วรรณากล่าวว่า "พร้อมหรือยังคะ สำหรับการประมูลเปปเปอร์
น่าจะพร้อมแล้วนะคะ เราจะเริ่มที่ 50,000 ค่ะ"
"60,000" อนันตยาเริ่มเลย
"70,000" กลุ่มแวมไพร์ลองมั่ง
"80,000" อลัน หวังขอลองหน่อย
"90,000" กลุ่มมนุษย์หมาป่าขอร่วมสนุก
"100,000" อนันตยาไม่ยอม
"120,000" อลัน หวังเริ่มลุย
"140,000" อนันตยาไม่ยอม
"150,000" อลัน หวังก็ไม่ยอม
"โอเคนะคะ ตกลงกลุ่มทหารได้เปปเปอร์ไปค่ะ"
เจ้าชายจักรภพทรงกล่าวกับราชาป่านูเปียว่า
"ผมทนรับอะไรแบบนี้ไม่ได้แล้วครับ"
"งั้นเราไปนั่งดื่มน้ำชาด้านในก็แล้วกัน พอการประมูลเสร็จสิ้น
ค่อยให้เขาเข้ามารายงาน"
"ได้เลยครับ"
ทั้งสองพระองค์ทรงย้ายไปด้านใน
ตอนนี้ทั้งสองพระองค์เริ่มกลายเป็นคู่หูกันไปแล้ว
ราชาป่านูเปียเริ่มเปลี่ยนสรรพนามให้ดูใกล้ชิดกันมากขึ้น
"ฉันเข้าใจนายนะ นายคงไม่ชินกับอะไรแบบนี้"
"แล้วทำไมพระองค์ถึงรับได้"
"ในป่านูเปียมันมีอะไรแปลก ๆ เยอะมาก ทำให้ฉันต้องมารับผิดชอบ
ปัจจุบัน ราชานคราจะยุ่งกับพื้นที่ส่วนนอก ซึ่งตอนนี้ก็ยุ่งมาก
ส่วนราชาแห่งนู ก็ยุ่งแต่ส่วนที่ลึกมาก ๆ งั้นป่านูเปียโดยรวมก็ต้อง
เป็นฉันนั่นแหละ"
"ตกลงป่านูเปียมีกี่มิติกันแน่ครับ"
"น่าจะ 14-15 มิติแล้วนะ เดี๋ยววันหลังจะพาไปดูนะ"
ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง มีเจ้าหน้าที่นำเอกสารมาให้ราชาป่านูเปีย
เป็นเอกสารที่บ่งบอกว่าใครไปอยู่กับใคร
ราชาป่านูเปียชวนเจ้าชายจักรภพอ่านด้วยกัน
เอลเลียต - กลุ่มภูต
เปปเปอร์ - กลุ่มทหาร
แวมไพร์เรมอน - อนันตยา
แจส - กลุ่มแวมไพร์
คำรณ - มนุษย์หมาป่า
เจมส์ - กลุ่มทหาร
อันวา - มายูมิ
มัครา - กลุ่มทหาร
"ทำไมทหารถึงอยากได้พวกนี้ไปตั้ง 3 คน
มันน่าสงสัยนะครับ" เจ้าชายจักรภพเอ่ยขึ้น
ราชาป่านูเปียกล่าวว่า "นายทหารสามคนนี้มีหลายพฤติกรรม
ที่น่าสงสัยมาก วันนี้เขามากัน 3 คน มี
อลัน หวัง เปเรสกับโรมัน เขามาด้วยกันได้ยังไงเนี่ย
ดันแคนรู้ไหมว่ามีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น"
"เหตุการณ์มันเป็นยังไงนะครับ"
"เดวิดอยากให้เปเรสมาแทนนายพลแม็ก แต่
ดันแคนอยากให้โรมันมาแทนนายพลแม็ก
พอเรารู้แบบนี้ เรามักจะคิดว่าเปเรสกับโรมันน่าจะไม่ถูกกัน
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง เขาทั้งสองเป็นเพื่อนกัน
แถมยังสนิทกันด้วย และยังมีอลัน หวังมาร่วมด้วย
แล้วมันจะยังไงต่อ เดาทางไม่ถูกเลย นี่แหละคือความวุ่นวาย
ทั้งหมดของพื้นที่ส่วนนอก"
"พระองค์จึงถนัดพื้นที่ส่วนใน?"
