สวัสดีค่ะ เราอายุ22ปี ตอนนี้เราทำงานเป็นสาวโรงงานในจังหวัดหนึ่ง ได้2-3เดือนเเล้ว เเต่เรารู้สึกว่าไม่อยากทำงานนี้เลย ไม่อยากตื่นเช้ามากๆเพื่อขี่รถไปทำงานทุกวัน ซึ่งรถก็ติดมากๆเช่นกัน เราต้องตื่นตี4อาบน้ำไปเข้างานก่อน6โมงเช้าทุกวันค่ะ ต้องขี่รถมอไซร์ไปเอง ระยะทางค่อนข้างไกลพอสมควรเลย เราเลยรู้สึกว่า ฉันไม่อยากทำงานนี้เเล้ว อยากเปลี่ยนงาน แต่ก็ไม่รู้จะไปลองสมัครงานที่ไหนดี ก่อนหน้านี้เราก็ทำงานโรงงานค่ะ ทำมาเกือบ2ปี ที่ออกเพราะเรามีปัญหาส่วนตัวบางอย่าง ที่ทำงานเก่าก็ขี่รถไปเองเหมือนกันค่ะ เเต่ก็ไม่ไกลขนาดนี้
โรงงานเดิมเราสนุกกับการทำงานมากค่ะ อาจจะเป็นเพราะทำงานนานเกือบๆ2ปี สนิทกับทุกคน เราเป็นเหมือนครอบครัวกันเลยค่ะ คอยช่วยเหลือกัน มีอะไรก็แบ่งกัน พอเราได้ลาออกมาเพราะเหตุผลส่วนตัวที่กลับไปทำบริษัทเดิมไม่ได้แล้ว เหมือนใจเราก็ไม่เปิดรับบริษัทไหนเลยค่ะ มันรู้สึกว่าไม่อยากทำ ไม่อยากที่จะมา คั้นถึงจะกลับไปบริษัทเดิมได้ก็กลัวคนอื่นเขาว่าไปไม่รอดรึเปล่าถึงกลับมา
เราก็เลยต้องทนทำที่บริษัทใหม่มาได้จน2-3เดือน เเต่ในระหว่างที่ทำ2-3เดือนนี้เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ คุยกันเรื่องงานก็คุยนะคะ เเต่คุยกันแบบชวนไปกินข้าวตอนเบรคไม่มีค่ะ ส่วนตอนเบรคเราไม่เคยออกไปไหนเลยค่ะแม้กระทั่งตอนกินข้าวกลางวัน เราจะพกขนมปัง ไข่ต้ม น้ำ ใส่กระเป๋าแล้วมากินในห้องน้ำทุกวันค่ะ กินเสร็จก็หลับในห้องน้ำเลย นั่งหลับเอา มันเป็นแบบนี้มาตลอด2-3เดือนที่เราทำงานที่นี้ ไม่ว่าจะเบรค1ชั่วโมง หรือว่าเบรคย่อย เราไม่เคยออกไปข้างนอกเลยแม้เเต่วันเดียว ได้เเต่ทำแบบนี้ แล้วรอเวลากลับบ้านเท่านั้น ตอนกลับบ้านเราจะรู้สึกดีใจเป็นพิเศษ ที่จะได้กลับสักที เราจะเป็นแบบนี้ทุกวันจนเรารู้สึกว่า ฉันไม่อยากมาทำแล้ว วนอยู่แบบเดิม
หมดเเพชชั่นในการทำงานเเละการใช้ชีวิต?
โรงงานเดิมเราสนุกกับการทำงานมากค่ะ อาจจะเป็นเพราะทำงานนานเกือบๆ2ปี สนิทกับทุกคน เราเป็นเหมือนครอบครัวกันเลยค่ะ คอยช่วยเหลือกัน มีอะไรก็แบ่งกัน พอเราได้ลาออกมาเพราะเหตุผลส่วนตัวที่กลับไปทำบริษัทเดิมไม่ได้แล้ว เหมือนใจเราก็ไม่เปิดรับบริษัทไหนเลยค่ะ มันรู้สึกว่าไม่อยากทำ ไม่อยากที่จะมา คั้นถึงจะกลับไปบริษัทเดิมได้ก็กลัวคนอื่นเขาว่าไปไม่รอดรึเปล่าถึงกลับมา
เราก็เลยต้องทนทำที่บริษัทใหม่มาได้จน2-3เดือน เเต่ในระหว่างที่ทำ2-3เดือนนี้เราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ คุยกันเรื่องงานก็คุยนะคะ เเต่คุยกันแบบชวนไปกินข้าวตอนเบรคไม่มีค่ะ ส่วนตอนเบรคเราไม่เคยออกไปไหนเลยค่ะแม้กระทั่งตอนกินข้าวกลางวัน เราจะพกขนมปัง ไข่ต้ม น้ำ ใส่กระเป๋าแล้วมากินในห้องน้ำทุกวันค่ะ กินเสร็จก็หลับในห้องน้ำเลย นั่งหลับเอา มันเป็นแบบนี้มาตลอด2-3เดือนที่เราทำงานที่นี้ ไม่ว่าจะเบรค1ชั่วโมง หรือว่าเบรคย่อย เราไม่เคยออกไปข้างนอกเลยแม้เเต่วันเดียว ได้เเต่ทำแบบนี้ แล้วรอเวลากลับบ้านเท่านั้น ตอนกลับบ้านเราจะรู้สึกดีใจเป็นพิเศษ ที่จะได้กลับสักที เราจะเป็นแบบนี้ทุกวันจนเรารู้สึกว่า ฉันไม่อยากมาทำแล้ว วนอยู่แบบเดิม