เราสัญญากันว่าจะออกรถด้วยกันผ่อนด้วยกันแต่ผมมีปัญหาเรื่องเงินเพราะก่อนหน้านั้นผมเกิดอุบัติเหตุทำให้ผมเป็นหนี้ผมจึงไม่สามารถทำตามที่สัญญาใว้ได้แล้วเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปผมไม่เคยโทษเค้าผมก็พยายามหาเงินมาช่วยเค้าแต่หามาก็ไม่พอจริงๆ แล้วอยู่มาวันนึงเค้าได้พาเพื่อนรุ้นน้องที่ทำงานมาพักอยู่ห้องแล้วบอกผมว่าแค่พี่น้องช่วยหารค่าห้องเดือนแรกๆผมช่วยนะเรื่องค่ารถแต่เราคุยกันใว้แล้วว่าได้คันใหม่มาคันเก่าเค้าจะเอามาให้ผมใช้แต่พอรุ่นน้องคนนั้นเข้ามาเค้ายอมให้รถไปใช้ทั้งที่ไม่เคยรุ้จักกันมาก่อนแล้วก็ไปไหนด้วยกันใช้ชีวิตกันเกินคำว่าพี่น้องเป็นแบบนี้มาสักพักจนผมเริ่มไม่ค่อยโอเคจนเราก็ได้เลิกกัน เค้าก็ได้เปิดตัวคบกับรุ่นน้องคนนั้นผมยังรักเค้าอยู่นะผมอยากได้เค้าคืนแต่มันน่าจะสายเกินไป ผมผิดเองที่ทำตามที่สัญญาใว้ไม่ได้ ผมยังรักเค้ามาก พยายามตัดใจแต่มันลืมไม่ลงเคยไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมยอมลำบากกับเค้ามามากแค่ไหนผมไม่เคยฐานพยายามทำให้เค้ารู้ว่าผมไม่อยากเลิกไม่อยากจากแต่เค้าบอกว่าผมไม่มีในสิ่งที่คนคนนั้นมี เค้าบอกผมใจแคบ (ปล แฟนผมเป็นผู้ชาย)
ผมทำให้แฟนเก่าเกลียดผมเพราะเราสัญญาว่าจะออกรถด้วยกัน