พ่อกับผมสนิทกันมาก เข้าใจกันทุกอย่าง อาจจะมีทะเลาะกันบ้าง เพราะแกเมาตลอดเวลา แกติดเหล้า ติดบุหรี่ จนอายุแกสี่สิบเก้า ผมอายุ15 แกเป็นโรคมะเร็งกล่องเสียง ช่วงแรกก็ปกติ พอนานๆเข้า แกเริ่มกินข้าวไม่ได้ เดินไม่ได้ สุดท้ายก็นอนติดเตียงแล้วก็พูดไม่ได้ ผมก็ดูแลแกบ้าง ส่วนมากแม่จะดูแล ไม่จำไม่ได้ว่าแกเป็นมากี่เดือน แต่สุดท้ายแล้วแกก็เสียในวัยสี่สิบเก้า ตอนนั้นผมอายุ15 ผมติดเพื่อนมาก ติดเข้าขั้นงานศพแก ผมไม่ค่อยอยู่เลย ผมกะแค่แบบว่า
รอค่อยกลับไปบวชทีเดียวก่อนวันเผา1วัน ผมอยู่บ้าน ผมขโมยเหล้างานศพไปให้พวกพี่ในหมู่บ้านกิน แล้วผมก็กินด้วย ผมเมาแล้วก็กลับไปนอน พอตื่นเช้ามาผมคิดว่าผมจะได้บวช แต่ป้าๆญาติแกบอกว่าบวชไม่ทันแล้ว ตอนนั่งไหว้ศพจะเอาศพออก ผมร้องไห้แบบหนักเลย ผมทำอะไรลงไป ผมคิดอะไรไม่ออก เอาแต่ร้องไห้ วันสุดท้ายที่แกต้องจากผมไปโดยไม่มีวันกลับ ผมก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้แกอยู่ดี แม้แต่นิดเดียว จากวันนั้นในวัย15 จนตอนนี้ผมอายุ20แล้ว ช่วงปีสองปีแรก เวลาผมคิดถึงแก ผมก็ร้องไห้ แล้วความคิดในหัวผมก็ถามว่าทำอะไรลงไป ทำไมถึงเลวได้ขนาดนี้ พ่อตัวเองแท้ๆ ไม่เคยทำอะไรให้เลยซักอย่าง ผ่านมา5ปีแล้ว ผมยังคิดถึงแกตลอด แต่ไม่ร้องไห้แล้ว แค่เวลานึกถึงแก ผมก็นึกถึงเรื่องที่ผมทำเลวไว้ด้วย มันจุกอยู่ในใจ ผมอยากลืมเรื่องนี้มากๆ 5ปีเต็มคิดอยู่ตลอด ผมต้องทำอย่างไรถึงจะลืมเรื่องนี้
พ่อเสียมาแล้ว5ปีตอนแกเสียผมไม่สนใจงานศพ ติดเพื่อน ไปอยู่แต่กับเพื่อน ผมอยากลืมเรื่องเจ็บปวดนี้ ต้องทำอย่างไร?
รอค่อยกลับไปบวชทีเดียวก่อนวันเผา1วัน ผมอยู่บ้าน ผมขโมยเหล้างานศพไปให้พวกพี่ในหมู่บ้านกิน แล้วผมก็กินด้วย ผมเมาแล้วก็กลับไปนอน พอตื่นเช้ามาผมคิดว่าผมจะได้บวช แต่ป้าๆญาติแกบอกว่าบวชไม่ทันแล้ว ตอนนั่งไหว้ศพจะเอาศพออก ผมร้องไห้แบบหนักเลย ผมทำอะไรลงไป ผมคิดอะไรไม่ออก เอาแต่ร้องไห้ วันสุดท้ายที่แกต้องจากผมไปโดยไม่มีวันกลับ ผมก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้แกอยู่ดี แม้แต่นิดเดียว จากวันนั้นในวัย15 จนตอนนี้ผมอายุ20แล้ว ช่วงปีสองปีแรก เวลาผมคิดถึงแก ผมก็ร้องไห้ แล้วความคิดในหัวผมก็ถามว่าทำอะไรลงไป ทำไมถึงเลวได้ขนาดนี้ พ่อตัวเองแท้ๆ ไม่เคยทำอะไรให้เลยซักอย่าง ผ่านมา5ปีแล้ว ผมยังคิดถึงแกตลอด แต่ไม่ร้องไห้แล้ว แค่เวลานึกถึงแก ผมก็นึกถึงเรื่องที่ผมทำเลวไว้ด้วย มันจุกอยู่ในใจ ผมอยากลืมเรื่องนี้มากๆ 5ปีเต็มคิดอยู่ตลอด ผมต้องทำอย่างไรถึงจะลืมเรื่องนี้