เรากลับมาจากโรงเรียนเหนื่อยๆ ก็อยู่ปกติ แม่ก้เอาน้ำในตู้เย็นมาโยนใส่เรา แล้วไล่เราออกจากบ้านแบบว่า เมื่อไหร่กับพ่อจะไปสักที ไม่รู้ว่าพูดเล่นหรือป่าวแต่ ถ้าเราไปได้เราก็ไปแล้ว เราไม่อยากอยู่ให้เสียใจหรอก เราเป็นแค่เด็กไมเนอร์อายุยังไม่เกิน15 กลับมาจากโรงเรียนพึ่งมีเรื่องที่โรงเรียน ก็ต้องกลับมาเจอพ่อกับแม่อีก แล้วพ่อก็ชอบเข้าข้างแม่ ตอนเราทะเลาะกับแม่ร้องไห้ใจแทบขาด อยากได้คนที่เข้าใจ พ่อก็ไม่เข้าใจเรา ทำไมถึงมองเราเป็นแค่เด็กที่ยังไม่โตยัง คิดอะไรเองไม่ได้ เราเหนื่อยแทบตาย ครอบครัวยังไม่ซัพพอร์ตเรา ที่โรงเรียนเราก็ยังโดนล้อนามสกุลอีก เราโครตเหนื่อยเลย เราเหนื่อยมากๆ เราเหนื่อยที่ต้องมาเจอแม่แบบนี้ เราอยากมีชีวิตเป็นคนธรรมดาๆ ที่คอยมีเพื่อน มีพี่ มี่ครอบครัวที่รักแค่นั้นเอง เราควรทำยังไงดีคะ