การที่ผมไม่มีผู้หญิงมองเหมือนคนอื่น เท่ากับว่าผมหน้าตาไม่ดีใช่ไหมครับ

เราพยายามดูแลตัวเองให้ดูดีเท่าที่ทำได้ โดยที่ไม่ต้องศัลยกรรมเพราะผมไม่มีเงินมากพอที่จะไปทำได้ ด้วยเหตุปัจจัยที่ผมยังเป็นแค่นักศึกษา แต่คนเราน่ะเวลาที่เห็นเพื่อนๆมีสาวๆมอง เราก็น้อยใจแทนที่ความพยายามในการดูแลตัวเองไม่มีค่ามากพอให้คุ้มค่ากับการที่เราทุ่มเทไปเรายอมฝืนตัวเองให้ไปวิ่งออกกำลังกายเพื่อลดน้ำหนัก คุมอาหารต่างๆนาๆทั้งที่วัยรุ่นไม่ค่อยมีใครทำกัน หาครีมมาทาให้หน้าขาวขึ้น หมดเงินไปกับสิ่งจิปาถะต่างๆ เพื่อการที่เราจะได้มีค่าในสายตาใครบ้าง แต่ก็น่ะ เราทำไรไม่ได้ไม่สามารถไปบังคับความคิดใครให้หันมาชอบเราได้ เราทำได้แค่เพียงยอมรับความจริงที่แสนเจ็บปวด ความจริงที่เราไม่อยากยอมรับมัน ความจริงที่ว่าโลกนี้ไม่ยุติธรรม ผมได้แค่นั่งจมปลักอยู่กับความเสียใจในสิ่งที่ผมไม่ได้เลือกคือการที่ผมหน้าตาไม่ดี โดยที่คนในครอบครัวเขาหน้าตาดีกันเกือบหมด มีแค่ผมที่เป็นตัวประหลาด