เหนื่อยไม่สามารถอธิบายทุกอย่างที่รู้สึกได้

สวัสดีหนูอายุ13ปีหนูมีความคิดที่ยากไม่มีชีวิตอยู่เพราะโดนtoxicใส่ทุกวันโดนไล่ให้ไปอยู่กับคนอื่นคนในครอบครัวปฏิบัติกับเราแตกต่างตากจากน้องแล้วคำพูดที่ทำให้เราจำฝังใจคือคนเป็นแม่พูดว่ากูเลี้ยงเอาไวใช้ถ้าใช้ไม่ได้ไม่มีประโยชน์ก็ไปอยู่กับคนอื่นหนูก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งนะตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยได้รับความอบอุ่นเลยเวลามีปัญหาไม่เคยแม้จะปรึกษาแม่หรือคนในครอบครัวเคยแม่หนูอายุ33นะหนูมีน้องสองคนแม่จะสนิทกับน้องอีกสองคนนั้นมากส่วนมากหนูจะโดนด่าแล้วเข้าจะชอบว่าหนูอิจฉาน้องคือหนูกับน้องคนที่1พ่อเดียวกันส่วนน้องคนที่2คนละพ่อ แม่เขาชอบว่าหนูอิจฉาเวลานอนเราขอนอนกับแม่ซึ่งเขานอนกับน้องอีกสองคนเขาก็จะไล่เราให้ไปนอนกับยายเราแบบ   แล้วแม่ชอบด่าว่าเราเห็นแก่ตัวอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง😔แม่รักหนูบ้างไมเวลาทะเลาะกับน้องแม่กับยายก็ชอบบอกให้น้องทำคืนแต่ทีเราทำคืนกับโดนตีตอนที่ยังไม่มีน้องคนที่2เรามีความสุขมากตอนนั้นแม่เราอยู่ต่างประเทศวันที่แม่โทรมาถามว่าอยากมีน้องไมเราก็คิดไปแล้วว่าแม่จะรักน้องมากกว่าแล้วก็น้ำตาไล่แต่เราเองก็ดีใจอยู่หน่อยๆทุกวันนี้ก็นอนร้องไห้เกือบทุกวันเพราะเคว้งคว้างเป็นอะไรก็ไม่รู้ทำอะไรก็ไม่มีความสุขไม่มีเปาหมายในการใช้ชีวิตเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไมเรียนจบไปก็คงไม่ได้เรียนต่อในสิ่งที่อยากเรียนเห็นเด็กวัยเดียวกันมีความสุขในชีวิตแล้วมองดูตัวเองแล้วโคตรน้อยใจสะตาขีวิต นี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งในชีวิตที่หนูเล่ามาใครจะรู้ว่าชีวิตนี้หนูต้องเจออะไรที่มันโหดร้ายกว่านี้อีกเลยอะกูเกิดมาทำไมไม่อยากมีกูแล้วตอนนั้นทำไมไม่ฆ่ากูเลยว่ะพ่อก็ไม่มีเหมือนคนอื่นไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากคนเป็นแม่เคยคำพูดที่พูดออกมาอะคนฟังมันจำมันเก็บมาคิดจนจะเป็นบ้าตายแล้วล่ะถ้าวันหนึ่งกูตายพวกยังจัดว่ากูอยู่ไมทั้งชีวิตกูมันไม่เคยมีความสุขเลย