ขี้เกียจหรือป่วยกันนะ

สวัสดีเราอยากเล่าให้ฟัง อาการของเราตอนนี้คือ นอนเยอะมากๆ หลับได้ตลอเวลาจนต้องหาอะไรทำเพื่อไม่ให้หลับ เบื่อ เซ็งกับทุกอย่าง ไม่อยากที่จะรับรู้อะไร ไม่อยากคุยกับใคร อยากแค่ดูหนังดูซีรี่ เล่นเกมส์ แต่เราก็ทำงานบ้านตามหน้าที่ของเราได้ตามปกติ แต่ก่อนก็รู้สึกหิวก็ทานข้าวกลางวัน และเย็น ปกติ ณ ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยหิว อาจจะเป็นเพราะนอนเยอะ หรือ ยังไงก็ไม่รู้ ทุกวันนี้ไม่หิว จะทานมื้อเย็นมื้อเดียว บางทีก็ทานดึกมื้อเดียว งานเราก็มีนะคิดจะทำพอจับแล้วแป้บเดียวรู้สึกเบื่อมาก เป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมาก แต่ก็ไม่ง่ายเหมือนตอนนี้ แค่มีปัญหาที่คิดไม่ตกก็ตะร้องไห้ออกมาเองเฉยๆ บางทีก็ชอบมีความคิดแว้บมาถ้าเราตายเราก็ไม่ต้องเจอกับปัญหานี้ บางทีเราโดนกดดันมากๆ พยายามที่จะไม่ร้องไห้เลยเอาเล็บจิกตามตัวโดยที่เราไม่รู้ตัวเรารู้แค่ว่าถ้าร่างกายเราเจ็บแทนเราจะกั้นน้ำตาได้ ครั้งนึงเคยโดนกดดันจนทั้งร้องไห้ทั้งจิกตัวเองจนเลือดซิบๆตามลอยจิก วันนั้นมันแย่มากเราแค่ต้องการมุมมืดซั้กมุมที่ไม่มีใครเห็นเราร้องไห้มันออกมาพร้อมจิกตามแขนตามขาเพื่อให้ตัวเองหยุดร้องไห้ ในใจเรากับคิดถึงวิธีการฆ่าตัวตายเป็นฉากๆ ไม่มีใครช่วยเรา ไฃม่มีใครคุยกับเรา ไม่มีแม้แต่กอดอุ่นๆ ไม่มีแม้แต่มือซั้กคู่ที่จะยื่นมาหา มันเคว้งคว้าง มันเหนื่อย มันทรมาน มันโหดร้าย โลกใบนี้มันไม่น่าอยู่เลย แต่เราก็ผ่านมันมาได้  ตอนเรียน ปวช - ปวส เราเป็นคนเรียนดีมากขยัน ชอบทำงานทำการบ้าน ตั้งแต่เราเริ่มเรียน ป.ตรี ชีวิตมันหนักหน่วงเหลือเกินทั้งปัญหาเรื่องเรียน ทั้งปัญหาที่บ้าน มันโคดรุมเร้าเราเลยหว่ะ เราไม่อยากที่จะเผชิญหน้ากับอะไรอีกแล้ว เราแค่อยากอยู่อยากทำอะไรไปเรื่อยของเราคนเดียว เรารับคำดูถูกไม่ได้ ทำไมสมองเรามีแต่อคติ บางทีเราก็กลับมาสดใสมีมีรอยยิ้มมีความคิดมีสังคม บางทีถ้าเราเจอปัญหาเราก็กลับมาจุดเดิมอีก เราไม่อยากจับหรือทำอะไรเลย บางทีที่เป็นแบบนี้เราคิดว่าเราขี้เกียจ เราก็ลองหาพอตแคสฟัง ลองทำตาม ดีขึ้นได้มีใจฮึดบ้าง แต่พอเจอปัญหาอีกเราก็จัดการกับมันไม่ได้ ก่อนมาเรียน ป.ตรี เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยเราเป็นคนที่จัดการปัญหาเก่งมากๆ สู้กับมันและเราทำได้ แต่ตอนนี้สิเรานึกตลอดว่าตอนนั้นเราเคยจัดการปัญหายังไงนะ เราทำได้ยังไงตอนนั้นเราเก่งเนอะ ตอนนี้สิปัญหาอันน้อยนิดแต่เรากลับจัดการมันไม่ได้และรู้สึกว่าปัญหามันใหญ่โตซ้ะเหลือเกิน หรือเราแก่ขึ้นเลยเป็นแบบนี้รึเปล่า เราอายุ 26 รึว่าเราแก่ คนอายุเท่านี้เขาเป็นแบบเรามั้ยนะ เหนื่อยเหลือเกินกับทุกสิ่งอย่าง เหนื่อยกับตัวเองมากที่สุด เราควรจะทำยังไงต่อไปดี เราแค่ขี้เกียจหรือเราเป็นอะไรกันแน่