สวัสดีค่ะ เราใช้นามสมมุติว่าเอนะคะ
เรื่องราวของเราเกี่ยวกับความรักค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนรุ่นน้องค่ะคบกันยังอยู่ในฐานะดูใจกันยังไม่ได้แต่งงานค่ะ ช่วงแรกเราว่าโอเคดีเลยค่ะ แต่มันก็ยังติดในหลายปัญหายกตัวอย่างเรื่องที่1เลย
1.เรื่องเงิน คือเรื่องนี้เอาตั้งแต่คบเลยนะคะ เราทั้งคู่เป็นพนักงานทำงานเหมือนกันค่ะแต่คนละที่ เราเจอกันทางโซเชียลมีเดีย เวลาเราไปเที่ยวที่ไหน จะเป็นเราที่ออกค่าใช้จ่ายตลอดค่ะ ซึ่งฝ่ายผู้ชายนี่ออกเป็นบางครั้งแต่น้อยมากค่ะ
จะกินจะอะไรเราต้องออกให้หมดเลยค่ะซึ่งตอนแรกเราก็โอเค เราพอรับได้ค่ะ เงินเดือนของเขาๆไม่ได้ให้เรานะคะ เขาเอาให้ยายของเขา แล้วเขาก็มากินกันเรา ในทุกครั้งที่เจอกันเราเองเป็นคนชวนเขากินค่ะ เราออกให้ตลอดค่ะ ซึ่งมันไม่ได้มีปัญหา ทีนี้ปัญหามามาอยู่ที่ปัจจุบันค่ะ เขาติดทหาร เราเองต้องไปดูแลทางฝั่งยายของเขาด้วยเพราะลูกเขา ไปกลับนะคะไม่นอนค้างเพราะอยู่ไกลและเราต้องทำงานซึ่งค่าใช้จ่ายมันไม่ได้เพียงพออยู่แล้ว แต่เราก็กัดฟันสู้ค่ะเพราะคิดว่าเราได้รับความรักบ้างอาจจะดี เราเองก็ทำงานคนเดียวครอบครัวต้องดูแล มีหนี้ต้องใช้จ่าย เราเหนื่อยมากไม่มีแม้กำลังใจ ช่วงหลังเราทะเลาะกันทุกวันค่ะส่วนมากก็เป็นเรื่องเล็กน้อย เราไม่ค่อยได้ไปดูแลยายให้เขา เพราะงานเราทำเป็นกะ ซึ่งสัปดาห์นึงเวียนตลอด นานๆก็จะหยุด เราร่างกายก็อ่อนเพลียถึงบ้านก็อยากพัก ยังต้องมานั่งทะเลาะกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องเราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ มีบางครั้งที่เขาไม่มีเงินใช้เราโอนให้เขาตลอดค่ะ บางครั้งเขาก็คืนให้ แต่บางครั้งเราก็ไม่เอา แต่ครั้งนี้มันหนักเพราะเขาไปติดหนี้ร้านค้าในค่ายค่ะ เราก็ควักเงินที่เก็บโอนให้เขาไปก่อน เงินที่เก็บจะไปซื้อรถ เขาใช้เงินไม่ประหยัดเลยค่ะ เขาต้องไปขอเงินแม่เขาแล้วก็ถูกแม่เขาด่ามาตลอดเราก็สงสารเลยใจอ่อนโอนให้เขาเรื่อยๆทุกวันๆ
แต่เขาก็เหมือนความคิดยังไม่โตอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าอันไหนควรประหยัดได้ เงินที่เราโอนให้เขาๆก็เอาไปซื้อของไม่จำเป็นแต่ไม่บอกเรา ส่วนของกินเขาก็ไปติดร้านค้าไว้ มิหนำซ้ำยังคิดจะไปกู้เงินที่มีดอกติดตัว เราเครียดมากเลยค่ะ เหนื่อยมากท้อมากๆเลยด้วย เราโกรธมากจนเงินเขาออก เขาบอกถ้าโอนเงินที่ติดเราให้เราเขาจะเหลือ2-3ร้อยติดตัว เราที่อยากดัดนิสัยเขา ''เราเลยบอกไปว่า ติดเงินคนอื่นก็ต้องใช้สิ นั่นมันปัญหาของเธอเธอต้องจัดการมันเอง" แต่เราก็สงสารเขานะคะ เงินที่เขาโอนคืนมาเราก็คิดไว้ว่าจะสำรองไว้ให้เขาถ้าเขาจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ เราทำถูกมั้ยคะ เรามองดูเห็นแก่ตัวเกินไปรึป่าว
