ท่านใดเวลาท่องเที่ยวแล้วความรู้สึกเป็นเหมือนผมบ้าง

บางทริปการท่องเที่ยว ก็ไปแล้วก็กลับมาบ้านปกติ ไม่เป็นอะไร
แต่บางทริปที่ไปแล้วเราได้เพื่อนร่วมทางดีดี นี่มันโคตรตื้นตันเลย
เวลาผมไปเที่ยววันแรกมักจะถามกับตัวเองว่า "กรูมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย" แต่วันต่อๆมาก็เที่ยวปกติ ได้พูดคุยกับเพื่อนร่วมทาง จนวันสุดท้ายกลับบ้าน มันจะมีอาการตื้นตัน ทราบซึ้ง ในมิตรภาพดีดีที่ร่วมทางกันมา จนหลายๆครั้งน้ำตาไหล(แม้แต่ตอนที่พิมพ์นี้ก็ตาม)  กลับมาบ้านรู้สึกหดหู่ ไงไม่รู้  เหมือนมันผ่านไปไวจัง

แต่ก็นั่นแหล่ะ
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา แต่เราก็จะหางานเลี้ยงใหม่ๆ ต่อไป

ออกจากบ้าน=มีเรื่องราวให้เล่าขาน

**************************
เพิ่มเติมบทความ
พอดีมีเจ้าของเม้นที่ 26 มาให้ความรู้ซึ่งเป็นความรู้ใหม่ที่ผมไม่เคยรู้จักจริงๆเลยเอามาเพิ่มในบทความของกระทู้นี้เผื่อใครที่ไม่รู้จักจะได้เป็นข้อมูลใหม่ๆครับ
อาการที่ผมเป็นเขาเรียกว่า
Post vacation blues
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ อาการ Post-vacation blues มักเป็นอาการที่เกิดขึ้นหลังจากได้หยุดยาว เช่น หลังจากวันลาพักร้อน หรือหลังหยุดยาวช่วงเทศกาล และยิ่งเดินทางนานเท่าไร ภาวะอาการนี้ก็จะยิ่งมากขึ้น แม้การเดินทางท่องเที่ยวทริปนั้นๆ จะช่วยให้เราได้พักผ่อน และชาร์จพลังงานชีวิตก็ตาม แต่ความรู้สึกผ่อนคลายเหล่านั้น ไม่ได้คงอยู่ตลอดไป เมื่อกลับถึงบ้าน หวนนึกถึงว่าต้องกลับเข้าสู่โหมดชีวิตทำงาน หรือชีวิตการเรียนตามปกติ ที่ต้องเผชิญกับความเครียด ความกังวล ความเร่งรีบต่างๆ ทำให้รู้สึกหม่นหมอง เศร้าขึ้นมา

Post-vacation blues ไม่ใช่โรคจิตเวช โดยเกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่งๆ เท่านั้น อาจกินระยะเวลา 2 อาทิตย์หลังจากกลับจากไปเที่ยว-พักผ่อน อย่างไรก็ตามภาวะเหล่านี้ สามารถหายได้เอง

ทั้งนี้ Post-vacation blues หรือ Post-vacation Depression ไม่ใช่อาการเป็นที่เพิ่งเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีมานี้ แต่ได้ปรากฏขึ้นครั้งแรกในช่วงทศวรรษ 1950s ซึ่งอาการซึมเศร้าหลังหยุดยาว แม้จะเกิดขึ้นในระยะสั้นๆ และหายได้เอง แต่กระทบชีวิตประจำวันของผู้ที่อยู่ในภาวะอาการนี้เช่นกัน ทั้งการใช้ชีวิต ความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง และประสิทธิภาพการทำงาน หรือการเรียนลดลง



อันนี้เป็นความหมายคร่าวๆที่ผมแคปมาจาก google ถ้าใครอยากศึกษาเพิ่มก็ลองพิมพ์คำว่า post vacation blues ลงไปครับ