เราได้ยินมาเยอะมากว่า คนที่ได้ WFH เยอะๆ ทำงานจากที่ไหนก็ได้ มีความยืดหยุ่นสูง ได้งานที่น่าอิจฉามากจริงๆ
แต่ตอนนี้เรากลับ suffer จากการทำงานทางไกลเพียงลำพังค่ะ ไม่มีออฟฟิศใหญ่ที่ได้เห็นหน้าผู้คน ซึมซับเอเนอจี้จากคนอื่นๆ มีอะไรสามารถขอความช่วยเหลือได้ทันทีค่ะ
เราเปลี่ยนสายงานด้วย คือใช้สกิลที่คล้ายกันแต่คาดหวังผลลัพธ์คนละแบบ ก็ถือว่าเริ่มใหม่จากศูนย์ เป็นบริษัทที่ต้องทำงานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันทั้งภูมิภาค ทีนี้ก็รู้สึกไร้ประโยชน์เพราะเนื้องานที่เปลี่ยนไป รู้สึกยาก ทำไม่ได้อย่างที่เขาคาดหวัง และไม่มีคนที่จะสอนงานเราได้จริงๆ เพราะอยู่กันคนละที่ค่ะ
เราเชื่อว่ามันคงมีระบบ หรือวิธีอะไรที่เขาจะช่วยให้เราเรียนรู้งานได้แหละ แต่มันก็ขาดปฏิสัมพันธ์ แทนที่จะนัดประชุม หรือให้มานั่ง observe การทำงานแล้วอธิบายเลยว่าจะเอาอะไรแบบไหน ก็กลายเป็นว่าบรีฟทางเมล แล้วก็คาดหวังให้เราทำเองได้ทั้งหมด ตอนนี้เลยกดดันมาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ วันหยุดก็หยุดคิดไม่ได้ รู้สึกไม่ภูมิใจในตัวเอง ไม่มั่นใจ ตอนนี้จัดการตัวเองเบื้องต้นที่นัดนักจิตบำบัดก่อนค่ะ
เลยมาชวนเพื่อนๆ แบ่งปันประสบการณ์ หรือแชร์ความคิดเห็นว่าคิดยังไงกับการทำงานในลักษณะนี้คะ? จริงๆ คนบางประเภทอาจจะเหมาะกับการเข้าออฟฟิศมากกว่ารึเปล่า (ตัวเราเป็น extrovert แต่ช่วงโควิดก็เอ็นจอยการทำงานที่บ้านนะคะ แต่ทีมก็อยู่ไทยและขอความช่วยเหลือได้ง่ายกว่า) อยากรู้ว่ามีคนอื่นที่มีประสบการณ์คล้ายกัน จะได้ใจเย็นลงบ้างค่ะ ฮือ
งาน Remote ก็มีความกลุ้มใจในแบบของมัน
แต่ตอนนี้เรากลับ suffer จากการทำงานทางไกลเพียงลำพังค่ะ ไม่มีออฟฟิศใหญ่ที่ได้เห็นหน้าผู้คน ซึมซับเอเนอจี้จากคนอื่นๆ มีอะไรสามารถขอความช่วยเหลือได้ทันทีค่ะ
เราเปลี่ยนสายงานด้วย คือใช้สกิลที่คล้ายกันแต่คาดหวังผลลัพธ์คนละแบบ ก็ถือว่าเริ่มใหม่จากศูนย์ เป็นบริษัทที่ต้องทำงานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันทั้งภูมิภาค ทีนี้ก็รู้สึกไร้ประโยชน์เพราะเนื้องานที่เปลี่ยนไป รู้สึกยาก ทำไม่ได้อย่างที่เขาคาดหวัง และไม่มีคนที่จะสอนงานเราได้จริงๆ เพราะอยู่กันคนละที่ค่ะ
เราเชื่อว่ามันคงมีระบบ หรือวิธีอะไรที่เขาจะช่วยให้เราเรียนรู้งานได้แหละ แต่มันก็ขาดปฏิสัมพันธ์ แทนที่จะนัดประชุม หรือให้มานั่ง observe การทำงานแล้วอธิบายเลยว่าจะเอาอะไรแบบไหน ก็กลายเป็นว่าบรีฟทางเมล แล้วก็คาดหวังให้เราทำเองได้ทั้งหมด ตอนนี้เลยกดดันมาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ วันหยุดก็หยุดคิดไม่ได้ รู้สึกไม่ภูมิใจในตัวเอง ไม่มั่นใจ ตอนนี้จัดการตัวเองเบื้องต้นที่นัดนักจิตบำบัดก่อนค่ะ
เลยมาชวนเพื่อนๆ แบ่งปันประสบการณ์ หรือแชร์ความคิดเห็นว่าคิดยังไงกับการทำงานในลักษณะนี้คะ? จริงๆ คนบางประเภทอาจจะเหมาะกับการเข้าออฟฟิศมากกว่ารึเปล่า (ตัวเราเป็น extrovert แต่ช่วงโควิดก็เอ็นจอยการทำงานที่บ้านนะคะ แต่ทีมก็อยู่ไทยและขอความช่วยเหลือได้ง่ายกว่า) อยากรู้ว่ามีคนอื่นที่มีประสบการณ์คล้ายกัน จะได้ใจเย็นลงบ้างค่ะ ฮือ