เราเป็นคนค่อนข้างเซนซิทีฟ เรื่องความรู้สึกมากๆ ยิ่งกับคนรัก คนใกล้ตัว ยิ่งเซนซิทีฟ ที่ได้อ่านได้ฟังเรื่องของคนเซนซิทีฟคือ เป็นพวกคนที่รับรู้ความรู้สึกคนอื่นได้อย่างลึกซึ้ง คนอื่นมอง5 เรามองเห็น10 อะไรแบบนี้ เราจะเทคแคร์ความรู้สึก รับมือกับความรู้สึกคนอื่นได้ดีเสมอ เหมือนอ่านความรู้สึกเขาออกว่าถ้าเขาเจอแบบนนี้ต้องไม่โอเค เราก็จะหาวิธีเซฟเขาให้ได้มากที่สุด พอเราเป็นคนที่ชอบทำแะไรแบบนี้ เราเองก็คาดหวังว่าคนอื่นจะรับรู้ความรู้สึกได้ลึกเท่าเรา คนอื่นจะเซฟครส.เราบ้าง พอมันเกิดขึ้นจริงๆ กลับไม่มีใครเซฟครส.เราได้มากพอเหมือนที่กับเราทำให้เขา มันเลยทำให้เรารู้สึกขาดๆว่าทำไมเขาไม่ทำกับเราแบบนั้นบ้าง ที่เราทำให้ 😿 ทั้งๆที่บางทีก็รู้นะว่าเขาไม่ได้รับรู้เท่าเรา
มันจึงทำให้เราร้องไห้บ่อยมาก มีอะไรมากระทบจิตใจ เป็นปม ก็ร้องไห้ ร้องบ่อยจนแฟนบอกว่าน้ำตาเรามันไร้ค่า เราเองก็รำคาญนะ เวลาจะพูดอะไรจริงจัง มันจะร้องไห้ก่อนเสมอ แก้ยังไงก็ไม่หาย ถึงไม่ร้อง น้ำตามันก็จะไหลออกมาเอง บางทีพูดถึงเรื่องเล็กๆน้อยๆเราก็ร้องไห้ แฟนก็ถามปมอะไรอีกอะ การร้องไห้บ่อยกับเรื่องเล็กน้อยของเรา มันทำให้เหมือนมีปมอยู่ตลอดเวลา บางทีก็โดนว่าอ่อนแอ ร้องบ่อยจนเวลาบอกแฟนว่าร้องไห้ เขาก็เมินไปเลย 55555 มันน่าเบื่อนะ มันอะไรก็ไม่รู้
ไม่อยากร้อองไห้ง่ายๆบ่อยๆอีกแล้ว พิมพ์ระบายอยู่ตอนนี้ก็จะร้อง เบื่อตัวเอง
เลิกเป็นคนเซนซิทีฟที่ร้แงไห้ง่ายยังไงคะ
มันจึงทำให้เราร้องไห้บ่อยมาก มีอะไรมากระทบจิตใจ เป็นปม ก็ร้องไห้ ร้องบ่อยจนแฟนบอกว่าน้ำตาเรามันไร้ค่า เราเองก็รำคาญนะ เวลาจะพูดอะไรจริงจัง มันจะร้องไห้ก่อนเสมอ แก้ยังไงก็ไม่หาย ถึงไม่ร้อง น้ำตามันก็จะไหลออกมาเอง บางทีพูดถึงเรื่องเล็กๆน้อยๆเราก็ร้องไห้ แฟนก็ถามปมอะไรอีกอะ การร้องไห้บ่อยกับเรื่องเล็กน้อยของเรา มันทำให้เหมือนมีปมอยู่ตลอดเวลา บางทีก็โดนว่าอ่อนแอ ร้องบ่อยจนเวลาบอกแฟนว่าร้องไห้ เขาก็เมินไปเลย 55555 มันน่าเบื่อนะ มันอะไรก็ไม่รู้
ไม่อยากร้อองไห้ง่ายๆบ่อยๆอีกแล้ว พิมพ์ระบายอยู่ตอนนี้ก็จะร้อง เบื่อตัวเอง