การอยู่ตัวคนเดียว

เรากำลังจะเสียคนในครอบครัวของเราไปด้วยโรคมะเร็ง เราไม่รู้ว่าเราควรจะรู้สึกยังไง และเราไปผ่านช่วงนี้ไปได้ยังไง :( เราพยายามบอกตัวเองว่ามันบังมีทางแก้ แต่มันก็ดูเหมือนจะสุดทางแล้วจริงๆ เราตั้งกระทู้เพรา

ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย เเค่อยากหายไปเฉยๆไม่มีความรู้สึกความคิดเห็นอะไรทั้งนั้น อารมณ์แบบ ไม่อยากรู้สึกกับอะไรเลย มันเหมือนต้องสู้ตลอดเวลา สู้ชนะสู้ใหม่ผ่านๆด่านต่างๆไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ต้องตาย ไม่อยากมานั

เราห้ามปากใครไม่ให้มา บ่น ด่า ตำหนิ ดูถูก ด้อยค่า เราได้ เราก็แค่ไม่ต้องไปใส่ใจคำพูดเหล่านั้น แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ แต่เหตุการณ์มันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าล่ะครับ วนลูป ซ้ำๆ อยู่แบบเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไ

บอกกับตัวเองเสมอว่าต้องสู้

บอกก่อนเลยว่าเราไม่ได้บ้านะคะ ไม่มีประวัติอะไรเกี่ยวกับทางจิตแล้วก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้ด้วย แต่เราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมากๆเรื่องเล็กๆสามารถร้องไห้ได้เลย(ร้องไห้ง่ายไม่ได้หมายถึงว่าชอบร้องไห้) แล้วช่วงปี

สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากจะปรึกษาคือ เรามีเพื่อนคนหนึ่งสนิทกันตั้งแต่นานมากแล้ว7-8ปีแล้วพอจะรู้นิสัยมันดีเพราะก็สนิทกันแบบตบหัวกันด่ากันไม่โกรธนะแต่แบบมันเป็นคนปากหมา แบบพูดไม่รักษาน้ำใจคนรอบข้างเลยแบ