ทุกวันนี้ยังหงุดหงิดกับเรื่องต่างๆ การทำงาน เพื่อนร่วมงาน บนท้องถนน เพื่อนบ้าน หรือข่าวหดหู่ตามโซเชียลต่างๆ
รู้สึกว่ายิ่งอายุมากขึ้นก็ไม่ได้จะปล่อยวางได้มากขึ้น หรือหงุดหงิดน้อยลงเลย
แต่ยามใดที่ทุกอย่างราบรื่น สงบ ไร้สิ่งรบกวนจิตใจ ทุกอย่างอยู่ในความควบคุม ก็รู้สึกว่านี่ล่ะคือความสุขที่แท้จริง
แต่ถ้ามีสิ่งที่ไม่ได้ดังใจหวังมากระทบ ก็จะกลับมาหงุดหงิดใจอีก เลยรู้สึกว่าจิตเรายังไม่นิ่งเอาซะเลย ทั้งที่อายุก็ไม่น้อยแล้ว
เลยอยากจะขอฝึกฝนแบบจริงจังซักหน่อย โดยการมีลูก เพื่อฝึกจิต ฝึกการรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ ดีไหมครับ หากก้าวผ่านไปได้ ต่อไปจิตเราก็คงจะนิ่งมากขึ้นเยอะเลย