อยากรู้ว่าเป็นคุณจะทำอย่างไร
เรื่องราวของเราเกี่ยวกับความรักค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนรุ่นน้องค่ะคบกันยังอยู่ในฐานะดูใจกันยังไม่ได้แต่งงานค่ะ ช่วงแรกเราว่าโอเคดีเลยค่ะ แต่มันก็ยังติดในหลายปัญหายกตัวอย่างเรื่องที่1เลย
1.เรื่องเงิน คือเรื่องนี้เอาตั้งแต่คบเลยนะคะ เราทั้งคู่เป็นพนักงานทำงานเหมือนกันค่ะแต่คนละที่ เราเจอกันทางโซเชียลมีเดีย เวลาเราไปเที่ยวที่ไหน จะเป็นเราที่ออกค่าใช้จ่ายตลอดค่ะ ซึ่งฝ่ายผู้ชายนี่ออกเป็นบางครั้งแต่น้อยมากค่ะ
จะกินจะอะไรเราต้องออกให้หมดเลยค่ะซึ่งตอนแรกเราก็โอเค เราพอรับได้ค่ะ เงินเดือนของเขาๆไม่ได้ให้เรานะคะ เขาเอาให้ยายของเขา แล้วเขาก็มากินกันเรา ในทุกครั้งที่เจอกันเราเองเป็นคนชวนเขากินค่ะ เราออกให้ตลอดค่ะ ซึ่งมันไม่ได้มีปัญหา ทีนี้ปัญหามามาอยู่ที่ปัจจุบันค่ะ เขาติดทหาร เราเองต้องไปดูแลทางฝั่งยายของเขาด้วยเพราะลูกเขา ไปกลับนะคะไม่นอนค้างเพราะอยู่ไกลและเราต้องทำงานซึ่งค่าใช้จ่ายมันไม่ได้เพียงพออยู่แล้ว แต่เราก็กัดฟันสู้ค่ะเพราะคิดว่าเราได้รับความรักบ้างอาจจะดี เราเองก็ทำงานคนเดียวครอบครัวต้องดูแล มีหนี้ต้องใช้จ่าย เราเหนื่อยมากไม่มีแม้กำลังใจ ช่วงหลังเราทะเลาะกันทุกวันค่ะส่วนมากก็เป็นเรื่องเล็กน้อย เราไม่ค่อยได้ไปดูแลยายให้เขา เพราะงานเราทำเป็นกะ ซึ่งสัปดาห์นึงเวียนตลอด นานๆก็จะหยุด เราร่างกายก็อ่อนเพลียถึงบ้านก็อยากพัก ยังต้องมานั่งทะเลาะกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องเราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ มีบางครั้งที่เขาไม่มีเงินใช้เราโอนให้เขาตลอดค่ะ บางครั้งเขาก็คืนให้ แต่บางครั้งเราก็ไม่เอา แต่ครั้งนี้มันหนักเพราะเขาไปติดหนี้ร้านค้าในค่ายค่ะ เราก็ควักเงินที่เก็บโอนให้เขาไปก่อน เงินที่เก็บจะไปซื้อรถ เขาใช้เงินไม่ประหยัดเลยค่ะ เขาต้องไปขอเงินแม่เขาแล้วก็ถูกแม่เขาด่ามาตลอดเราก็สงสารเลยใจอ่อนโอนให้เขาเรื่อยๆทุกวันๆ
แต่เขาก็เหมือนความคิดยังไม่โตอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าอันไหนควรประหยัดได้ เงินที่เราโอนให้เขาๆก็เอาไปซื้อของไม่จำเป็นแต่ไม่บอกเรา ส่วนของกินเขาก็ไปติดร้านค้าไว้ มิหนำซ้ำยังคิดจะไปกู้เงินที่มีดอกติดตัว เราเครียดมากเลยค่ะ เหนื่อยมากท้อมากๆเลยด้วย เราโกรธมากจนเงินเขาออก เขาบอกถ้าโอนเงินที่ติดเราให้เราเขาจะเหลือ2-3ร้อยติดตัว เราที่อยากดัดนิสัยเขา ''เราเลยบอกไปว่า ติดเงินคนอื่นก็ต้องใช้สิ นั่นมันปัญหาของเธอเธอต้องจัดการมันเอง" แต่เราก็สงสารเขานะคะ เงินที่เขาโอนคืนมาเราก็คิดไว้ว่าจะสำรองไว้ให้เขาถ้าเขาจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ เราทำถูกมั้ยคะ เรามองดูเห็นแก่ตัวเกินไปรึป่าว