ก่อนอื่นผมต้องขอเล่าก่อน ว่าเราทั้งคู่อายุเท่ากันใกล้จะ 30 ปี คบกับเป็นแฟนมามากกว่า 10 ปี แต่งงานได้ 3 ปี ตอนนี้มีลูก 1 คน (อายุ 3 ขวบ) ผมทำงานและหยุดตามวันเวลาราชการ ส่วนแฟนทำงานเป็นกะ บางวันมีการควบกะมากกว่าหนึ่งกะ ลูกมีสลับหมุนเวียนให้ผมเลี้ยงเองบ้าง เอาไปให้พ่อแม่เลี้ยงบ้าง

ก่อนภรรยาจะตั้งครรภ์ เราทั้งคู่มีความต้องการกันปกติ ผมจะมีความต้องการมาก แต่เวลาขอ/สะกิด/เล้าโลม ก็มีเซ็กส์กันได้ปกติ พอได้มาพักอาศัยอยู่ด้วยกัน
ก็มีเบื่อ เว้นระยะการมีเซ็กส์ลง

พอตั้งภรรยาผมตั้งครรภ์ก็มีบ้างนิดหน่อย จนมาถึงหลังคลอด (ภรรยาฝังยาคุม) ภรรยาไม่มีความต้องการทางเพศ ช่องคลอดแห้ง เล้าโลมก็ยังไม่รู้สึกอะไร
ผ่านหลังคลอดมา 1 ปี จนปัจจุบัน 3 ปี ผมมีความต้องการทางเพศเพิ่มขึ้นพอๆกับช่วงก่อนมีลูก แต่ภรรยายังมีความต้องการน้อยมาก

ปัญหาอยู่ที่ว่า ตอนนี้ผมมีความต้องการทางเพศ แต่ภรรยาไม่อยากมี (3-6 ครั้งต่อเดือน) ผมโดนปฎิเสธแทบจะทุกวัน กลายเป็นว่าผมเลยมีความต้องการทุกวัน จนโดนว่าประจำว่าหมกมุ่น พอสะกิด/เล้าโลมไม่ได้ผล ก็เปลี่ยนมาเป็นการพูดขอตรงๆว่าขอได้ไหม ก็ได้รับคำตอบเดิมๆว่าไม่ได้ วันสำคัญ/วันครบรอบก็ยังไม่ได้เหมือนแต่ก่อน

ด้วยความที่ผมเป็นคนมีอารมณ์ง่าย กอด จูบ ก็มีอารมณ์แล้ว พอมีความต้องการ แล้วไม่ได้มีเซ็กส์ จะนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย หงุดหงิด บางคืนนอนกระพริบตาจนเกือบเช้า รู้สึกทรมาน ตื่นเช้ามาก็ไม่รู้สึกสดชื่นๆ ทำงานได้ไม่เต็มที่ บางวันเขาก็รู้บางวันเขาก็ไม่รู้ว่าผมไม่ได้นอนเต็มที่

ทีนี้การขอบ่อยๆ แล้วโดนปฏิเสธ ทำให้รู้สึกเสียความมั่นใจ เริ่มรู้สึกอาย รู้สึกน้อยใจ บางวันก็ไม่กล้าขอทั้งที่มีความก็ต้องการ

ตอนนี้ผมแก้ปัญหา อาจจะไม่ถูกจุด แต่ก็ช่วยให้หลับง่ายขึ้น
- แรกๆเวลามีความต้องการ ผมแก้ปัญหาด้วยการแอบไปนอนคนละห้อง ทำให้หลับง่ายกว่าเดิม แต่ก็โดนบ่นว่าทิ้งให้นอนคนเดียว
- ช่วยตัวเอง แต่พอแฟนรู้ก็ไม่ชอบใจ จึงลดไป
- ดื่มแอลกอฮอร์ ซึ่งรวมถึงขณะพิมพ์กระทู้นี้ด้วย

อยากขอคำแนะนำด้วยครับ ใจหนึ่งก็แอบสงสารภรรยาเหมือนกันครับ จะลดความต้องการทางเพศลงได้ยังไงบ้างครับ