เรื่องที่น่าอายที่สุดในชีวิต

สวัสดีค่ะตอนนี้หนูเรียนสายญี่ปุ่นอยู่ม.5 หนูเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบการเรียนเลยเพราะครูประถมที่โรงเรียนชอบทำโทษให้อายบ่อยๆไม่ค่อยเอยเอาอะไรเท่าไหร่จนหนูลองมาะรียนภาษาญี่ปุ่นหนูก็รู้สึกว่าหนูชอบอันนี้จริงๆแ

จัดการความอับอายยังไงดีครับ เท้าความเลยคือผมทำงานเป็นช่างในโรงงานแห่งนึง ก่อนเลิกงานก็ได้ไปซ่อมเครื่องตามปกติ  แต่แหกขากว้างไปหน่อย ผมรู้นะครับว่ากางเกงเป้าแตก แต่ไม่คิดว่ากา

เป็นผู้ชายก็เหนื่อยนะครับ บางทีอยู่ๆก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาอยากจะปลดปล่อยก็อยากทำนะแต่อาย555 ลุกขึ้นยังไม่กล้าจะลุกเลยครับ พอลุกแล้วมันก็จะตุงเลยครับ อยากจะรู้ว่าเขามีวิธีการจัดการกับอารมณ์นี้กันยังไง555 ห

สวัสดีค่ะ วันนี้กลับมาเจอกางเกงนอนของลูกที่ลูกชายเอาไว้ใส่นอน มีคราบแข็งๆตรงผ้า เป็นขุ่ยๆสีขาวเล็กๆ มันคืออะไรเกิดจากอะไรคะ ไม่น่าใช้ปัสสวะด้วยค่ะ เพราะคราบเป็นวงกลมวงกล้างอยู่จุดเดียวเลยค่ะ เป็นบริเว

ทุกคนค่ะคือเราอายที่พ่อแม่ทำร้านกลางคืนเราโดนล้อที่ร.รประจำครูก็ยังรังเกียจญาติๆก็ยังหัวเราะเยาะเราตลอดเราหมดกำลังใจมากค่ะไม่กล้าออกไปไหนและไม่อยากไปเรียนเลยค่ะ

ผมอยู่ม.5ครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าผมแอบไปซื้อนวมกับเพื่อนมาต่อยเล่นกันในคาบ รด.ครับ แต่ครู(พละชาย)ดันตามไปเจอเลยบอกให้กลับโรงเรียนครับ และในตอนที่ทุกคนกลับบ้านกันหมดแล้ว ครูได้เรียกพวกผมไปพบที่ห้องพละ จ

ผมมีสอบวิชานึงแล้วผมเขียนโพยเล็กๆแล้วแอบไว้ตรงระหว่างขาแต่โพยนั้นผมเขียนแค่คำตอบเดียว แล้วครูเห็นได้ไงไม่รู้ครับครูเลยบอกให้ผมลุกขึ้นซึ่งมันก็น่าอายอยู่นะครับเพื่อนๆในห้องขำแต่เขาคงขำที่ผมแอบพูดติดตลก

ที่เราอยากแฉเพราะว่าเราโดนสภาทำโทษจนเราเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทจนทำให้เราไปเรียนไม่ได้ แต่โรงเรียนไม่รับผิดชอบอะไรเลยค่ะ พอแม่เราจะเอาเรื่องครูก็บอกให้ปล่อยๆ ไป เราอยากถามว่าปล่อยได้หรอคะเรื่องแ