และหางยาวปุย เจ้าเหมียวอาศัยอยู่ตามตรอกซอกซอย หาเศษอาหารประทังชีวิต
วันหนึ่ง เจ้าเหมียวรู้สึกหิวโหย มันเดินด้อม ๆ มองหาอาหารไปทั่ว แต่หาอะไรกินไม่ได้ ท้องของมันร้องโครกครากด้วยความหิว เจ้าเหมียวเริ่มอ่อนแรง ไร้เรี่ยวแรง
ทันใดนั้น สายตาของเจ้าเหมียวก็เหลือบไปเห็นนกตัวหนึ่งกำลังบินร้องเพลงอย่างไพเราะบนกิ่งไม้ นกตัวนั้นมีขนสีเหลืองอร่าม ปากสีแดงสด และปีกกว้างใหญ่
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "นกตัวนั้นช่างน่ากินจริง ๆ ถ้าข้าจับมันมากินได้ ข้าคงจะอิ่มอร่อยไปหลายวัน",
เจ้าเหมียวเริ่มวางแผนจับนก มันแอบซ่อนตัวอยู่ใต้พุ่มไม้ มองนกอย่างใจจดใจจ่อ รอจังหวะที่นกเผลอ
ทันใดนั้น นกตัวนั้นบินลงมาหาอาหารบนพื้นดิน เจ้าเหมียวเห็นเป็นโอกาส รีบพุ่งพรวดออกมาจากที่ซ่อน กระโจนเข้าตะครุบตัวนก
แต่เจ้าเหมียวพลาดท่า นกบินหนีไปได้อย่างหวุดหวิด เจ้าเหมียวรู้สึกโกรธและผิดหวัง มันครุ่นคิดหาวิธีใหม่เพื่อจับนก
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "ข้าต้องหาทางหลอกล่อนกตัวนั้นให้มาติดกับข้า",
เจ้าเหมียวไปหาเศษอาหารมาวางไว้ใต้ต้นไม้ มันแกล้งทำเป็นนอนหลับอยู่ใต้พุ่มไม้ หวังว่านกจะบินลงมากินอาหาร
นกตัวนั้นบินกลับมาที่ต้นไม้ มันเห็นเศษอาหารบนพื้นดิน รู้สึกสงสัย แต่ก็อดใจไม่ไหว บินลงมากินอาหาร
ทันใดนั้น เจ้าเหมียวก็กระโจนเข้าตะครุบตัวนก แต่นกตัวนั้นไหวตัวทัน บินหนีไปได้อีกครั้ง เจ้าเหมียวรู้สึกโมโหและหงุดหงิด
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "ข้าต้องหาวิธีอื่นที่ฉลาดกว่านี้",
เจ้าเหมียวเดินไปทั่วเมือง มองหาวิธีจับนก มันไปเจอกระรอกตัวหนึ่งชื่อ "เจ้ากระจอก" กำลังเก็บลูกโอ๊ก
เจ้าเหมียวเข้าหาเจ้ากระจอก และพูดว่า "เจ้ากระจอก ข้ามีแผนจะจับนกตัวนั้น เจ้าอยากร่วมมือกับข้าไหม?"
เจ้ากระจอกตอบว่า "ข้ายินดีช่วยเจ้า แต่ข้ามีข้อแลกเปลี่ยน"
เจ้าเหมียวถามว่า "ข้อแลกเปลี่ยนคืออะไร?"
เจ้ากระจอกตอบว่า "ถ้าเราจับนกได้ ข้าจะแบ่งอาหารให้เจ้าครึ่งหนึ่ง"
เจ้าเหมียวตอบตกลง มันวางแผนกับเจ้ากระจอกอย่างรอบคอบ,
ในเช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าเหมียวและเจ้ากระจอกไปที่ต้นไม้ เจ้ากระจอกปีนขึ้นไปบนต้นไม้ และร้องเพลงล่อให้
นกตัวนั้นบินลงมา เจ้าเหมียวแอบซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นไม้ รอจังหวะที่นกเผลอ
เมื่อนกบินลงมาใกล้ เจ้าเหมียวก็กระโจนเข้าตะครุบตัวนกไว้ได้สำเร็จ เจ้ากระจอกลงมาจากต้นไม้ และช่วยเจ้าเหมียวแบ่งเนื้อนก
เจ้าเหมียวและเจ้ากระจอกกินเนื้อนกอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งสองรู้สึกดีใจที่ได้ร่วมมือกัน และแบ่งปันอาหารให้กัน,
คติสอนใจ,
การใช้ความฉลาดและการวางแผน จะช่วยให้เราประสบความสำเร็จ
การแบ่งปันและมิตรภาพ เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าวัตถุสิ่งของ
การพึ่งพาตนเอง
นิทานเรื่องแมวกับนก
