เรามีปัญหากับแฟน แฟนชอบยกอดีตตอนยังไม่เจอกันมาพูด และชอบเอาอดีตเราเป็นที่ตั้ง ไม่เอาปัจจุบันมาเป็นที่ตั้ง เราเปลี่ยนไปมากตั้งแต่เจอเขา
เหตุการณ์ ก็คือ เราพูดเรื่อง18+กดและผมก็พูดว่าโชดดีที่เจอเขาผมได้ทำอะไรครั้งแรกอะไรหลายๆกับเขา และเค้าก็ไปคิด และยกอดีตมาพูด ตอนที่ผมคุยกับเขาแรกๆเป็นความผิดพลาดของผมเองที่คิดไปเอง กลัวว่าผมจะเป็นคนซื่อโง่ๆไม่ทันโลก ผมเลยโม้ให้เขาฟังว่าเคยนัดผู้หญิงมากินข้าวซึ่งมันก็เรื่องจริง แต่ผมโม้ว่าเคยทำอะไร18+แต่ไม่ได่ทำเลย นั้นแหละที่ผมเสียใจมากๆที่พูดแบบนั้นไป มันพลาดมากๆอยากจะเอาอะไรฟาดหัวตัวเองว่าพูดอะไรออกไปนั้นตอนนั้น
เหตุการณ์ ปัจจุบัน เขาขอเลิกกับผมแต่ผมเชื่อว่าเขายังไม่อยากเลิกกับผม เพราะว่าเขาเวลาโมโหจะพูดอะไรไม่คิด ใช้อารมณ์เป็นส่วนใหญ่บอกเหตุผลอะไรไปก็ไม่เชื่อ ผมคิดว่าผมจะคอยพิมพ์ข้อความไปเรื่อยๆเดี๋ยวเขาจะหาย ถึงเขาจะด่าว่าผมแรงๆจี้ใจดำแต่ก็เข้าใจเขาเพราะเขาเป็นคนแบบนี้ก็ต้องยอมรับซึ่งกันและกัน ผมไม่เคยพูดถึงอดีตของเขาเลย เพราะผมให้เกียรติเขาผมเอาปัจจุบันอดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันมันสามารถแก้ไขได้ เราเปลี่ยนกันได้ แต่เขาไม่สนเลย เขาเอาอดีตเป็นที่ตั้ง ผมก็อดทนกับการเจอแบบนี้ เวลามีปัญหากันผมไม่เคยทำให้ต้องมาทะเลาะกันเลย มีแต่โดนเอาอดีตมาด่ามาว่า ทำไมไม่เอาปัจจุบันเป็นที่ตั้ง ดูที่การกระทำสิ ดูที่การแสดงออกสิ ทำไมต้องดูอดีตด้วย น้อยใจหลายเรื่อง แต่ไม่พูด เพราะไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้น ผมรักเขามากๆเขาก็รักผมเหมือนกัน แต่อยากให้เข้าใจกันมากกว่านี้ ให้เกียรติกัน ไม่ยกอดีตมาพูด เวลาทะเลาะกัน ผมจะเป็นฝ่ายง้อตลอดทุกเรื่อง ผมยอมง้อดีกว่าเสียเขาไป ผมคิดแบบนี้ ยอมเสียศักดิ์ศรีดีกว่าเสียคนที่รักไป ผมควรทำไงช่วยแนะนำผมที
เหตุการณ์ ยกอดีตมาพูด
เหตุการณ์ ก็คือ เราพูดเรื่อง18+กดและผมก็พูดว่าโชดดีที่เจอเขาผมได้ทำอะไรครั้งแรกอะไรหลายๆกับเขา และเค้าก็ไปคิด และยกอดีตมาพูด ตอนที่ผมคุยกับเขาแรกๆเป็นความผิดพลาดของผมเองที่คิดไปเอง กลัวว่าผมจะเป็นคนซื่อโง่ๆไม่ทันโลก ผมเลยโม้ให้เขาฟังว่าเคยนัดผู้หญิงมากินข้าวซึ่งมันก็เรื่องจริง แต่ผมโม้ว่าเคยทำอะไร18+แต่ไม่ได่ทำเลย นั้นแหละที่ผมเสียใจมากๆที่พูดแบบนั้นไป มันพลาดมากๆอยากจะเอาอะไรฟาดหัวตัวเองว่าพูดอะไรออกไปนั้นตอนนั้น
เหตุการณ์ ปัจจุบัน เขาขอเลิกกับผมแต่ผมเชื่อว่าเขายังไม่อยากเลิกกับผม เพราะว่าเขาเวลาโมโหจะพูดอะไรไม่คิด ใช้อารมณ์เป็นส่วนใหญ่บอกเหตุผลอะไรไปก็ไม่เชื่อ ผมคิดว่าผมจะคอยพิมพ์ข้อความไปเรื่อยๆเดี๋ยวเขาจะหาย ถึงเขาจะด่าว่าผมแรงๆจี้ใจดำแต่ก็เข้าใจเขาเพราะเขาเป็นคนแบบนี้ก็ต้องยอมรับซึ่งกันและกัน ผมไม่เคยพูดถึงอดีตของเขาเลย เพราะผมให้เกียรติเขาผมเอาปัจจุบันอดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันมันสามารถแก้ไขได้ เราเปลี่ยนกันได้ แต่เขาไม่สนเลย เขาเอาอดีตเป็นที่ตั้ง ผมก็อดทนกับการเจอแบบนี้ เวลามีปัญหากันผมไม่เคยทำให้ต้องมาทะเลาะกันเลย มีแต่โดนเอาอดีตมาด่ามาว่า ทำไมไม่เอาปัจจุบันเป็นที่ตั้ง ดูที่การกระทำสิ ดูที่การแสดงออกสิ ทำไมต้องดูอดีตด้วย น้อยใจหลายเรื่อง แต่ไม่พูด เพราะไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้น ผมรักเขามากๆเขาก็รักผมเหมือนกัน แต่อยากให้เข้าใจกันมากกว่านี้ ให้เกียรติกัน ไม่ยกอดีตมาพูด เวลาทะเลาะกัน ผมจะเป็นฝ่ายง้อตลอดทุกเรื่อง ผมยอมง้อดีกว่าเสียเขาไป ผมคิดแบบนี้ ยอมเสียศักดิ์ศรีดีกว่าเสียคนที่รักไป ผมควรทำไงช่วยแนะนำผมที