มันมีจริงไหม คนที่อาจจะรักลูกไม่เท่ากัน

สวัสดีค่ะ..

ฉันมีเรื่องราวในใจที่อยากจะมาลองเล่าให้ทุกคนฟังนะคะอยากให้เพื่อนๆแสดงความคิดเห็น

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าฉันและสามีต่างคนต่างมีลูกติดกันมา1คนปัจจุบันตอนนี้ตั้งท้องกับสามีอยู่

ด้วยความที่ว่าตอนสามีเลิกกับแม่ของลูกไปจบกันไม่ค่อยดีทางแม่ของลูกไม่ให้ติดต่อพบเจอกับลูกเลย

สามีคิดถึงลูกเขามากตรงนี้เราเองก็เข้าใจเขานะคะ คนไม่ได้เจอลูกมันต้องคิดถึงเป็นเรื่องปกติ

เขารักลูกมากๆสามีเราเป็นคนอ่อนโยน นิสัยดีมาก ใครก็พูดถึงลูกเขาไม่ได้เลยมันไปทำให้เขาคิดถึงลูกมากกว่าเดิม

สิ่งต่างๆที่เขาเจอมามันคงฝังใจเขา จนบางทีบางครั้งตัวเราเองนี่แหละที่เข้าใจเขารู้สึกน้อยใจมาก

ทำไมถึงต้องน้อยใจ? เพราะเวลาเราไปเดินซื้อของให้ลูกที่ยังไม่เกิดเราอยากให้เขาช่วยเลือกหรือมีส่วนร่วมกับเรา

แต่กลายเป็นว่าเขาเหมือนไม่ค่อยใส่ใจ แต่หายไปอยู่โซนของเด็กวัยของลูกเขามันเป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง

จนบางครั้งเราเองก็ร้องไห้ออกมาเลย คิดไปทั่วทิศทั่วแดนว่าถ้าลูกอีกคนเกิดมาเขาจะรักลูกคนนี้เหมือนกับลูกคนแรกของเขาไหม

เราพยายามไม่คิดอะไรปล่อยวางไป เพราะเราเองก็ท้องอยู่ไม่อยากเครียดหรือคิดมาก มีช่วงนึงเราร้องไห้บ่อยมากรู้สึกว่าน้อยใจเขาเหลือเกิน

ตัวเราเองก็ภาวนาทุกวัน อยากจะให้ถึงวันที่เราได้คลอดลูก เราอยากเลี้ยงลูกโฟกัสกับลูกไม่ต้องมานั่งคิดน้อยเนื้อต่ำใจอะไรแบบนี้

เราเข้าใจว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดถึงใครบางคน แต่บางทีก็ดูไม่เห็นใจเรา เราแค่อยากให้เขามีส่วนร่วมในการเลือกซื้อของให้ลูกแต่เขากับไม่ได้สนใจอะไรเราเลยเราไม่อยากมีปัญหาเราก็เลือกอยู่เฉยๆเงียบๆไป ทุกคนคิดว่าเราคิดมากไปเองไหมคะ 🥺