ณ ใจกลางเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีแมวจรจัดตัวหนึ่งชื่อ "เจ้าเหมียว" มันมีขนสีดำสนิท ดวงตาสีเขียวหยก และหางยาวปุย เจ้าเหมียวอาศัยอยู่ตามตรอกซอกซอย หาเศษอาหารประทังชีวิต
วันหนึ่ง เจ้าเหมียวรู้สึกหิวโหย มันเดินด้อม ๆ มองหาอาหารไปทั่ว แต่หาอะไรกินไม่ได้ ท้องของมันร้องโครกครากด้วยความหิว เจ้าเหมียวเริ่มอ่อนแรง ไร้เรี่ยวแรง
ทันใดนั้น สายตาของเจ้าเหมียวก็เหลือบไปเห็นนกตัวหนึ่งกำลังบินร้องเพลงอย่างไพเราะบนกิ่งไม้ นกตัวนั้นมีขนสีเหลืองอร่าม ปากสีแดงสด และปีกกว้างใหญ่
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "นกตัวนั้นช่างน่ากินจริง ๆ ถ้าข้าจับมันมากินได้ ข้าคงจะอิ่มอร่อยไปหลายวัน",
เจ้าเหมียวเริ่มวางแผนจับนก มันแอบซ่อนตัวอยู่ใต้พุ่มไม้ มองนกอย่างใจจดใจจ่อ รอจังหวะที่นกเผลอ
ทันใดนั้น นกตัวนั้นบินลงมาหาอาหารบนพื้นดิน เจ้าเหมียวเห็นเป็นโอกาส รีบพุ่งพรวดออกมาจากที่ซ่อน กระโจนเข้าตะครุบตัวนก
แต่เจ้าเหมียวพลาดท่า นกบินหนีไปได้อย่างหวุดหวิด เจ้าเหมียวรู้สึกโกรธและผิดหวัง มันครุ่นคิดหาวิธีใหม่เพื่อจับนก
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "ข้าต้องหาทางหลอกล่อนกตัวนั้นให้มาติดกับข้า",
เจ้าเหมียวไปหาเศษอาหารมาวางไว้ใต้ต้นไม้ มันแกล้งทำเป็นนอนหลับอยู่ใต้พุ่มไม้ หวังว่านกจะบินลงมากินอาหาร
นกตัวนั้นบินกลับมาที่ต้นไม้ มันเห็นเศษอาหารบนพื้นดิน รู้สึกสงสัย แต่ก็อดใจไม่ไหว บินลงมากินอาหาร
ทันใดนั้น เจ้าเหมียวก็กระโจนเข้าตะครุบตัวนก แต่นกตัวนั้นไหวตัวทัน บินหนีไปได้อีกครั้ง เจ้าเหมียวรู้สึกโมโหและหงุดหงิด
เจ้าเหมียวคิดในใจว่า "ข้าต้องหาวิธีอื่นที่ฉลาดกว่านี้",
เจ้าเหมียวเดินไปทั่วเมือง มองหาวิธีจับนก มันไปเจอกระรอกตัวหนึ่งชื่อ "เจ้ากระจอก" กำลังเก็บลูกโอ๊ก
เจ้าเหมียวเข้าหาเจ้ากระจอก และพูดว่า "เจ้ากระจอก ข้ามีแผนจะจับนกตัวนั้น เจ้าอยากร่วมมือกับข้าไหม?"
เจ้ากระจอกตอบว่า "ข้ายินดีช่วยเจ้า แต่ข้ามีข้อแลกเปลี่ยน"
เจ้าเหมียวถามว่า "ข้อแลกเปลี่ยนคืออะไร?"
เจ้ากระจอกตอบว่า "ถ้าเราจับนกได้ ข้าจะแบ่งอาหารให้เจ้าครึ่งหนึ่ง"
เจ้าเหมียวตอบตกลง มันวางแผนกับเจ้ากระจอกอย่างรอบคอบ,
ในเช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าเหมียวและเจ้ากระจอกไปที่ต้นไม้ เจ้ากระจอกปีนขึ้นไปบนต้นไม้ และร้องเพลงล่อให้
นกตัวนั้นบินลงมา เจ้าเหมียวแอบซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นไม้ รอจังหวะที่นกเผลอ
เมื่อนกบินลงมาใกล้ เจ้าเหมียวก็กระโจนเข้าตะครุบตัวนกไว้ได้สำเร็จ เจ้ากระจอกลงมาจากต้นไม้ และช่วยเจ้าเหมียวแบ่งเนื้อนก
เจ้าเหมียวและเจ้ากระจอกกินเนื้อนกอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งสองรู้สึกดีใจที่ได้ร่วมมือกัน และแบ่งปันอาหารให้กัน,
คติสอนใจ,
การใช้ความฉลาดและการวางแผน จะช่วยให้เราประสบความสำเร็จ
การแบ่งปันและมิตรภาพ เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าวัตถุสิ่งของ
การพึ่งพาตนเอง