ยิ้มยังไงให้มีความสุขจริงๆ

หลังจากเรียนจบและก่อนเริ่มหางาน เราเริ่มหมดไฟและเหนื่อยลงมานิดนึง แล้วพอเริ่มทำงานเราก็หมดไฟลงไปทุกวันๆ มันทำให้เราเหนื่อยล้า และความเหนื่อยมันทำให้เราทำงานออกมาได้ไม่เต็มที่ ส่งผลให้พี่ที่ทำงานด่า เร

สวัสดีค่ะ หนูอายุ14อยู่ม.2นะคะ ป่วยเป็นซึมเศร้าและอาการโรคจิตอย่างรุนแรง ระดับสูงสุด หนูทำร้ายตัวเองทุกวันเนื่องจากควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ไม่ได้ทำร้ายคนอื่น หนูกรีดแขนทุกวัน เอาผ้ามาผูกคอเป็นบางครั้งแต

คบกับแฟนนานแล้วค่ะหาเงินช่วยกัน ค่าห้อง ค่ารถค่านั่นนี้ แรกๆค่าใช้จ่ายมันพอใช้แต่หลังๆเศษฐกิจไม่ค่อยดีเงินไม่พอแฟนเราชอบคิดมากกลัวว่าเราจะไม่ได้กินของที่อร่อยกลัวไม่ได้ไปเที่ยวแบบเพื่อนกลัวเราเบื่อ ทุ

เราต้องทำงานเข้ากะเดียวกัน อยู่ห้องเดียวกัน แต่เวลาเรานอนเขากลับทำอะไรไม่รู้ก็อกๆแก็กๆเกือบทั้งวัน เข้าห้องน้ำก็ปิดเปิดประตูเสียงดัง กินขนมเสียงดัง ด้วยความที่เราเป็นคนรู้สึกตัวไวเลยตื่นง่าย นอนหลับได

เพื่อนเราคนนึงนางเป็นซึมเศร้า นางเป็นคนขี้หงุดหงิดมาก อะไรไม่พอใจจะออกทางสีหน้าทันทีและจะพูดไม่ค่อยคิด อันนี้อยากรู้ว่านิสัยหรือเพราะป่วยชอบบ่นว่าตัวเองเหนื่อย บ่นว่าได้กินข้าวมื้อแรกของวันทั้งๆที่นาง

เหนื่อย ท้อ เจอเเต่ปัญหาจนชินเเล้ว ต่อไปไม่กลัวเเล้วว่าต้องเจออะไรอีก เจอสะเยอะเลยชีวิตนี้ ทุกวันนี้ ทุกข์มากกว่าสุขอีก อยากจะยิ้ม มันยิ้มกันยังไงให้มีความสุข ให้ลืมเรื่องราวเเย่ๆที่ผ่านเข้ามา..

รู้สึกกันยังไงบ้างครับขอแชร์หน่อย ผมทำงานมาก็ร่วมเกือบ 15ปีแล้ว สายงานก็เป็นฝั่ง IT Engineer ทั้งหมด หลังบ้านเป็น Support บ้าง เป็นหัวหน้าฝ่ายบ้าง ตอนนี้ทำงานกึ่งหน้าบ้านหลังบ้าน (ออกแนวหน้าบ้านมากก