เราเคยโดนคนเกาหลีเหยียด (ฟังจากภาษาและหน้าตาน่าจะใช่เกาหลี) คือเราไปซื้อของที่ห้างเดินไปโซนมาม่า
พวกอาหารเกาหลีนั่นแหละค่ะ กำลังหยิบจาจังกับต็อก
แล้วมีคนเกาหลีสองคนยืนอยู่ใกล้ๆ เขาถอยหนีเราอย่างไวทำท่าเหมือนรังเกียจแล้วซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้
หันมามองแบบเหมือนไม่ไว้ใจเราอะค่ะ รีบเดินกันมาก
เราทั้ง งงทั้งเสียความรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลย พอเดินไปโซนไหนก็เจอจนเราไม่กล้าสบตาหรือหันไปมองเขา เลยเราก็ไปคิดเงินไม่เดินต่อละหมดอารมณ์ไปทางไหนก็เจอ เราเห็นเขาหลบพี่คนนึงที่ยืนเลือกของอยู่ตรงโซนซอส แบบหลบเหมืนที่ทำกับเราอะเหมือนรังเกียจ พี้เขาก็ยืนอึ้ง พอพวกฝรั่งเดินสวนหรือยืนใกล้ๆไม่เห็นเป็นหรือแสดงออกท่าทางแบบนั้นใส่เลย แถมยืนพูดอังกฤษใส่รัวๆชวนฝรั่งคุย พอเป็นคนไทยกลับทำท่าทางรังเกียจ
.
.
ช่วงไปทะเลที่พัทยาก็โดน ตอนนั้นหน้าหนาวเรายังอยู่พิษณุโลกอยู่เลย แถวบ้านเราหนาว9องศาและเรากำลังจะเดินทางไป พัทยา นึกว่าที่พัทยาจะหนาวเหมือนที่บ้านเราก็จัดเต็มใส่เสื้อไหมพรมแขนยาวกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบ พอถึงพัทยาคือไม่ใช่แบบที่คิดอากาศต่างกันสุดขั้วในตอนนั้น เสื้อแต่ละตัวที่เอาไปด้วยก็เสื้อกันหนาวทั้งนั้นเลย เลยต้องทนเดินตลาดในชุดร้อนๆแบบนั้นแหละ เราแวะร้านอาหาร นั่งกินนั่นกินนี่อยู่ๆ โต๊ะข้างหลังไม่รู้เกาหลีหรือจีน... นั่งหัวเราะเราอยู่ข้างหลัง(อาจจะเพราะการแต่งตัวไม่เหมาะกับสภาพอากาศเขาเลยขำมั้งนะ) เราเลยหันไปมองเขาก็มองกันทั้งโต๊ะแบบจ้องมาที่เราอะจนเรารู้สึกอายเหมือนตัวตลกอะวินาทีนั้น เราเลยหันหนี เขาก็หัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆแล้วคุยอะไรก็ไม่รู้แบบดังมากๆแล้วขำมองแบบเราเป็นตัวตลกอะ อึดอัดมากนะ😂 คือลุกไปไหนก็มองมองแบบจ้อง ตอนกินอาหารเสร็จ จ่ายเงินแล้วกำลังจะลุกออกไปก็ยังขำ
คือแบบนี้เรียกเสียมารยาทไหม เราเข้าใจนะที่เราแต่งตัวแปลกๆ หัวเราะช่วงแรกๆยังพอเข้าใจแต่นี่หัวเราะใส่ตลอดเวลาที่เราขยับทำนั่นทำนี่ ก่อนออกเราเลยหันไปมองขวางใส่ทีนึงแล้วไม่หันกลับไปอีกเลย อายมากกกก
ประสบการณ์ส่วนตัวที่เจอ จะเป็นคนเกาหลีกับคนจีนซะส่วนใหญ่ที่มาในแนวเหยียดๆ ไม่เหมารวมนะคะ
