โดนผีเด็กอำครั้งแรกที่จำไม่เคยลืม

ย้อนกลับไปเมื่อตอนเราอายุ 13 ปี วันที่เราโดนผีอำครั้งแรก ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้จักเลยว่าผีอำคืออะไร ตอนนั้นเป็นเวลาตี 3 กว่า เรานอนหลับอยู่ สักพักเราก็ได้ยินเสียงของเด็กอายุประมาณ 5-6 ขวบ ประมาณ 5 คนวิ่งเล่นกันอยู่นอกห้องเรา เสียงเด็กเล่นกันเอะอะโวยวาย ปนเสียงหัวเราะไปด้วย เสียงค่อนข้างดังห่างจากห้องเราไปพอควร สักพักเสียงเด็กๆก็ดังเข้ามาใกล้ๆเรา ตอนนี้เรารู้ตัวแล้วว่าเสียงมาอยู่หน้าประตูเป็นที่เรียบร้อย ตอนนั้นเราก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงเด็กมาเล่นกันอะไรเวลานี้ บ้านเราไม่มีเด็กนิ? เราก็จะเอาผ้าห่มมาคลุมโปรง แต่เอ๊ะ!! ร่างกายขยับไม่ได้เลย ตาก็ลืมไม่ได้ ตอนนั้นใจเราเริ่มเต้นแรงสุดๆแทบจะหลุดออกมาเลยก็ว่าได้ แต่เสียงเด็กพวกนั้นก็ดังขึ้นเรื่อยๆ จนเรารู้แล้วว่าเข้ามาในห้องนอนแล้ว ตอนนั้นรู้เลยว่าผีแน่ๆเลย แล้วเราเป็นคนกลัวผีมาก ต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย พยายามเรียกพ่อแม่ให้มาช่วย แต่ก็ทำไม่ได้ อึดอัดไปหมด เด็ก 5 คนนั้นขึ้นมาบนเตียงนอนเรา แล้วเริ่มจับร่างกายเราเล่น มีเด็ก 1 คนค่อมตัวเราอยู่ ส่วนเด็กคนอื่นๆจับขาและแขนเรา โยกไปโยกมาอย่างสนุก เด็กที่ค่อมเราอยู่ก็เริ่มขย่มท้องเราแรงๆ ขึ้นมาเหยียบเล่นบนตัวเราบ้าง ลากเราไปมาทั่วห้องเลย อารมณ์แบบเด็กซน เราคิดอย่างเดียวคือตายแน่ๆ แล้วทำไมผีเด็กต้องมาทำกับเราแบบนี้ด้วย เราจมอยู่กับความอึกอัดแบบนี้ร่วมครึ่งชั่วโมง ไม่รู้วิธีหลุดจากผีอำ ไม่รู้บทสวด สิ่งเดียวที่นึกออกคือแซ่งพวกมันเลย ด่าในใจแบบเละมาก จนหลุดมาได้ พอตื่นมาก็ใจเต้นแรง ตุ๊บๆๆๆๆ พอหลุดมาก็รีบวิ่งไปหาแม่เลย แล้วเล่าให้แม่ฟังทุกอย่างว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับหนู แม่ก็พอเข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเด็กที่มาอำ แม่เล่าว่า 3 วันก่อนแม่เห็นเด็กหลายคนมานั่งอยู่ข้างเตียงนอกมุ้ง ตอนแรกแม่คิดว่าตาฝาด แต่พอมองชัดๆคือเด็กจริงๆ นั่งล้อมวงกันอยู่ แล้วคุยเล่นกันเสียงดัง พอแม่เปิดมุ้งขึ้น ร่างเด็กพวกนั้นก็หายแวบไปเลย แม่ก็ไม่รู้ว่าเด็กพวกนี้มาจากไหน แล้วคืออะไร เกิดอะไรขึ้น ทำไมมีวิญญาณเด็กมานั่งที่บ้านเรา? จนมีอยู่วันนึง แม่ได้รู้ว่าพ่อแอบเอากุมารทองมาเลี้ยงไว้ 1 คน และแม่ก็เอามาเล่าให้ฟัง ลักษณะกุมารที่พ่อเอามาเลี้ยง คือเป็นแบบรูปปั้นเด็กสีดำตัวอวบๆใส่หลอดแก้วเล็กๆไว้ ภายในหลอดแก้วจะมีน้ำสีแดง ตอนเขย่าเหมือนจะเป็นน้ำมัน เล็กที่ว่าสามารถเอามาแขวนไว้ที่คอยังได้เลย พ่อก็ยอมรับว่าเอามาเลี้ยงเพื่อช่วยเรื่องการเงินที่บ้าน ให้ครอบครัวอยู่อย่างเป็นสุข หลังจากนั้นแม่ก็เอามาใส่พานแล้วซื้อน้ำแดง ซื้อขนม ซื้อรถเด็กเล่นมาเลี้ยงและตั้งชื่อว่า น้องเพชร ตอนนั้นแม่บอกว่าเราโดนผีเด็กอำ เขามาทักทายเฉยๆ อยากมาเล่นด้วย แล้วที่เห็นว่าเป็นเด็กหลายคน เหมือนเขามาส่งน้องเพชรมากกว่า หลังจากนั้นที่รู้ว่าพ่อเอากุมารทองมาเลี้ยง ชีวิตเราและคนในบ้านก็ไม่สงบสุขอีกเลย บางคืนได้ยินเสียงวิ่งเล่นกันอยู่บนบ้าน เสียงเด็กหัวเราะบ้าง  เอามาเลี้ยงแค่หนึ่งคนนะ แต่เหมือนหลายคนเลย