ขออนุญาตระบายอารมณ์หน่อยนะคะ
ตั่งเด็กถึงโตเป็นเด็กหลังห้องมาโดยตลอด
ไม่เคยเรียนเก่งเลยหรืออาจจะเป็นเพราะเราพยายามมากพอรึเปล่าเวลามีงานในห้องไม่เป็นผู้ถูกเลือกเลยเราเป็นคนสุดท้ายที่ไม่มีใครเลือกมาโดยตลอด
ตั้งแต่ ประถม มัธยม มหาลัย ไม่ว่าจะเป็น้พื่อนที่ไปกินข้าวด้วยนั่งอยู่ใกล้ (หมายถึงไปไหนด้วยกันตลอด) กันเขาไม่เคยคิดจะเอาเราอยู่ในกลุ่มเลยรู้สึกเสียใจคะทั้งไปที่เป็นเพื่อนด้วยกินข้าวด้วยกันมาโดยตลอดเขาไม่เคยเลือกเราเลยคะ
เราเป็นแบบนี้ตั้งเรียน ประถมถึงมหาลัย
ทำไมคะเราโง่ขนาดนั้นเลยหรอเสียใจเหมือนคะ (งานกลุ่มในห้อง) ถึงจะเป็นเล็กไปเราก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันคะ
ไม่เพื่อนเลือกอยู่ในกลุ่ม
ตั่งเด็กถึงโตเป็นเด็กหลังห้องมาโดยตลอด
ไม่เคยเรียนเก่งเลยหรืออาจจะเป็นเพราะเราพยายามมากพอรึเปล่าเวลามีงานในห้องไม่เป็นผู้ถูกเลือกเลยเราเป็นคนสุดท้ายที่ไม่มีใครเลือกมาโดยตลอด
ตั้งแต่ ประถม มัธยม มหาลัย ไม่ว่าจะเป็น้พื่อนที่ไปกินข้าวด้วยนั่งอยู่ใกล้ (หมายถึงไปไหนด้วยกันตลอด) กันเขาไม่เคยคิดจะเอาเราอยู่ในกลุ่มเลยรู้สึกเสียใจคะทั้งไปที่เป็นเพื่อนด้วยกินข้าวด้วยกันมาโดยตลอดเขาไม่เคยเลือกเราเลยคะ
เราเป็นแบบนี้ตั้งเรียน ประถมถึงมหาลัย
ทำไมคะเราโง่ขนาดนั้นเลยหรอเสียใจเหมือนคะ (งานกลุ่มในห้อง) ถึงจะเป็นเล็กไปเราก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันคะ