ตอนนี้มีนักโทษที่รอการประมูลแล้ว 4 คนคือ
แจส เอลเลียต เปปเปอร์และแวมไพร์เรมอน
ต่อมาคนที่โผล่มาอีกคืออนันตยา แถมมีโรสกับมายูมิมาด้วย
เจ้าชายจักรภพงงมากว่าพวกนี้มาได้ไง
แต่ราชาป่านูเปียทรงบอกกับเจ้าชายจักรภพว่า
"โซนวิหารกลางยังไม่ลึก ใครก็เข้าออกได้
วรรณาคงส่งข่าวถึงหญิงกลุ่มนี้ ฉันไม่มีปัญหาหรอก
แต่ที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจมากที่สุดคือมี 3 นายทหารมาด้วยคือ
อลัน หวัง เปเรสและโรมัน หลายคนงงว่า 3 คนนี้มาด้วยกันได้อย่างไร
โรมันกล่าวขึ้น "พวกเราก็ร่วมประมูลได้เหมือนกันรึเปล่าครับ
ท่านราชาป่านูเปีย"
"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"
อนันตยาจึงพูดว่า "แค่ 4 คนยังน้อยเกินไปนะคะ
ไม่มีชายหนุ่มอยากร่วมสนุกอีกเหรอค่ะ การประมูลแบบนี้มีไม่บ่อย
นะคะ ตอนนี้คนที่อยากประมูลมีมาก ทั้งพวกภูต พราย หมาป่า
แวมไพร์ ทหาร แล้วก็ผู้หญิงอย่างดิฉัน ดิฉันอยากให้มีหนุ่ม ๆ
สมัครมาเป็นนักโทษ ย้ำนะคะว่านักโทษ คุณไม่ต้องทำผิด
คุณก็สามารถเป็นนักโทษได้ พอเป็นนักโทษแล้ว
ใครจะประมูลคุณไป แสดงว่าเขาต้องชอบคุณมาก
แต่เขาจะเอาคุณไปทำอะไรมันก็อีกเรื่อง
มันอาจจะมีทั้งดีทั้งไม่ดี แต่มันตื่นเต้นดีนะคะ
เป็นการใช้ชีวิตลูกผู้ชายที่คุ้มค่ามาก ๆ"
การพูดลักษณะนี้ไม่น่าจะชักจูงใครได้
แต่ดันมีคนสมัครเป็นนักโทษคนที่ 5 นั่นคือคำรณจากโดมเกษตร
มีคนสมัครเป็นนักโทษคนที่ 6 อีก นั่นคือเจมส์จากโดมประติมากรรม
ที่น่าประหลาดใจคือคนที่สมัครเป็นนักโทษคนที่ 7
มาจากโดมดนตรีที่ชื่อว่าอันวา
และคนที่ 8 ที่สมัครเป็นนักโทษ น่าจะเป็นคนสุดท้ายแล้ว
มาจากโดมประชากรชื่อว่ามัครา
พอได้ครบ 8 คน วรรณาเลยถือวิสาสะเป็นพิธีกรให้
ทางราชาป่านูเปียเองก็ไม่ว่า
"ครบแล้วนะคะ และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยแล้วนะคะ
เราจะมาประมูลนักโทษพวกนี้กัน แล้วท่านจะนำพวกเขาไปทำอะไรก็ได้นะคะ
ถ้าประมูลได้แล้ว มันเป็นสิทธิของท่านค่ะ"
"ขอประมูลนักโทษตัวจริงเสียงจริงก่อนนะคะ
คนแรกขอเอลเลียตก่อนค่ะ"
เอลเลียตเดินออกมา มีผู้มีอภิญญาเดินคุมมาด้วย
"เพื่อให้ผู้ประมูลเห็นสินค้าอย่างชัดเจน ขอให้เอลเลียต
ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดด้วยนะคะ"
เอลเลียตยอมทำตามแต่โดยดี เจ้าชายจักรภพหันไปถามราชาป่านูเปีย
"ไม่ป่าเถื่อนไปเหรอครับ" ราชาป่านูเปียตอบกลับมาว่า
"คงต้องปล่อยไปก่อน ถ้าห้ามปรามตอนนี้ ต้องมีเรื่องแน่"
ราชาป่านูเปียหันไปบอกกับเจ้าชายจักรภพว่า
