คุณจะรับมืออย่างไรถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับคุณ

สวัสดดีค่ะ พอดีว่าวันนี้อยากระบายความในใจค่ะ คือว่าตอนนี้เราทะเลาะกับพ่อถามว่าเราเป็นฝ่ายผิดไหมเราผิด เราแค่สงสัยว่าทำไมแม่ต้องโทรทั้งๆที่เรานั่งอยู่ข้างกัน เราแค่สงสัย แม่ก็เริ่มขึ้นเสียงใส่เราว่าเราไม่ยอมออกมาช่วยงานทั้งๆที่เรา ลงมาช่วยแล้ว แล้วมันเป็นเวลาที่เรานั่งทำงานแล้วแต่เรากับโดนมองว่าไม่ได้ช่วยทำงานแถมโดนด่าอีก พ่อเราเลยบอกว่า-ึงเป็นใครที่จะโทรตามไม่ได้ คือโทรได้แต่แค่สงสัย จนมันเป็นเรื่องใหญ่ ก่อนหน้านั้นพ่อกินแอลกอฮอลงไปด้วย แล้วด้วยความว่าเหนื่อยเลยโมโห แกก็ด่าๆ เรา ถามว่าเราอยู่เฉยๆไหมก็ไม่ เราก็พูดว่าพูดแค่เนี่ย ทำไมไม่จบสักที จะสาวความไปทำไม สุดท้ายแกบอกว่าท้า-ึงเก่งมาก ก็ออกจากบ้านไป ด้วยความโมโหแกเดินไปเหมือนจะอาบน้ำ แกเดินมาตบ แล้วเดินมาถีบ เดินกับไปหลังบ้านอีก แล้ว เดินไปหยิบสากจะเอามาทุบ พี่ชายเลยเดินมากั้นกลางไว้ เราเลยสวนกลับไปว่า ทำเลยถ้าแน่จริงก็ทำเลย ตอนนั้นเราไม่ลุกไปไหนเลย เรานั่งให้พ่อทำเราต่อหน้าทุกคน ถามว่าเจ็บไหม มันเจ็บน่ะกับการที่ผู้หญิงโดนแบบนี้ แต่ตอนนั้นไม่มีความกลัวอะไรเลย ไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะเราเห็นพ่อน้ำตาคลอต่อหน้าเรา เรากับไม่รู้สึกอะไรเลย ถามเราวงสารไหมก็ สงสาร แต่ความรู้สึกที่โดนไล่ โดนตัดเรารู้ว่าแกชั่ววูบหรือไม่ชั่ววูบก็ตาม เราก็เสียใจ เขาบอกถ้า-ึงกล้ามากก็ออกไป ไปไม่ต้องกลับมาอีก เราเลยตอบว่า อืม เขาเลยพูดต่อว่าแล้ว-ึงอย่าได้เรียกเขาว่าพ่ออีก ซึ้งทุกอย่างกระทันหันมาก เราบอกความรู้ลึกกับใครไม่ได้เลย และเราหวังว่าสักวันเราจะยืนด้วยลำแข้งให้ได้ 
   ในท้ายที่สุดแล้ว ถ้าใครถามว่าอย่าโกรธพ่อเลย อย่าน้อยใจ ถามว่าตอนนี้ทำได้ไหมก็ไม่ เพราะสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวสุดท้ายมันก็ได้เจอ เราไม่ได้มาแชร์ประสบการณ์ หรือมาพูดให้ด้วยความโกรธพ่อ เพราะสิ่งที่พ่อทำเราก็เจ็บเหมือนกัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ที่เรามาเล่าครั้งนี้ มันเป็นการระบายความในใจค่ะทุกคน ขอบคุณนะคะที่เขามาอ่าน