นิทานก่อนนอน 171

คืนหนึ่งนายมีมไร่กำลังดูหนังสยองขวัญอยู่

มีมไร่ "เราดูเพื่อจะเก็บไปฝันร้าย"

ฆาตกร 48 ศพที่อยู่ข้าง ๆ นายมีมไร่ก็พูด "ว่ามา"

มีมไร่ "เราจะเก็บไปฝันว่าเราถูกฆ่า แล้วดูว่าเราจะตายในโลกจริงไม๊"

ฆาตกร "งี้ดูพวกหนังซนับฟิล์มดีกว่าเปล่า?"

มีมไร่ "ขอบใจสำหรับคำแนะนำ แต่เราจะทำเงี้ยมีไรมะ"

ฆาตกร "ไม่ไรมากแค่รู้สึกอยากให้ตัวเลขวิ่งจาก 48 ไปเป็น 49 แค่นั้น"

มีมไร่ "เราก็ชอบเลข 49 เพราะมันมากกว่า 48 แต่ตอนนี้ง่วงนอนละ"

แล้วมีมไร่ก็ลงชั้นใต้ดินไปนอนที่ห้องนอนของตน

ณ ความฝัน

มีมไร่ "เราอยู่ท่ามกลางสงครามอยู่"

ทหาร "สมรภูมินี่ก็ชิว ๆ อะนะ"

มีมไร่ "เข้าร้านกาแฟนั่งชิว ๆ ได้เลย"

ทหาร "ร้านพังไปเมื่อ 99 วันก่อนละ เหลือแต่ร้านการ์ดเกม"

มีมไร่ "สู้รบกันตรงนั้นพอดีสินะ น่าเห็นใจ"

ทหาร "เปล่า พอดีเราขับรถถังจะกลับบ้านแล้วรถถังดันเสียหลักอะดิ"

มีมไร่ "ว่าจะพูดว่าเสียหลักไปชนร้านพัง แต่คงไม่ใช่อยู่ดี"

ทหาร "นั่นแหละ อย่างนั้นเลย"

มีมไร่ "เพราะพูดดักไว้เลยถูกใช่มะ"

ทหาร "เปล่า จะว่าว่าอย่างนั้นเลยที่ไม่ใช่ จริง ๆ คือเสียหลักไปชนถังน้ำมันใจกลางเมือง ผลคือทั้งเมืองระเบิดไปเลย"

มีมไร่ "งั้นไปร้านการ์ดเกมกัน"

แต่อนิจจา นายมีมไร่เดินไปได้เพียง 3 ก้าวก็มีฆาตรเดินมาฆ่าเสียก่อน

เวลาบ่าย 3 นายมีมไร่ก็ตื่นขึ้นมา

มีมไร่ "อ่ะ เห็นมะ ตายในฝันบนโลกจริงก็ยังอยู่สบาย ๆ อยู่เลย"

ฆาตกร "เลขขึ้นเป็น 49 แล้ว"

มีมไร่ "ดีมาก ว่าแต่เจ้าไปทำไรมา"

ฆาตกร "เราไปฆ่าคนมา"

มีมไร่ "ติดคุกและพ้นโทษมาแล้วสินะ เราหลับนานไปหน่อย"