ยาย(ไม่เเท้)เลี้ยงมาตั้งเเต่เด็กแต่เราไม่เคยอยากจะนับญาติกับเขาเลย

ทุกคนคิดยังใงถ้าเราจะเกลียดเขา เขาเป้นคนที่เลี้ยงเรามาตั้งเเต่เด็กเลยเพราะพ่อเเม่(ตายายเรา)ของเเม่เราแยกทางกันแม่สนิทกับพ่อ(ตาเรา)เลยมาอยู่กับพ่อเเล้วเเม่ก็เจอพ่อเราก็คบกันแล้วก้มีเรากับพี่  ตอนเด็กๆเราจะได้ยินยายนินทาเเม่ตลอดตอนเเม่กับพ่อไปทำงานเขาพูดด่าเเม่ด่าพ่อเราต่อหน้าเรา เขาคงมองว่าเราเป็นเด็กคงไม่รุ้เรื่องเเต่เราจำได้หมดเลย เขาขโมยเงินในกระปุกออมสินที่เราหยอดไว้ละยอกว่าพี่เราขโมย เวลาเรานอนอยู่เเม่ไปซื้อกับข้าวเขาจะเข้ามาในห้องมาเอากระเป๋าเเม่เราไปค้นตัง โครตเเย่อ่ะ ตอนเด็กมีหลายเรื่องมากที่เขาโครตเเย่ที่แย่ที่สุดที่พอจำได้คือไล่แม่เราออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่นจนแม่เราต้องย้ายไปอยู่กับพ่อ พอเเม่บอกจะให้เงินเขา เขาก็เริ่มเรียกเเม่เรากลับบ้าน เราบอกเเม่เราด้วยว่าเราไม่ชอบเขาเพราะเขาแย่มาก แม่เรารับรุ้แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเราไม่มีที่ไหนจะไปแล้ว มีครั้งนึงที่เขาอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาว่าเราไม่สวยหรอกแต่ก้ไม่ได้ขี้หร่แต่ก้ไม่สวยคืองงมากอ่ะเรารุ้ไม่ดีมาก พอเราเริ่มโตเเม่ก้เริ่มจ้างเขาเลี้ยงเรา เขาก็ดีในบ้างครั้งทำกับข้าวให้เราพูดดีกับเราบ้างครั้งแต่เขาก็ยังชอบเข้ามาในห้องมาค้นเงินตลอด พ่อเราเสีย เขาเข้าบ้านเราทุกวันมาหาเงิน เราทำไรไม่ได้เลยได้เเต่คิดในใจ พอเราเริ่มโตแบบที่รุ้เรื่องทุกอย่าง (เรื่องนี้ทำให้เราเกลียดเขาจนไม่อยากอย่ดูบ้านอีกเลย)
คือเราเเค่อยากขับมอเตอร์ไซค์เราเลยไปบอกตามห้ช่วยสอนเราหน่อยเเต่ตาบอกให้เราสอบให้เสร็จก่อนเราเลยโอเค พอมาอีกวัน ยายด่าเราเลยพูดแซะเราว่ามันบ้าหรอ จะขี่มอเตอร์ไซค์เรียนให้จบก่อนค่อยขี่แม่มีปัญญาซื้อหรอซื้อบ้านให้ได้ก่อนไหมไอ้ปัญญาอ่อน เราโครตรู้สึกแย่อ่ะค่อมันร้ายเเรงขนาดนั้นเลยหรอ ที่เราอยากจะฝึก ตาเราก้ไม่ได้ว่าไรเขาบอกจะสอนให้ด้วยซ้ำตาเราช่วยพูดกับยายว่าฝึกไว้ก้ดีในอนาคตแล้วจะซื้อไม่ซื้อก็เรื่องของมันแต่เขาก็ด่าเราอีกบอกเรียนให้จบก่อนไหมมีปัญญาหรองานจะมีทำหรอเขาด่าเราแล้วเขาก็กลายเป้นไม่คุยกับเราแซะเราเลย เรางงอ่ะเราทำไรผิดหรอ ด่าเราไม่พอด่าเเม่เราด้วย