คนดีๆก็มี แต่คนดีที่เราเจอน้อยมาก
มีใครเคยโดนคนเกาหลีเหยียดบ้างคะ
พวกอาหารเกาหลีนั่นแหละค่ะ กำลังหยิบจาจังกับต็อก
แล้วมีคนเกาหลีสองคนยืนอยู่ใกล้ๆ เขาถอยหนีเราอย่างไวทำท่าเหมือนรังเกียจแล้วซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้
หันมามองแบบเหมือนไม่ไว้ใจเราอะค่ะ รีบเดินกันมาก
เราทั้ง งงทั้งเสียความรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลย พอเดินไปโซนไหนก็เจอจนเราไม่กล้าสบตาหรือหันไปมองเขา เลยเราก็ไปคิดเงินไม่เดินต่อละหมดอารมณ์ไปทางไหนก็เจอ เราเห็นเขาหลบพี่คนนึงที่ยืนเลือกของอยู่ตรงโซนซอส แบบหลบเหมืนที่ทำกับเราอะเหมือนรังเกียจ พี้เขาก็ยืนอึ้ง พอพวกฝรั่งเดินสวนหรือยืนใกล้ๆไม่เห็นเป็นหรือแสดงออกท่าทางแบบนั้นใส่เลย แถมยืนพูดอังกฤษใส่รัวๆชวนฝรั่งคุย พอเป็นคนไทยกลับทำท่าทางรังเกียจ
.
.
ช่วงไปทะเลที่พัทยาก็โดน ตอนนั้นหน้าหนาวเรายังอยู่พิษณุโลกอยู่เลย แถวบ้านเราหนาว9องศาและเรากำลังจะเดินทางไป พัทยา นึกว่าที่พัทยาจะหนาวเหมือนที่บ้านเราก็จัดเต็มใส่เสื้อไหมพรมแขนยาวกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบ พอถึงพัทยาคือไม่ใช่แบบที่คิดอากาศต่างกันสุดขั้วในตอนนั้น เสื้อแต่ละตัวที่เอาไปด้วยก็เสื้อกันหนาวทั้งนั้นเลย เลยต้องทนเดินตลาดในชุดร้อนๆแบบนั้นแหละ เราแวะร้านอาหาร นั่งกินนั่นกินนี่อยู่ๆ โต๊ะข้างหลังไม่รู้เกาหลีหรือจีน... นั่งหัวเราะเราอยู่ข้างหลัง(อาจจะเพราะการแต่งตัวไม่เหมาะกับสภาพอากาศเขาเลยขำมั้งนะ) เราเลยหันไปมองเขาก็มองกันทั้งโต๊ะแบบจ้องมาที่เราอะจนเรารู้สึกอายเหมือนตัวตลกอะวินาทีนั้น เราเลยหันหนี เขาก็หัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆแล้วคุยอะไรก็ไม่รู้แบบดังมากๆแล้วขำมองแบบเราเป็นตัวตลกอะ อึดอัดมากนะ😂 คือลุกไปไหนก็มองมองแบบจ้อง ตอนกินอาหารเสร็จ จ่ายเงินแล้วกำลังจะลุกออกไปก็ยังขำ
คือแบบนี้เรียกเสียมารยาทไหม เราเข้าใจนะที่เราแต่งตัวแปลกๆ หัวเราะช่วงแรกๆยังพอเข้าใจแต่นี่หัวเราะใส่ตลอดเวลาที่เราขยับทำนั่นทำนี่ ก่อนออกเราเลยหันไปมองขวางใส่ทีนึงแล้วไม่หันกลับไปอีกเลย อายมากกกก
ประสบการณ์ส่วนตัวที่เจอ จะเป็นคนเกาหลีกับคนจีนซะส่วนใหญ่ที่มาในแนวเหยียดๆ ไม่เหมารวมนะคะ
คนดีๆก็มี แต่คนดีที่เราเจอน้อยมาก