เรากับสามีแต่งงานอยู่กินกันมาประมาณ 7 ปี
มีลูกด้วยกันแล้วค่ะ
ปีแรกที่อยู่ด้วยกันเรามีเซ็กส์กันแทบทุกวัน
แต่หลังจากมีลูกก็ห่างๆไป
ตามสภาพแวดล้อม การทำงานเหนื่อย
เลิกไม่ตรงกัน เราเอาลูกมานอนด้วย
ยิ่งทำให้ไม่มีโอกาสจะร่วมรักกันได้เลย
แต่เรามารู้ว่า สามีก็มีช่วยตัวเองบ้าง
จากการเก็บกวาดบ้าน แล้วพบกระดาษทิชชู่
ที่ถูกทิ้งแปลกๆ
เราอยากมีเซ็กส์กับสามีนะ
แต่เกรงใจที่เขาทำงานหนัก
เข้ากะดึกออกเช้าแบบนี้
จนสุดท้ายกลายเป็นเราเก็บกด
ก็อาศัยช่วยตัวเองบ้าง
หาของมาช่วยบ้าง
แต่พอสามีรู้ เขาก็ว่าเราหมกมุ่น
น้ำตาเราไหลออกมาเลย มันน้อยใจ
ตอนนี้เรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองเลย
ขนาดตอนนี้นอนอยู่ข้างกัน
เขาก็เลือกที่จะนอนดูซีรี่ย์มากกว่าทำการบ้าน
กับเรา พอเราเป็นฝ่ายเริ่มเขาก็ทำแบบให้มันจบๆไป
เราน้อยใจ อัดอั้นใจ พอเราเริ่มพูดเรื่องนี้
เขาจะบอกว่าเราหมกมุ่น
เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายเงียบ
แล้วก็หาวิธีจัดการตัวเอง
เราอยากรักษาครอบครัวเอาไว้
แต่บางมุมเราก็รู้สึกแย่แบบบอกไม่ถูก
มองหน้าลูกก็เลยต้องอดกลั้นเอา
เพราะหน้าที่พ่อเขาก็ทำได้ดีประมาณนึง
ขอกำลังใจให้เราหน่อยนะคะ
เราแค่อยากระบายให้ใครสักคนฟัง
แต่ก็ไม่กล้ากลัวโดนว่า
ที่มาระบายในพันทิป เพราะเราคิดว่า
คงไม่มีใครรู้จักเรา และอาจจะมีคำแนะนำดีๆ
ให้เราได้คิดค่ะ
ความอัดอั้นของคนเป็นภรรยา (กระทู้ระบายล้วนๆ)
มีลูกด้วยกันแล้วค่ะ
ปีแรกที่อยู่ด้วยกันเรามีเซ็กส์กันแทบทุกวัน
แต่หลังจากมีลูกก็ห่างๆไป
ตามสภาพแวดล้อม การทำงานเหนื่อย
เลิกไม่ตรงกัน เราเอาลูกมานอนด้วย
ยิ่งทำให้ไม่มีโอกาสจะร่วมรักกันได้เลย
แต่เรามารู้ว่า สามีก็มีช่วยตัวเองบ้าง
จากการเก็บกวาดบ้าน แล้วพบกระดาษทิชชู่
ที่ถูกทิ้งแปลกๆ
เราอยากมีเซ็กส์กับสามีนะ
แต่เกรงใจที่เขาทำงานหนัก
เข้ากะดึกออกเช้าแบบนี้
จนสุดท้ายกลายเป็นเราเก็บกด
ก็อาศัยช่วยตัวเองบ้าง
หาของมาช่วยบ้าง
แต่พอสามีรู้ เขาก็ว่าเราหมกมุ่น
น้ำตาเราไหลออกมาเลย มันน้อยใจ
ตอนนี้เรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองเลย
ขนาดตอนนี้นอนอยู่ข้างกัน
เขาก็เลือกที่จะนอนดูซีรี่ย์มากกว่าทำการบ้าน
กับเรา พอเราเป็นฝ่ายเริ่มเขาก็ทำแบบให้มันจบๆไป
เราน้อยใจ อัดอั้นใจ พอเราเริ่มพูดเรื่องนี้
เขาจะบอกว่าเราหมกมุ่น
เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายเงียบ
แล้วก็หาวิธีจัดการตัวเอง
เราอยากรักษาครอบครัวเอาไว้
แต่บางมุมเราก็รู้สึกแย่แบบบอกไม่ถูก
มองหน้าลูกก็เลยต้องอดกลั้นเอา
เพราะหน้าที่พ่อเขาก็ทำได้ดีประมาณนึง
ขอกำลังใจให้เราหน่อยนะคะ
เราแค่อยากระบายให้ใครสักคนฟัง
แต่ก็ไม่กล้ากลัวโดนว่า
ที่มาระบายในพันทิป เพราะเราคิดว่า
คงไม่มีใครรู้จักเรา และอาจจะมีคำแนะนำดีๆ
ให้เราได้คิดค่ะ