สุดท้ายเเล้วชีวิตเราต้องการอะไรกันเเน่คะ?

เราห่างหายจากโลกพันทิปไปค่อยข้างนานไม่คิดว่าจะกลับมาเล่นอีก จนกระทั่งวันนี้คะ วันที่เราดิ่งที่สุดในชีวิต รู้สึกชีวิตไร้ค่ามาก ที่ผ่านมาเกิดปัญหาเเละมีเรื่องราวมากมายเข้ามาในชีวิต เริ่มจากเราตัดสินใจลาออกจากงานโรงงานเพื่อเปลี่ยนสายงานไปทำงานออฟฟิศค่ะ ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรอยู่รู้เเค่ว่ามันจะทำให้อนาคตเราเปลี่ยน มั่นคงขึ้น มีชีวิตดีขึ้น มีเวลาเยอะขึ้น ….ทั้งหมดที่คิดมามันผิด!! ชีวิตเราพังทลายลง ไม่มีที่ไหนรับเข้าทำงาน รับไปก็ไม่ผ่านโปรเเละโดนไล่ออก เพราะเราไม่มีประสบการณ์ วุฒิน้อย บางทีสัมแล้วโดนไล่ให้กลับไปเรียนใหม่เอาวุฒิป.ตรีมา เราท้อเเท้ทุกวันหนี้สินรุมเร้า จนไม่อยากจะอยู่ ทำงานพาร์ทไทม์วันล่ะ400ใช้หนี้ทุกวัน เเต่ในบางครั้งมันก็รู้สึกดี ว่าฉันไม่ต้องตื่นเช้าอีกแล้ว มีเวลาเยอะขึ้น อยากไปไหนก็ไปแม้ไม่มีเงิน รถเมล์8บาทก็ไป การได้พักทำให้เรามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เเต่อย่างว่าเรามีหนี้! ที่ต้องจ่ายทุกเดือนรวมค่าห้องน้ำไฟ เราทำงานพาร์ทไทม์แบบหนักมากๆทุกวัน แทบลุกไม่ขึ้นแต่ต้องทนทำ ระหว่างนั้นก็มีสมัครงานเเละไปสัมงานบ้าง จนวันนี้ เราได้เริ่มงานเเรกที่บ.นึง เป็นงานเกี่ยวกับสินเชื่อ เราเองตั้งใจว่าถ้าฉันทำงานเเละมีประสลมากพอใช้หนี้หมดฉันจะลาออก เป้าหมายมีเเค่นั้น เเต่วันนี้ไปเริ่มงานวันนี้กลับไม่เป็นอย่างที่คิด ตัวเราเองรู้สึกไม่ชอบงานที่ทำ อยากกลับบ้านตลอดเวลา เเล้วสิ่งที่เเย่ที่สุดคือ ถึงเวลาเลิกงานเเล้วทุกคนยังนั่งทำงานต่อ แบบไม่มีทีท่าว่าจะลุกกลับบ้าน เข้าฃาน08:30เลิกงานเกือบ2ทุ่มเราถึงห้อง4ทุ่ม ซึ่งเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ แถมเราเองรู้สึกว่าไม่ชอบ ไม่อยากทำ ไม่ใช่งานที่ถนัดกับการนั่งเฉยๆ จนกลับบ้านขึ้นรถไฟฟ้าต่อรถเมล์เรานั่งซึมน้ำตาตกมาตลอดทาง คิดตลอดว่าสุดท้ายเเล้วเราชอบอะไร อยากทำอะไร เป้ในชีวิตคืออะไร เราไม่รู้เลยจริงๆรู้สึกชีวิตตัวเองไร้ค่ามากที่สุด แทบจะเป็นขยะชิ้นนึงไม่รู้แม้เเต่ควาทสุขเเละความต้องการของตัวเอง กลับห้องมาก็หมดแรงเเล้ว