"ท่านก็ดูไปก่อนว่าถ้าสังคมเปิดโอกาส มนุษย์จะป่าเถื่อนได้ถึงระดับไหน"
"สำหรับนักโทษคนแรก เอลเลียต เราจะเริ่มที่ 50000 แล้วเพิ่มทีละ 5000 นะคะ
รายได้ทั้งหมด เข้าโดมเกษตรค่ะ"
"55000" คนแรกที่ประมูลคืออนันตยา
"60000" เสียงจากกลุ่มแวมไพร์
"65000" เสียงจากอลัน หวัง
"70000" เสียงจากกลุ่มภูต
"ไม่น่าจะมีใครประมูลแล้วนะคะ กลุ่มภูตได้ไปค่ะ
ในราคา 70000 ขอบคุณค่ะ"
คนที่ 2 ขอเป็นเปปเปอร์นะคะ
เปปเปอร์เดินไปอยู่ตรงกลางของวิหารกลาง
แล้วเขาก็ถอดเสื้อผ้าจนหมดด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีใครสั่ง
วรรณาจึงพูดว่า "คนนี้น่าสนใจนะคะ หล่อแต่เลว น่าจะเลวมากด้วย
เปปเปอร์จะกล่าวอะไรหน่อยไหมค่ะ"
"ใครอยากได้กู มาเอาไปได้เลย กูพร้อมแล้ว
อยากทำตำบอนกับกูแค่ไหนก็เอาเลย"
มายูมิขอทดสอบโดยการตบหน้าสองครั้ง
เปปเปอร์ตอบว่า "เอาเลยคุณหนู จะตบอีกก็ได้นะครับ"
โรมันขอเตะผ่าหมาก 3 ครั้ง เปปเปอร์กางขาให้เลย
"เป็นไงครับคุณทหาร จะเอาผมไปทรมานโหดแค่ไหน
เชิญได้เลยครับผม"
เจ้าชายจักรภพหันไปถามราชาป่านูเปียว่า
"ทำไมเปปเปอร์เป็นได้ถึงขนาดนี้ล่ะครับ
ผมไม่เห็นเข้าใจเลย"
"ดูไปก่อนเถอะ ยังไม่ต้องเข้าใจอะไรก็ได้"
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 156 การประมูลนักโทษ (2)
แจส เอลเลียต เปปเปอร์และแวมไพร์เรมอน
ต่อมาคนที่โผล่มาอีกคืออนันตยา แถมมีโรสกับมายูมิมาด้วย
เจ้าชายจักรภพงงมากว่าพวกนี้มาได้ไง
แต่ราชาป่านูเปียทรงบอกกับเจ้าชายจักรภพว่า
"โซนวิหารกลางยังไม่ลึก ใครก็เข้าออกได้
วรรณาคงส่งข่าวถึงหญิงกลุ่มนี้ ฉันไม่มีปัญหาหรอก
แต่ที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจมากที่สุดคือมี 3 นายทหารมาด้วยคือ
อลัน หวัง เปเรสและโรมัน หลายคนงงว่า 3 คนนี้มาด้วยกันได้อย่างไร
โรมันกล่าวขึ้น "พวกเราก็ร่วมประมูลได้เหมือนกันรึเปล่าครับ
ท่านราชาป่านูเปีย"
"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"
อนันตยาจึงพูดว่า "แค่ 4 คนยังน้อยเกินไปนะคะ
ไม่มีชายหนุ่มอยากร่วมสนุกอีกเหรอค่ะ การประมูลแบบนี้มีไม่บ่อย
นะคะ ตอนนี้คนที่อยากประมูลมีมาก ทั้งพวกภูต พราย หมาป่า
แวมไพร์ ทหาร แล้วก็ผู้หญิงอย่างดิฉัน ดิฉันอยากให้มีหนุ่ม ๆ
สมัครมาเป็นนักโทษ ย้ำนะคะว่านักโทษ คุณไม่ต้องทำผิด
คุณก็สามารถเป็นนักโทษได้ พอเป็นนักโทษแล้ว
ใครจะประมูลคุณไป แสดงว่าเขาต้องชอบคุณมาก
แต่เขาจะเอาคุณไปทำอะไรมันก็อีกเรื่อง
มันอาจจะมีทั้งดีทั้งไม่ดี แต่มันตื่นเต้นดีนะคะ
