แม่ชอบพูดเปรียบเทียบเรากับคนอื่นต่อหน้าประจำ

เป็นdek69ค่ะ เพิ่งเริ่มจริงจังอ่านหนังสือไม่ได้นาน เครียดมากๆรู้สึกไม่พร้อม หลายอย่างถาโถมเข้ามา รอบตัวมีแต่คนเก่งๆ เราไม่อยากเป็นคนล้มเหลว เป็นจุดด่างพร้อย เป็นภาระ ให้คนอื่นเห็น รู้ว่าเครียดกดดันไปก

หลังจากโพสต์ที่ผมได้โพสไปรอบก่อน ก็มีพี่ๆ แนะนำ ขอบคุณมากครับ แต่ผมเลือกที่จะเชื่อตัวผมเอง วันนี้ผมดีขึ้นกว่าวันนั้นมาก ทั้งความคิดและจิตใจ วันนี้แค่จะมาแชร์ว่าอยากให้เพื่อนๆ หรือ ทุกคนๆ ลงมือทำสิ่งที

ช่วงเวลาที่เราร้องไห้เนี่ยก็จะอยู่ประมาณ 1-10ขวบ ซึ่งเราทักพบกันบ่อย ทุกคนต้องเคยร้องไห้คับ แต่ก็ไม่รู้ว่าชีวิตเนี่ยมันถูกกำหนดมาคนละแบบรึป่าว เวลาเราอยู่ ม.ต้น-ม.ปลายเนี่ย จะเห็นได้เลยว่าแต่ละคนจะชอ

มันโคตรรู้สึกแย่เลยเนอะ ยิ่งเค้าเอาบอกเราช่วยไรไม่ได้ หรือกำลังใจเราไม่ช่วยอะไร และคนๆนั้นเป็นเพื่อนที่เคยช่วยเราไว้ ยิ่งโคตรแย่เลยนะครับ โคตรทรมานจิตใจสุดๆ เหมือนเรา:)ไม่มีปัญญาทำให้ใครได้เลย

มีคำกล่าวว่า ถ้าล้มเหลวที่จะเตรียมตัว ก็จงเตรียมตัวที่จะล้มเหลว การเขียนบท ในหนังต่างประเทศ ใช้ทีมวิเคราะห์ถึง 20 คน นั่งถกกันเป็นปี กว่าจะสร้างหนังสักเรื่อง แต่กระนั้น หนังญี่ปุ่น หนังยุโรป หนังฮอล

รู้สึกมีความสัมพันที่แย่ต่อคนในครอบครัวโดยเฉพาะกับน้า รู้สึกไม่ค่อยชอบเขาสักไหร่บางทีถึงขั้นเกลียดไปเลย ที่ไม่ชอบเพราะมาจากเหตุผลหลายๆอย่างคำพูดของเขาที่กระทบจิตใจเรา ความรู้สึกแบบนี้มันมีมาตั้งแต่เรา

สวัสดีครับๆ กระทู้เดิมๆ เเต่ช่วงนี้คิดมากเรื่องสอบหลายๆอย่างอยากหาพื้นที่คลายความคิด ขอบคุณครับ ผมขอสอบถามหน่อยครับ คือ ตอนม.4ผมได้ย้ายไปโรงเรียนนึงผมไม่มีความสุขเลยครับ อาจารย์ทุกคนนิสัยเเย่มากครับ ด

มีวิธีไหนช่วยบรรเทาความความคิดมากเหล่านี้ได้บ้างคะ เรารู้สึกว่าเวลาเราตัดสินใจทำอะไร หรือเลือกอะไรมันจะไม่ดีตลอดเลย จนตอนนี้เครียดจนลงกระเพาะ อยากหลุดพ้นจากความคิดมากนี้ค่ะ นอยด์ชีวิตมาก