"ฉันเกิดในป่านูเปีย เพราะฉะนั้นป่านูเปียจึงเป็นที่ ๆ ฉันถนัดที่สุด
ถึงแม้ภายหลังจะพบว่ามันมีหลายมิติทับซ้อนมาก
ฉันก็ยังคุ้นเคยกับมันมากกว่าพื้นที่ส่วนนอก
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันยังคงอยู่ในป่านูเปีย"
................................................................
แต่ที่ ๆ ดูโหดเหี้ยมมากที่สุดก็คือที่สิริคิมาจาโร
ประธานาธิบดีคงเคราจับนายพลคอนยัคมาทรมาน
ในแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน
คอนยัคทั้งโดนชก โดนลงแส้สลับกัน จนเขาก็แทบไม่ไหว
คงเคราโหดร้ายกับเขามาก เขาเองคิดว่าถ้าหนานนูเปียมันพลาดเป้าหมด
การยิงขีปนาวุธที่ถูกเป้า น่าจะทำให้เขามีเครดิตมากขึ้น
แต่เปล่าเลย เขาคิดผิดหมด คงเคราโมโหเขามาก
โมโหในแบบที่ไม่เคยโมโหใครมาก่อน คอนยัคจึงโดนหนักสุด ๆ
..........................................................................................
ดันแคนกำลังงงสุด ๆ เพราะทหารที่เขาส่งไปหนานนูเปีย
กลับหายไปเฉย ๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ข่าว แล้วก็ไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจ
เขาอยากรู้มากว่าทหารพวกนั้นไปอยู่ที่ไหน
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษาใคร ใครกันจะช่วยเขาได้
คนที่เขาเคยได้ยินและคิดว่าน่าจะช่วยเขาได้
ก็คือ ราชาป่านูเปีย
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 157 กองทหารที่หายไป
น่าจะพร้อมแล้วนะคะ เราจะเริ่มที่ 50,000 ค่ะ"
"60,000" อนันตยาเริ่มเลย
"70,000" กลุ่มแวมไพร์ลองมั่ง
"80,000" อลัน หวังขอลองหน่อย
"90,000" กลุ่มมนุษย์หมาป่าขอร่วมสนุก
"100,000" อนันตยาไม่ยอม
"120,000" อลัน หวังเริ่มลุย
"140,000" อนันตยาไม่ยอม
"150,000" อลัน หวังก็ไม่ยอม
"โอเคนะคะ ตกลงกลุ่มทหารได้เปปเปอร์ไปค่ะ"
เจ้าชายจักรภพทรงกล่าวกับราชาป่านูเปียว่า
"ผมทนรับอะไรแบบนี้ไม่ได้แล้วครับ"
"งั้นเราไปนั่งดื่มน้ำชาด้านในก็แล้วกัน พอการประมูลเสร็จสิ้น
ค่อยให้เขาเข้ามารายงาน"
"ได้เลยครับ"
ทั้งสองพระองค์ทรงย้ายไปด้านใน
ตอนนี้ทั้งสองพระองค์เริ่มกลายเป็นคู่หูกันไปแล้ว
ราชาป่านูเปียเริ่มเปลี่ยนสรรพนามให้ดูใกล้ชิดกันมากขึ้น
"ฉันเข้าใจนายนะ นายคงไม่ชินกับอะไรแบบนี้"
"แล้วทำไมพระองค์ถึงรับได้"
"ในป่านูเปียมันมีอะไรแปลก ๆ เยอะมาก ทำให้ฉันต้องมารับผิดชอบ
ปัจจุบัน ราชานคราจะยุ่งกับพื้นที่ส่วนนอก ซึ่งตอนนี้ก็ยุ่งมาก
ส่วนราชาแห่งนู ก็ยุ่งแต่ส่วนที่ลึกมาก ๆ งั้นป่านูเปียโดยรวมก็ต้อง
เป็นฉันนั่นแหละ"
"ตกลงป่านูเปียมีกี่มิติกันแน่ครับ"
"น่าจะ 14-15 มิติแล้วนะ เดี๋ยววันหลังจะพาไปดูนะ"
ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง มีเจ้าหน้าที่นำเอกสารมาให้ราชาป่านูเปีย
เป็นเอกสารที่บ่งบอกว่าใครไปอยู่กับใคร
ราชาป่านูเปียชวนเจ้าชายจักรภพอ่านด้วยกัน
เอลเลียต - กลุ่มภูต
เปปเปอร์ - กลุ่มทหาร
แวมไพร์เรมอน - อนันตยา
แจส - กลุ่มแวมไพร์
คำรณ - มนุษย์หมาป่า
เจมส์ - กลุ่มทหาร
อันวา - มายูมิ
มัครา - กลุ่มทหาร
"ทำไมทหารถึงอยากได้พวกนี้ไปตั้ง 3 คน
มันน่าสงสัยนะครับ" เจ้าชายจักรภพเอ่ยขึ้น
ราชาป่านูเปียกล่าวว่า "นายทหารสามคนนี้มีหลายพฤติกรรม
ที่น่าสงสัยมาก วันนี้เขามากัน 3 คน มี
อลัน หวัง เปเรสกับโรมัน เขามาด้วยกันได้ยังไงเนี่ย
ดันแคนรู้ไหมว่ามีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น"
"เหตุการณ์มันเป็นยังไงนะครับ"
"เดวิดอยากให้เปเรสมาแทนนายพลแม็ก แต่
ดันแคนอยากให้โรมันมาแทนนายพลแม็ก
พอเรารู้แบบนี้ เรามักจะคิดว่าเปเรสกับโรมันน่าจะไม่ถูกกัน
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง เขาทั้งสองเป็นเพื่อนกัน
แถมยังสนิทกันด้วย และยังมีอลัน หวังมาร่วมด้วย
แล้วมันจะยังไงต่อ เดาทางไม่ถูกเลย นี่แหละคือความวุ่นวาย
ทั้งหมดของพื้นที่ส่วนนอก"
"พระองค์จึงถนัดพื้นที่ส่วนใน?"
"ฉันเกิดในป่านูเปีย เพราะฉะนั้นป่านูเปียจึงเป็นที่ ๆ ฉันถนัดที่สุด
ถึงแม้ภายหลังจะพบว่ามันมีหลายมิติทับซ้อนมาก
ฉันก็ยังคุ้นเคยกับมันมากกว่าพื้นที่ส่วนนอก
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันยังคงอยู่ในป่านูเปีย"
................................................................
แต่ที่ ๆ ดูโหดเหี้ยมมากที่สุดก็คือที่สิริคิมาจาโร
ประธานาธิบดีคงเคราจับนายพลคอนยัคมาทรมาน
ในแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน
คอนยัคทั้งโดนชก โดนลงแส้สลับกัน จนเขาก็แทบไม่ไหว
คงเคราโหดร้ายกับเขามาก เขาเองคิดว่าถ้าหนานนูเปียมันพลาดเป้าหมด
การยิงขีปนาวุธที่ถูกเป้า น่าจะทำให้เขามีเครดิตมากขึ้น
แต่เปล่าเลย เขาคิดผิดหมด คงเคราโมโหเขามาก
โมโหในแบบที่ไม่เคยโมโหใครมาก่อน คอนยัคจึงโดนหนักสุด ๆ
..........................................................................................
ดันแคนกำลังงงสุด ๆ เพราะทหารที่เขาส่งไปหนานนูเปีย
กลับหายไปเฉย ๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ข่าว แล้วก็ไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจ
เขาอยากรู้มากว่าทหารพวกนั้นไปอยู่ที่ไหน
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษาใคร ใครกันจะช่วยเขาได้
คนที่เขาเคยได้ยินและคิดว่าน่าจะช่วยเขาได้
ก็คือ ราชาป่านูเปีย