แต่ละบท แต่ละบาทวาดอักษร
เขียนคำกลอนมากมายเพื่อคลายเหงา
แต่ละถ้อยแต่ละคำบอกย้ำเรา
แม้นโศกเศร้าร้าวรอนอย่านอนคอย
เขียนด้วยรักอักษราภาษาสวรรค์
เฝ้าเสกสรรค์พจนามิล้าถอย
แม้นโรคร้ายนำพาน้ำตาปรอย
ยังส่งถ้อยภาษาเพราะว่ารัก
จินตนาผ่านกลอนอักษรศิลป์
เป็นกวินท์วางไว้ให้ตระหนัก
เฝ้าเพียรร้อยสร้อยสายเพื่อทายทัก
ฝันสลักอักษราจาลึกไว้
หวังคำกลอนอ้อนพร่ำนี้นำสื่อ
ว่านี่คือความฝันอันยิ่งใหญ่
การศึกษาน้อยนิดแอบคิดไกล
เพราะหัวใจพิสุทธ์น์ยากหยุดยั้ง
เขียนกลอนกานท์มากมีที่เศร้าโศก
เพราะบนโลกความจริงอิงความหลัง
รอยอดีดก่อนนี้ฤดีพัง
จึงสิ้นหวังบางคราวมีร้าวรอน
กานท์กวีเหมือนยารักษาให้
เศร้าสลดหมดไปในอักษร
ร่ำระบายถ่ายวางบนทางกลอน
จึงออดอ้อนลำนำเพื่อทำใจ..
"สุนันท์ยา"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความเพลงไม่ได้เกี่ยวกับกลอนนะคะ แต่อยากให้ฟังค่ะ
...เพราะว่ารัก...