เหนื่อยกับการเลี้ยงหลาน

ผู้ชายคนนั้นคือผัวเราเอง อยู่ด้วยกันแรกๆก็ช่วยบ้าง หลังๆมา ไม่ช่วยสักอย่าง คือเราหาเงินด้วยกัน แฟนมีหน้าที่หาเงินอย่างเดียว ส่วนเรา ก็หาเงินเหมือนกัน ล้างจาน กวาดถูบ้านก็เรา ซักผ้าก็เรา ทำอาหารก็เรา ซ

1. บางวันนอนเยอะมาก บางวันนอนไม่หลับ 2. รู้สึกเบื่อหน่ายในสิ่งที่ตัวเองชอบทำเป็นประจำ  3. บางวันกินข้าวน้อย บางวันกินเยอะมาก 4. เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง 5. คิดอยากตายทุกวัน เพราะคิดว่าถ้าตา

ต้องเริ่มตรงนี้ก่อนว่าเราเป็นหลานที่ต้องดูแลตาที่ป่วยติดเตียงแต่พอจะช่วยเหลือตัวเองได้เช่น เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ รึว่ากินข้าวแต่ที่เหลือคือเราดูแลหมดทุกอย่างโดยลูกของตานั้นไม่เคยมาดูแลเลยเมื่อกลางเดือนที

คือเรามีลูกน้อยวัย1เดือน เราเป็นแม่ใช่ไหมส่วนแม่ของเราก็กลายเป็นยาย เวลาเราเลี้ยงลูกเราในแบบของเราแม่เราชอบขัดขัดเราหมดเราบอกจะเลี้ยงหมอแมาเราบอกอย่าเชื่อหมอเยอะ 1.ตอนอยู่รพพึ่งคลอดหมอเอาแตงโมให้เรากิ

คือผมเป็นโรคซึมเศร้าครับ กินยามาปีกว่าแล้วก็ยังไม่หาย ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าตัวเองมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เบื่อหน่ายมาก เหมือนหายใจไปวันๆ ไม่มีเป้าหมายอะไร ไม่คิดอะไรที่ก้าวหน้า ไม่กระตือรือร้นอะไร เวลามีปัญ

เราควรทำไงเมื่อรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต ตอนนี้ไม่รู้สึกอยากจะทำอะไรต่อไปเลย มันแบบเหนื่อยกับทุกอย่างแทบไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย เราไม่อยากเผลอกลับไปฆ่าตัวตายอีกแล้ว มันทรมาน เราเป็นโรคซึมเศร้าเราไม่อยากกิ

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ความรู้สึกแบบเบื่อหน่าย เซ็งๆ ไม่ค่อยอยากทำอะไร กินข้าวก็ไม่ค่อยหิว และก็แบบไม่รู้จะทำอะไรอะครับ เป็นมา2-3 วันแล้ว ใครทราบไหมครับว่าเป็นเพราะอะไร แต่รุ้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีเรื่อ

-เราเป็นคนเก็บตัวไม่เข้าสังคม เราเข้าสังคมไม่เป็น ไม่รู้ว่าจะต้องพูดหรือทำตัวแบบไหน หลายครั้งเราเห็นคนอื่นพูดคุยกัน เหมือนคนรู้จักกันมาก่อน เราอยากทำได้แบบนั้น เราอยากจะเข้าสังคมเป็นพูดคุยเก่ง แต่เรา

สวัสดีค่ะ คือตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเราแปลกไป ปกติเราเป็นพวกชอบรีเช็คความรู้สึกของตัวเองในแต่ละวัน เช่น ถ้าเศร้าก็จะรู้ว่าเศร้าเรื่องอะไรแล้วจะจัดการความเศร้ายังไง หรือเครียดก็เหมือนกัน ปกติก็ทำได้ตลอด

เนื่องจากป้า(พี่สาวของแม่เรา)เราพาหลานชายอายุ9ขวบมาให้เราดูแลในช่วงปิดเทอม+โควิดระบาด เพราะป้าเราไม่มีเวลาดูแลเพราะต้องออกไปทำงาน ปกติเราทำงานที่บ้านป้าเลยคิดว่าเราคงดูแลหลานได้บวกกับมีค่าจ่