เรื่องราวก่อนจะจบป.5

วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องราวในอดีตถึงตอนนี้เราจะกำลังขึ้นม.6แล้วแต่เรื่องในตอนนั้นเราก็ยังไม่ลืมและไม่รูว่าเมื่อไหร่จะลืมได้ ตอนที่เรากำลังจะจบป.5 แม่เราไปช่วยป้าขายของที่จังหวัดอื่นในบ้านก็จะเหลือแค่ เรา น้อง ที่อายุห่างกัน3ปี แล้วก็พ่อเลี้ยง ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเราจะไปหาแม่ทุกวันหยุด แต่ผ่านไปไม่นาน ตอนที่เรานอนอยู่กับน้องปกติพ่อเลี้ยงเราก็ชอบมาลวนลามชอบมาพูดจาลามกใส่เรา เรากลัวจนทำอะไรไม่ถูกแต่เราก็รอดมาได้ตลอด บางครั้งเราก็ กรีดร้องออกมา บางครั้งก็พยายามทำให้น้องตื่น(แต่น้องเราเป็นคนที่ตื่นยากมากขนาดเราหยิกแขนมันก็ไม่ตื่น) จนเราไปหาแม่เราทนไม่ไหวเลยบอกแม่ไป แม่เราก็ไปคุยกับพ่อเลี้ยง แล้วเขาก็มาบอกเราว่าพ่อเขาบอกเค้าไม่ได้คิดอะไร เราคิดไปเองหรือป่าว เราก็พยายามพูดทุกอย่าง แม่เราเลยให้พ่อเลี้ยงเราไปสาบานว่า ถ้าคิดอะไรกับเราจริงๆขอให้ตายวันตายคือ สรุปเรื่องนี้ก็ผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นพ่อเลี้ยงก็ไม่ได้มายุ่งอะไรกับเราอีก แต่สำหรับเรามันไม่ได้จบเลยทุกวันนี้จากเมื่อก่อนไม่ใช่คนนอนละเมอ แต่ตั้งแต่เหตุการณ์นั้น บางครั้งเราก็ฝันเรื่องตอนนั้นจนตื่น บางทีก็นอน ร้องไห้ออกมา ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่สามารถไว้ใจหรือพึ่งพาใครได้เลย แม้แต่แม่ที่เรารัก น้องที่นอนกับเราทุกวัน หรือพ่อเลี้ยงที่ดูแลเรามาตั้งแต่ 3ขวบ