คือปีที่แล้วเดือนตุลาเรากับเพื่อนได้มีโอกาสไปแข่งที่อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรราชใช่ไหมด้วยความที่ทั้งคณะก็พูดอีสานกันแบบปกติของเราแหละค่ะแต่ดันพากันลืมไงว่าอยู่ใต้ตอนนั้นคือมันตลกมาก...มันหลายเหตุการณ์มากเลยแต่เราจำได้4เหตุการณ์
-เหตุการณ์แรกคือเรากับเพื่อนสั่งเดลิละทีนี้พอของมาส่งใช่ไหมเพื่อนเราทำเงินที่จะจ่ายเขาอะตกพื้นตอนนั้นมันเริ่มมืดแล้วสัก6โมงเกือบ1ทุ่ม แล้วมันก็พูดว่า"ไสล่ะเงินไปไสล่ะ"สักพักมันก้มไปหยิบมันเงยหน้าขึ้นมาตอนนั้นพนง.ทำหน้างงอะเขาคงพูดในใจว่าแหลงไอไหร555ละเขาจ้องแบบจ้องอะ55
-เหตุการณ์ที่2คือพอเราแข่งเสร็จใช่ไหมเราปวดฉี่มากแต่ห้องน้ำว่าง1ห้องแล้วมีแม่ค้าอายุสัก50-60แกจะมาเข้าเหมือนกันแต่แกจะให้เราเข้าก่อนเราก็เกรงใจเราก็ทำท่าเหมือนให้แกเข้าก่อนแกก็เหมือนจะให้เราเข้าก่อนให้ได้ทีนี้เราเลยคิดว่าให้แกเข้าก่อนแหละเราไปเข้าอีกที่ก็ได้เราก็เลยหลุดพูดว่า"เข้าก่อนกะได้ค่ะ" แล้วคือแกก็ยืนมองหน้าแล้วก็ยิ้มๆแล้ววินาทีนั้นเรานึกขึ้นได้ว่าเห้ย...ตูอยู่ใต้นี่หว่า5555ตอนนั้นอายมากนึกได้ละวิ่งหนีเลย
-เหตุการณ์ที่3คือหลุดพูดกับพนักงานเซเว่นเป็นภาษาอีสานที่ชุมพร
-อันสุดท้ายคือเพื่อนเรามันพูดไทยไม่ถนัดใช่ไหมมันพูดภาษาไทยสำเนียงอีสาน+คำอีสานบ้างอะแล้วแม่ค้าก็พูดทองแดงจ๋าเลยสรุปคุยกันยังไงไม่รู้รู้เรื่องเฉยก็คือคนละภาษาเดียวกัน แบบ...แล้วมีอีกเยอะมากนะแต่จำไม่ได้อะคือมานึกดูแล้วมันทั้งขำทั้งอายแล้วเวลาไปไหนมาไหนจะชอบหลุดอีสานอยู่เรื่อยเลยเพราะเวลาไปเที่ยวส่วนมากเราได้ไปแต่โซนอีสานไงโซนอื่นไม่ได้ไปเลยเพราะมันไกลไม่มีคนพาไป ก็เลยชินเวลาไปเที่ยวก็ใช้ภาษาอีสานแต่ภาษาไทยเอาไว้พูดกับเพื่อนตัวเอง555งง แบบหน้าเขานิ่งมากอะแล้วก็มองหน้าสงสัยๆแบบ"แหลงไอไหร"พันนี้อะ แล้วมั่นใจมากว่าฟังภาษาใต้ออกเพราะซ้อมมาจากต๊อกๆพอเจอของจริงเข้าไปไปไม่เป็นเลยจ้าฟังออกแค่ชุมพร นครศรีฯไอแอมมึนตึ้บ คือมันแปลกไหมอะคะกลัวเขามองแปลกอะว่าไปที่อื่นทำไมไม่พูดไทยแล้วเขายืนจ้องกันด้วยไงเลยกังวลถ้ามีโอกาสได้ไปใต้อีกเราจะได้ระวังๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่เวลาที่เราทำงานแล้วเราเจอลูกค้าคนใต้หรือคนในที่ทำงานเป็นคนใต้งี้เร่ตื่นเต้นมากเลยนะคือว่าเราก็ได้ยินแต่ภาษาใต้ในโซเชียลไม่เคยได้ยินแบบจริงงี้อะค่ะเวลาได้ยินของจริงมันก็จะตื่นเต้นหน่อย555แต่ลูกค้ามีทั้งที่พูดใต้ใส่เรากับพูดทองแดงสลีบใต้นะคะ แต่พี่ที่ทำงานเราเราขอให้เขาพูดใต้ให้ฟังเขาไม่ยอมพูดเลยจะพูดแต่อีสาน(แต่เวลาคุยกับลูกค้าชอบหลุดภาษาใต้)เออสีสันในการทำงานนะ 
ทุกคนคือพวกเราเผลอหลุดพูดภาษาอีสานใส่คนใต้อะค่ะ
-เหตุการณ์แรกคือเรากับเพื่อนสั่งเดลิละทีนี้พอของมาส่งใช่ไหมเพื่อนเราทำเงินที่จะจ่ายเขาอะตกพื้นตอนนั้นมันเริ่มมืดแล้วสัก6โมงเกือบ1ทุ่ม แล้วมันก็พูดว่า"ไสล่ะเงินไปไสล่ะ"สักพักมันก้มไปหยิบมันเงยหน้าขึ้นมาตอนนั้นพนง.ทำหน้างงอะเขาคงพูดในใจว่าแหลงไอไหร555ละเขาจ้องแบบจ้องอะ55
-เหตุการณ์ที่2คือพอเราแข่งเสร็จใช่ไหมเราปวดฉี่มากแต่ห้องน้ำว่าง1ห้องแล้วมีแม่ค้าอายุสัก50-60แกจะมาเข้าเหมือนกันแต่แกจะให้เราเข้าก่อนเราก็เกรงใจเราก็ทำท่าเหมือนให้แกเข้าก่อนแกก็เหมือนจะให้เราเข้าก่อนให้ได้ทีนี้เราเลยคิดว่าให้แกเข้าก่อนแหละเราไปเข้าอีกที่ก็ได้เราก็เลยหลุดพูดว่า"เข้าก่อนกะได้ค่ะ" แล้วคือแกก็ยืนมองหน้าแล้วก็ยิ้มๆแล้ววินาทีนั้นเรานึกขึ้นได้ว่าเห้ย...ตูอยู่ใต้นี่หว่า5555ตอนนั้นอายมากนึกได้ละวิ่งหนีเลย
-เหตุการณ์ที่3คือหลุดพูดกับพนักงานเซเว่นเป็นภาษาอีสานที่ชุมพร
-อันสุดท้ายคือเพื่อนเรามันพูดไทยไม่ถนัดใช่ไหมมันพูดภาษาไทยสำเนียงอีสาน+คำอีสานบ้างอะแล้วแม่ค้าก็พูดทองแดงจ๋าเลยสรุปคุยกันยังไงไม่รู้รู้เรื่องเฉยก็คือคนละภาษาเดียวกัน แบบ...แล้วมีอีกเยอะมากนะแต่จำไม่ได้อะคือมานึกดูแล้วมันทั้งขำทั้งอายแล้วเวลาไปไหนมาไหนจะชอบหลุดอีสานอยู่เรื่อยเลยเพราะเวลาไปเที่ยวส่วนมากเราได้ไปแต่โซนอีสานไงโซนอื่นไม่ได้ไปเลยเพราะมันไกลไม่มีคนพาไป ก็เลยชินเวลาไปเที่ยวก็ใช้ภาษาอีสานแต่ภาษาไทยเอาไว้พูดกับเพื่อนตัวเอง555งง แบบหน้าเขานิ่งมากอะแล้วก็มองหน้าสงสัยๆแบบ"แหลงไอไหร"พันนี้อะ แล้วมั่นใจมากว่าฟังภาษาใต้ออกเพราะซ้อมมาจากต๊อกๆพอเจอของจริงเข้าไปไปไม่เป็นเลยจ้าฟังออกแค่ชุมพร นครศรีฯไอแอมมึนตึ้บ คือมันแปลกไหมอะคะกลัวเขามองแปลกอะว่าไปที่อื่นทำไมไม่พูดไทยแล้วเขายืนจ้องกันด้วยไงเลยกังวลถ้ามีโอกาสได้ไปใต้อีกเราจะได้ระวังๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้