"ร้อยเรียงคำพร่ำรัก"

"ร้อยเรียงคำพร่ำรัก" 

ความเอ๋ยความรักสลักเสลา
เป็นเหมือนเงาคลุมครอบคอยปลอบขวัญ
แต่ความจริงร้ายนัก​คล้ายหลักพัน
ดั่งตะวันร้อนแรงสาดแสงมา


สัมผัสรักสัมผัสรสทั้งหมดรู้
ความช้ำอยู่เป็นเพื่อนเยี่ยมเยือนหา
เพราะทุกสิ่งบอกผ่านกาลเวลา
เมื่อผ่านพา​ร่วงลับไปกับกาล


จึงหมดแล้วเรื่องรักไปอยากสน
อยู่ด้วยตนเดียวดายไขคำขาน
ร้อยเรียงคำพร่ำรักสลักกานท์
หว่านคำหวานผ่านกลอนสะท้อนใจ


รสสัมผัสซ่านไหวใจบอกล้า
กี่ครั้งเสียน้ำตา​พาหวั่นไหว
รักอักษรกลอนกวีดีกว่าใคร
แม้นอกหักอย่างไร..แค่ในกลอน...อิอิ


 "สุนันท์ยา" 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่