ขอคำพูดกำลังใจดีๆมาช่วยฮีลใจหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ เราจะมาระบายน่าจะเรียกว่าเป็นการระบายก็ได้ค่ะ เผื่อเพื่อนๆพี่ๆคนไหนผ่านมาอ่าน เราอายุ28ปี ในชีวิตก็ไม่เคยมีแฟนแบบใช้ชีวิตด้วยกัน หมายถึงแบบที่กินที่นอนด้วยกันอาศัยด้วยกันเป็นส่วนนึงของชีวิตกันและกัน เพราะช่วงวัยรุ่นตอนต้นก็มีแต่รักป๊อปปี้เลิฟเด็กๆ พอมาปัจจุบันเราได้คบกับผู้ชายคนนึง พี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ค่ะ อายุห่างกัน11ปี ก่อนหน้าที่จะคบกันเราก็คุยกันแบบผิวเผินไม่ได้มีการวางแผนอะไรปล่อยให้ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ปัจจุบันเรากับพี่เค้าคบกันมา 3 ปีกว่าๆแล้วค่ะ เค้ามาอยู่บ้านเราเพราะแม่เราพิการเราเลยไปอยู่ที่อื่นไม่ได้ด้วย แต่พี่เค้าก็มีลูกนะคะ แต่เค้าก็ไม่ได้ทิ้งลูกค่ะ บ้านเราอยู่ใกล้กันจะไปหาลูกทุกวัน แต่วันนี้ที่มาตั้งกระทู้ระบายคือตัวเราเองทำผิดกับพี่เค้า ก็ถือว่ารุนแรงค่ะเราเอาเงินที่เราเก็บมาด้วยกันไปใช้คนเดียวโดยที่ไม่ได้แจ้งเค้า แล้วพี่เค้าก็มารู้ทีหลังืำให้เกิดปัญหามีปากเสียงกัน แต่ก็เคลียกันได้ว่าเราก็จะทยอยใช้เงินตรงนั้น แต่ทุกวันนี้พี่เค้าก็ยังย้ำค่อยย้ำๆในสิ่งที่เราทำผิด มันบั่นทอนใจมากเลยค่ะ ก็ไม่รู้จะลบล้างยังไง....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่