เป็นการใช้ชีวิตลูกผู้ชายที่คุ้มค่ามาก ๆ"
การพูดลักษณะนี้ไม่น่าจะชักจูงใครได้
แต่ดันมีคนสมัครเป็นนักโทษคนที่ 5 นั่นคือคำรณจากโดมเกษตร
มีคนสมัครเป็นนักโทษคนที่ 6 อีก นั่นคือเจมส์จากโดมประติมากรรม
ที่น่าประหลาดใจคือคนที่สมัครเป็นนักโทษคนที่ 7
มาจากโดมดนตรีที่ชื่อว่าอันวา
และคนที่ 8 ที่สมัครเป็นนักโทษ น่าจะเป็นคนสุดท้ายแล้ว
มาจากโดมประชากรชื่อว่ามัครา
พอได้ครบ 8 คน วรรณาเลยถือวิสาสะเป็นพิธีกรให้
ทางราชาป่านูเปียเองก็ไม่ว่า
"ครบแล้วนะคะ และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยแล้วนะคะ
เราจะมาประมูลนักโทษพวกนี้กัน แล้วท่านจะนำพวกเขาไปทำอะไรก็ได้นะคะ
ถ้าประมูลได้แล้ว มันเป็นสิทธิของท่านค่ะ"
"ขอประมูลนักโทษตัวจริงเสียงจริงก่อนนะคะ
คนแรกขอเอลเลียตก่อนค่ะ"
เอลเลียตเดินออกมา มีผู้มีอภิญญาเดินคุมมาด้วย
"เพื่อให้ผู้ประมูลเห็นสินค้าอย่างชัดเจน ขอให้เอลเลียต
ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดด้วยนะคะ"
เอลเลียตยอมทำตามแต่โดยดี เจ้าชายจักรภพหันไปถามราชาป่านูเปีย
"ไม่ป่าเถื่อนไปเหรอครับ" ราชาป่านูเปียตอบกลับมาว่า
"คงต้องปล่อยไปก่อน ถ้าห้ามปรามตอนนี้ ต้องมีเรื่องแน่"
ราชาป่านูเปียหันไปบอกกับเจ้าชายจักรภพว่า
"ท่านก็ดูไปก่อนว่าถ้าสังคมเปิดโอกาส มนุษย์จะป่าเถื่อนได้ถึงระดับไหน"
"สำหรับนักโทษคนแรก เอลเลียต เราจะเริ่มที่ 50000 แล้วเพิ่มทีละ 5000 นะคะ
รายได้ทั้งหมด เข้าโดมเกษตรค่ะ"
"55000" คนแรกที่ประมูลคืออนันตยา
"60000" เสียงจากกลุ่มแวมไพร์
"65000" เสียงจากอลัน หวัง
"70000" เสียงจากกลุ่มภูต
"ไม่น่าจะมีใครประมูลแล้วนะคะ กลุ่มภูตได้ไปค่ะ
ในราคา 70000 ขอบคุณค่ะ"
คนที่ 2 ขอเป็นเปปเปอร์นะคะ
เปปเปอร์เดินไปอยู่ตรงกลางของวิหารกลาง
แล้วเขาก็ถอดเสื้อผ้าจนหมดด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีใครสั่ง
วรรณาจึงพูดว่า "คนนี้น่าสนใจนะคะ หล่อแต่เลว น่าจะเลวมากด้วย
เปปเปอร์จะกล่าวอะไรหน่อยไหมค่ะ"
"ใครอยากได้กู มาเอาไปได้เลย กูพร้อมแล้ว
อยากทำตำบอนกับกูแค่ไหนก็เอาเลย"
มายูมิขอทดสอบโดยการตบหน้าสองครั้ง
เปปเปอร์ตอบว่า "เอาเลยคุณหนู จะตบอีกก็ได้นะครับ"
โรมันขอเตะผ่าหมาก 3 ครั้ง เปปเปอร์กางขาให้เลย
"เป็นไงครับคุณทหาร จะเอาผมไปทรมานโหดแค่ไหน
เชิญได้เลยครับผม"
เจ้าชายจักรภพหันไปถามราชาป่านูเปียว่า
"ทำไมเปปเปอร์เป็นได้ถึงขนาดนี้ล่ะครับ
ผมไม่เห็นเข้าใจเลย"
"ดูไปก่อนเถอะ ยังไม่ต้องเข้าใจอะไรก็ได้"