ถ้าเกิด Vinegar Syndrome จนฟิล์มมีสภาพเปียกเหมือนโดนน้ำ แบบในภาพนี้ ต้องทิ้งอย่างเดียวครับ และอาการนี้ทำให้ฟิล์มที่อยู่ในซองอื่นๆ ที่ยังดีอยู่เริ่มมีอาการไปด้วย



ส่วนน้ำสบู่ เยื่อภาพที่เคลือบบนฟิล์มหลุดลอกแน่นอนครับ

ส่วนเรื่องการสแกนฟิล์ม ผมอ่านผ่านๆ จากหลายกระทู้ มีทั้งเครื่องสแกนฟิล์มที่เคยวางจำหน่ายในยุคนั้น ที่ตอนนี้หายากแล้ว และเคยอ่านเจอกระทู้การสแกนฟิล์มแบบ DIY ที่ใช้กล้อง DSLR เผอิญมีกล้อง Fuji X-A5 อยู่แล้ว ก็เลยเอามาใช้งานแบบนี้เลย แล้วไปปรับแต่งโฟโต้ช็อปเอา



สำหรับฟิล์มซองนี้ ก็มีอาการ Vinegar Syndrome เช่นกัน ยังพอที่จะถ่ายภาพเลียนแบบเครื่องสแกนฟิล์มได้



หลังปรับแต่งแล้ว ภาพเป็นแบบนี้ครับ จุดที่ปรากฏเกิดจากการเสื่อมสภาพของโรคน้ำส้มสายชูเช่นกัน ถ้าจะลบจุดออกด้วยโฟโต้ช็อปคงใช้เวลานานแน่นอน



ทั้งภาพซองฟิล์ม และภาพถ่ายนี้ เป็นของน้า (น้องชายคุณแม่ผม) หลังเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัวเมื่อกลางปี 58 เลยมีซองฟิล์มถ่ายภาพไว้ บางซองมีอาการโรคน้ำส้มสายชูจนเยื่อภาพหลุดลอกต้องทิ้งไปเลยครับ ตอนนั้นถ่ายด้วยกล้อง Minolta X-700 ผมยังเคยแอบเอามาใช้งานเมื่อปลายปี 42 ส่วนฟิล์มซื้อเอง น่าเสียดายที่ผมไม่พบกล้องตัวนี้แล้วครับ

ส่วนตัวผมเองก็เคยถ่ายภาพด้วยฟิล์มไว้เช่นกัน ตั้งแต่จบชั้น ม.6, เรียนปริญญาตรี  และทำงาน ครั้งล่าสุด คือ วันเด็ก ปี 50 ส่วนใหญ่เป็นกล้องคอมแพ็ค จะมีช่วงต้นปี 49 ที่ได้จับกล้องดิจิทัล DSLR Like แต่เป็นกล้องของคนอื่น กว่าจะได้ครอบครองต้องรอหลังปีใหม่ พ.ศ. 2554 ส่วนซองฟิล์มก็ดูแลรักษามาเรื่อยๆ จนล่าสุดเริ่มมีอาการบ้างแล้ว คงต้องหาเวลามาทำครับ