สวัสดีค่ะ พี่ๆในกระทู้ทุกคน หนูมีเรื่องจะมาปรึกษาและขอคำแนะนำจากพี่ๆทุกคนหน่อยค่ะ ปีนี้หนูอายุ22 หนูเคยคบกับแฟนปัจจุบันคนนี้ตั้งแต่อายุ16เขาดีทุกอย่างและคิดว่าคนนี้คือคนที่ใช่ แต่หนูรู้สึกใจเย็นและมีวุฒิภาวะกับทุกๆคนรอบๆตัวเป็นคนที่มีเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์แม้กระทั่งตอนใจร้อนก็จะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เสมอ แต่กลับกันเมื่ออยู่กับแฟนตอนอารมณ์ดีหนูก็ดีมากๆแต่พออารมณ์ร้อนหนูฉุนเฉียวจนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ และตอนที่หนูกำลังทำมันหนูก็ไม่ได้รู้สึกดีเลยค่ะ รู้สึกร้อนอกร้อนใจตัวสั่นหน้าแดงแล้วต้องให้เขาดุให้เขาโมโหกลับถึงจะมีสติและมารู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป รู้สึกผิดมากๆร้องไห้กับตัวเองว่าทำไมถึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้สักทีจนปีที่แล้วหนูบอกเลิกเขาด้วยความใจร้อนช่วงนี้เลิกหนูพยายามเปบี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่พอได้เจอคนใหม่ๆได้มานั่งสังเกตอาการก็เหมือนอารมณ์ฉุนเฉียวของหนูจะหายไปแล้วหรืออาจจะเพราะหนูอาจจะไม่ได้รู้สึกขนาดนั้นกับคนใหม่แต่ก็รู้สึกกันและกันไม่ใช่เลยเลิกรากันไป จนหนูรู้สึกแล้วว่าคนเก่าคือคนที่หนูรักและเขาก็รักหนูจริงๆเลยขอโอกาสปรับปรุงตัว หนูพยายามจริงๆนะคะพี่ๆทุกคน หนูคิดว่าหนูจะไม่ทำมันอีกบอกตัวเองตอนใจเย็นว่าต้องมีสติต้องดีเหมือนที่เขาดีกับหนู แต่พอมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่อีกหนูก็เป็นอีก หนูหาวิธีทุกทางหนูรักเขามากๆและไม่อยากให้เสียโอกาสขอเวลาเขาในการปรับนิสัยเขาไม่ได้รีบร้อนอะไรและเข้าใจหนู หนูอยากถามพี่ๆทุกคนว่าหนูควรทำยังไงให้หนูหายจากนิสัยนี้และทำไมหนูถึงเป็นกับเขาแค่คนเดียว และนี่คือนิสัยของหนูจริงๆหรอคะหนูรับสิ่งนี้ไม่ได้จริงๆ หนูไม่อยากให้มันติดตัวไปจนมันฝังแน่นจนลบไม่ออก อยากได้วิธีจัดการกับอารมณ์ของตัวหนูเองค่ะ ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะ🙏🏻
กลายเป็นคนใจเย็นกับทุกคนแต่ใจร้อนกับแฟน มันเพราะอะไรกัน
สวัสดีค่ะ พี่ๆในกระทู้ทุกคน หนูมีเรื่องจะมาปรึกษาและขอคำแนะนำจากพี่ๆทุกคนหน่อยค่ะ ปีนี้หนูอายุ22 หนูเคยคบกับแฟนปัจจุบันคนนี้ตั้งแต่อายุ16เขาดีทุกอย่างและคิดว่าคนนี้คือคนที่ใช่ แต่หนูรู้สึกใจเย็นและมีวุฒิภาวะกับทุกๆคนรอบๆตัวเป็นคนที่มีเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์แม้กระทั่งตอนใจร้อนก็จะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เสมอ แต่กลับกันเมื่ออยู่กับแฟนตอนอารมณ์ดีหนูก็ดีมากๆแต่พออารมณ์ร้อนหนูฉุนเฉียวจนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ และตอนที่หนูกำลังทำมันหนูก็ไม่ได้รู้สึกดีเลยค่ะ รู้สึกร้อนอกร้อนใจตัวสั่นหน้าแดงแล้วต้องให้เขาดุให้เขาโมโหกลับถึงจะมีสติและมารู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป รู้สึกผิดมากๆร้องไห้กับตัวเองว่าทำไมถึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้สักทีจนปีที่แล้วหนูบอกเลิกเขาด้วยความใจร้อนช่วงนี้เลิกหนูพยายามเปบี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่พอได้เจอคนใหม่ๆได้มานั่งสังเกตอาการก็เหมือนอารมณ์ฉุนเฉียวของหนูจะหายไปแล้วหรืออาจจะเพราะหนูอาจจะไม่ได้รู้สึกขนาดนั้นกับคนใหม่แต่ก็รู้สึกกันและกันไม่ใช่เลยเลิกรากันไป จนหนูรู้สึกแล้วว่าคนเก่าคือคนที่หนูรักและเขาก็รักหนูจริงๆเลยขอโอกาสปรับปรุงตัว หนูพยายามจริงๆนะคะพี่ๆทุกคน หนูคิดว่าหนูจะไม่ทำมันอีกบอกตัวเองตอนใจเย็นว่าต้องมีสติต้องดีเหมือนที่เขาดีกับหนู แต่พอมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่อีกหนูก็เป็นอีก หนูหาวิธีทุกทางหนูรักเขามากๆและไม่อยากให้เสียโอกาสขอเวลาเขาในการปรับนิสัยเขาไม่ได้รีบร้อนอะไรและเข้าใจหนู หนูอยากถามพี่ๆทุกคนว่าหนูควรทำยังไงให้หนูหายจากนิสัยนี้และทำไมหนูถึงเป็นกับเขาแค่คนเดียว และนี่คือนิสัยของหนูจริงๆหรอคะหนูรับสิ่งนี้ไม่ได้จริงๆ หนูไม่อยากให้มันติดตัวไปจนมันฝังแน่นจนลบไม่ออก อยากได้วิธีจัดการกับอารมณ์ของตัวหนูเองค่ะ ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะ🙏🏻