แล้วเราเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวผีมากที่สุดในชีวิต ต้องมาคอยระแวงบ้านตัวเอง รู้ว่ากุมารเป็นสิ่งศักศิกดิ์ แต่เราก็กลัวอยู่ดี โกรธพ่อมากทำไมต้องเอามาเลี้ยงด้วย ทุกๆวันก็ก็จะโดนผีเด็กมาอำตลอดไม่เว้นแต่ละวัน จนรู้สึกว่าเป็นผีอื่นบ้างไม่ได้หรอ ทำไมต้องเป็นเด็กตลอดเลย ตอนนั้นก็พยายามคิดว่ามันเป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์นะ แต่สถาณะการณ์ทำให้ไม่เชื่อเลย ทุกครั้งที่โดนเราก็เริ่มอ่านจากในเน็ตวิธีหลุดจากผีอำนะ ว่าต้องกระดิกนิ้วบ้าง ท่องนะโมบ้าง นอนตะแคงบ้าง แต่มีวิธีเดียวที่ได้ผลมาตลอดคือกระดิกนิ้ว ช่วยได้มาตลอด จนมีอยู่เหตุการณ์นึง วันนั้นเป็นวันไหว้เจ้า แล้วไม่มีคนเฝ้าข้างบนบ้าน เรากำลังอาบน้ำอยู่ด้วยตอนนั้นได้ยินเสียงคนกระทืบบนบ้านดังๆหลายครั้งมาก เราก็ไม่เอะใจอะไร เสียงกระทืบก็ดังต่อเนื่องเรื่อยๆ ก็คิดว่าปู่หรือย่าเนี่ยแหละ กำลังทำไรอยู่บนบ้าน เราก็รีบแต่งตัวแล้วออกจากห้องน้ำจะขึ้นไปดูว่าเกิดไรขึ้น ทำไรเสียงดังกัน พอเปิดประตูห้องน้ำออกไปพบว่าปู่กับย่านังอยู่ข้างล่าง แล้วเราก็ถามว่าเมื่อกี้ปู่ย่าทำเสียงไรดังลั่นบ้านเลย ปู่ย่าทำหน้างงๆ แล้วบอกไม่ได้ทำไรนะ ไม่เห็นมีเสียงดังอะไรเลย เราเลยวิ่งขึ้นบนบ้านแล้วเห็นไฟกำลังไหม้หิ้งพระที่ไหว้เจ้าอยู่ ไฟลามไปผนังบ้านที่เป็นไม้ ตอนนั้นตกใจมาก ร้องเรียกคนในบ้านให้รีบมาช่วยดับไฟ ตอนนั้นสติเราแตกละ รีบลงไปเอาน้ำมาดับให้เร็วที่สุด เพื่อไม่ให้ลามไปมากกว่านี้ จากนั้นไฟก็ดับลง แต่พระและหิ้งไหม้หมดแล้ว จากนั้นเหตุการณ์สงบลงก็มาเล่าเรื่องทั้งหมดให้คนในบ้านฟัง ว่าก่อนที่หนูจะขึ้นบนบ้าน หนูได้ยินเสียงคนกระทืบดังดังลั่นบ้านเลย ตอนนั้นทุกคนก็คิดว่าน่าจะเป็นกุมารทองที่เลี้ยง ช่วยไว้แน่ๆ ไม่งั้นบ้านไฟไหม้ไปแล้ว ตอนนั้นเราก็รู้สึกขอบคุณกุมารทองนะ แต่ก็กลัวอยู่ดี พอผ่านไปหลายวันมีอีกเหตุการณ์นึง พ่อพาเราและลูกพี่ลูกน้องของเราไปที่บ้านเพื่อนพ่อ พ่อก็กินเหล้ากับเพื่อน ส่วนเราและลูกพี่ลูกน้องเราก็เล่นตามภาษาเด็กวัยนี้ และพ่อออกไปซื้อเหล้าเพิ่มข้างนอก และขับรถกลับเข้ามา เราเห็นมีเงาดำๆใหญ่ๆที่ตามรถพ่อแบบเกาะไม่ห่างเลย วิ่งเร็วเหมือนหมา แต่ไม่ใช่หมา เงานั้นรุปร่างเหมือนคน จนพ่อขับมาจอดหน้าบ้าน และเงาดำนั้นก็หายไปเลย ตอนนั้นคิดว่าตัวเองตาฝาด ลูกพี่ลูกน้องเรามันก็ถามเราว่า เห็นเหมือนกันไหม ตอนนั้นเราก็เริ่มกลัวแล้ว นี่เราไม่ได้ตาฝาดหรอ ต่างคนต่างบอกลักษณะที่เห็นคือตรงกัน ตอนนั้นเรากับลูกพี่ลุกน้องคือผวาแล้วนะ ว่ามันคือไรวะ น่ากลัวว่ะ กูกลัวววว แล้วเราก็เอาเหตุการณ์ที่เห็นไปเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าเงาดำน่าจะเป็นน้องเพชรแหละ ตอนนั้นเราก็คิดนะว่าทำไมกุมารทองถึงแรงขนาดทำให้เห็นได้ขนาดนี้เลยหรอ ตอนนั้นทุกคนต่างเชื่อว่าเป็นกุมารทองไว้ก่อน ไม่ได้นึกถึงอย่างอื่น พอเวลาผ่านมาสักพัก กุมารทองที่เคยเลี้ยงก็เริ่มไม่เลี้ยงแล้ว ไม่มีน้ำแดงไม่มีอาหารขนมให้เหมือนเมื่อก่อน เลยเอาไปไว้ที่ศาลแถววัด เพราะเลี้ยงไม่ไหวแถว หลังจากนนั้นก็ไม่มีผีเด็กมาอำอีก แล้วก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆอีกเลย